Quantcast
Channel: OMAΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Λακεδαιμονίων Πολιτεία.
Viewing all 544 articles
Browse latest View live

Αρχαιολογικό φεστιβάλ "TIME AND EPOCHS"

$
0
0

Πέμπτη, 23 Απριλίου 2015

Συμμετοχή στο Αρχαιολογικό φεστιβάλ "TIME AND EPOCHS", Μόσχα /Ρωσσία, 5 -7 Ιουνίου 2015

Ο Σύλλογος Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣβρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την συμμετοχή του στο Διεθνές Αρχαιολογικό Φεστιβάλ "Time and Epochs - Rome"στην Μόσχα, από την Παρασκευή 5 έως την Κυριακή 7 Ιουνίου 2015.

Το φεστιβάλ "Time and Epochs-Rome"διοργανώνεται υπό την αιγίδα του Υπουργείων Πολιτισμού , Τουρισμού και Παιδείας της  Ρωσικής Ομοσπονδίας και αποτελεί αισίως  το μεγαλύτερο φεστιβάλ Ιστορικής Αναπαράστασης στο πλανήτη

Θα πραγματοποιηθεί στο πάρκο Kolomenskoye της Ρωσικής πρωτεύουσας και αναμένεται να προσελκύσει τα βλέμματα άνω των 270.000 θεατών , παρόντων των κορυφαίων Συλλόγων Ιστορικής Αναβίωσης απο Ιταλία, Ρωσία, Γαλλία,
Γερμανία, Ισπανία, Πολωνία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Ελβετία, Αυστρία με εκατοντάδες συμμετέχοντες. Η θεματική του φεστιβάλ καλύπτει την ιστορική περίοδο απο τον 5ο π.Χ μέχρι τον 20ο μ.Χ, αιώνα κάτω απο αυστηρούς ελέγχους ιστορικής ακρίβειας.  

Ο Σύλλογος Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ με μια 10μελή αποστολή θα παρουσιάσει στο διεθνές κοινό :
  • Κινήσεις Οπλιτικής Φάλαγγας
  • Ένοπλο Παγκράτιο
  • Παραδοσιακή Τοξοβολία
  • Εφαρμογές Πειραματικής Αρχαιολογίας και Ζωντανής Ιστορίας
  • Διαδραστικές επαφές με τους θεατές
Ο Σύλλογος Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ έχει συμμετάσχει στο παρελθόν με μεγάλη επιτυχία στα Αρχαιολογικά Φεστιβάλ του Μπισκούπιν της Πολωνίας (2011), και της Λυών της Γαλλίας (2012) 

Είστε όλοι καλεσμένοι !

ΠΗΓΗ: http://koryvantes.blogspot.gr

Αφύπνιση Ελλήνων.

$
0
0

Αφύπνιση Ελλήνων.

Γράφει ο ΒΑΛΑΣΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ (ΜΕΝΕΛΑΟΣ)


"Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΤΙ ΘΕΛΕΙ, ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ.

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΩΣ ΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΘΕΩΝ ΜΑΣ. ΩΣ ΤΕΚΝΑ ΘΕΩΝ, ΓΙΟΙ ΤΟΥ ΔΙΑ ΚΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ.

ΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ,

ΑΣ ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΨΥΧΙΣΜΟ ΜΑΣ.

ΝΑ ΔΙΑ-ΒΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΟΞΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΔΑΧΘΟΥΜΕ ΑΠ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ.

ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ. Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠ ΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΟΔΗΓΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ Η ΕΠΑΦΗ ΤΟΥ ΑΓΝΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΩΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΛΕΠΤΟΤΑΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΑΥΤΗ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ.

ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΝΟΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΑΣ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΝΑΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΦΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΘΕΙΟ.

ΜΕ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ, ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΓΑΘΗ ΠΡΟΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΜΑΣ ΑΥΤΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΜΑΣ.

ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΒΛΗΘΟΥΜΕ ΣΕ ΜΥΣΤΕΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΦΑΝΤΕΣ. Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΗΡΩΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΗΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ, ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΒΑΘΙΑ. ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΑΥΤΟΤΟΧΡΟΝΑ ΣΩΜΑ, ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΛΕΠΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΝΕΟΙ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ. ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΑΙΑ ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΙΕΡΟ ΧΡΕΟΣ.

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΝΤΡΙ, ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.

"ΓΝΩΘΙ Σ'ΑΥΤΟΝ -Ε- ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ" .

Γράφει ο ΒΑΛΑΣΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ (ΜΕΝΕΛΑΟΣ)

Article 19

$
0
0
ΤΑΡΑΣ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ
   Ο Τάραντας (ιταλ. Taranto , τοπ. διάλ. Tàrande) είναι παραθαλάσσια πόλη της Ιταλίας χτισμένη στην θέση της αρχαίας Ελληνικής αποικίας. Βρίσκεται στην νότια Ιταλία, στην περιοχή της Απουλίας, χτισμένη στις όχθες του ομώνυμου κόλπου. Η πόλη έχει αναπτυχθεί πάνω σε μία μικρή νησίδα στο εσωτερικό της τοπικής λιμνοθάλασσας και στις ακτές γύρω απ'αυτή. Αποτελεί έδρα της ομώνυμης επαρχίας και ο πληθυσμός της είναι 201.349 κάτοικοι, σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Ο Τάραντας είναι σημαντικό εμπορικό λιμάνι και κύρια βάση του Ιταλικού ναυτικού.
    Ο Τάραντας ήταν η μοναδική αποικία της Σπάρτης στην Μεγάλη Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 706 π.Χ. και εγκαταστάθηκαν σε αυτή Σπαρτιάτες άποικοι. Οι άποικοι έδωσαν στην πόλη το όνομα του
ήρωα Τάραντα, γιου του θεού Ποσειδώνα και μίας τοπικής νύμφης[1]. Ο Τάραντας εξελίχθηκε σε κυρίαρχη πόλη της Νότιας Ιταλίας επιβάλλοντας σταδιακά την κυριαρχία του και στις γειτονικές πόλεις. Αποτέλεσε επίσης πολύ σημαντικό εμπορικό κέντρο της δυτικής Μεσογείου. Η κυριαρχία του Τάραντα στην νότια Ιταλία απειλήθηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. από τους Ρωμαίους, οπότε συμμάχησε με τον βασιλιά της Ηπείρου, Πύρρο για να τους αντιμετωπίσει. Οι Ρωμαίοι κατέλαβαν τελικά την πόλη λίγα χρόνια μετά τους Πυρρικούς πολέμους το 272 π.Χ. Οι Ρωμαίοι μετά την κατάληψη της πόλης κατέστρεψαν τα τείχη της. Κατά την διάρκεια του Β'Ρωμαιο-Καρχηδονιακού Πολέμου ο Τάραντας υπέστη μεγάλες καταστροφές από τον στρατό του Αννίβα.
anto (Tàrde o Tàrende[4] in dialetto tarantino) è un comune italiano di 204.731 abitanti[1], capoluogo dell'omonima provincia in Puglia.

Antica colonia della Magna Grecia, è il secondo[5] comune della regione per popolazione, terzo dell'Italia meridionale peninsulare dopo Napoli e Bari, nonché sesto del Mezzogiorno.

Per la sua posizione geografica a cavallo tra Mar Grande e Mar Piccolo, Taranto è conosciuta come "città dei due mari"; da taluni viene definita "città spartana" con riferimento alla sua fondazione nell'VIII secolo a.C.
« Mentre la maggior parte del golfo di Taranto è importuosa, a Taranto c'è un porto molto bello e ampio del perimetro di 100 stadi, chiuso da un grande ponte. Tra il fondo del porto e il mare aperto si forma un istmo, sicché la città sorge su una penisola e poiché il collo dell'istmo è poco elevato, le navi possono essere facilmente trainate da una parte all'altra »
ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΝΕΒΗΚΕ ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΔΕΙΑΣ ΤΟΥ GIOVANNI B. ORLANDO KAI TOY ΟΠΟΙΟΥ ΑΝΗΚΕΙ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ.
THIS VIDEO IS LICENCED UNDER AUTHORITY OF OWNER GIOVANNI B. ORLANDO.PERMISSION GIVEN BY OWNER FOR PUBLICITY.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ:
 Ευχαριστώ τον Bill Toublis για την ανάρτηση

Η ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ ΥΜΝΩΝ

$
0
0


Η ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ ΥΜΝΩΝ
 
Γράφει ο ΒΑΛΑΣΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ (ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
Ο αστρονόμος Κ. Χασάπης με βάση τον στίχο : "ΜΙΞΑΣ ΧΕΙΜΩΝΟΣ ΘΕΡΕΟΣ Τ'ΙΣΟΝ ΑΜΦΟΤΕΡΟΙΣΙΝ" (ύμνος Απόλλωνος 14.21) που γίνεται λόγος περί ισότητος των εποχών , υπολόγισε (με βάση την μετάπτωση των εποχών) τις δύο ημερομηνίες που συνέβη αυτό το φαινόμενο :
α) 1.366 π.Χ. (1.361 π.Χ. - διόρθωση ημερομηνίας με την χρήση ηλ. υπολογιστού)
β) 11.835 π.Χ. (11.809 π.Χ. - διόρθωση ημερομηνίας με την χρήση ηλ. υπολογιστού)
Ο Ι. Πασσάς αναφέρει ως την ημερομηνία που αναφέρεται το απόσπασμα την 11.835 π.Χ. και το δικαιολογεί γιατί ο Ορφέας ( που συμετείχε στην Αργοναυτική εκστρατεία ) έζησε πολλές γενιές πριν τον τρωϊκό πόλεμο ο οποίος με τις νεότερες χρονολογήσεις τοποθετείται το 1450 π.Χ. Οπότε είναι αδύνατον στα κείμενα που συνέλεξε ( όπως ο Ησίοδος για την "ΘΕΟΓΟΝΙΑ"του συνέλεξε παλαιότερους μύθους ) ή και συνέθεσε ο Ορφέας να περιγράφεται γεγονός του 1366 π.Χ. ( ο
οποίος όπως προαναφέραμε έζησε πολύ πρίν το 1450 π.Χ..).

Ένας ακόμα λόγος για τον οποίον ενισχύεται η άποψη του Ι. Πασσά για την απόρριψη της ημερομηνίας 1361 π.Χ. είναι ότι για να θεωρήσουν οι παρατηρήσαντες την ισότητα των εποχών ως κάτι αξιοσημείωτο (και θα έπρεπε να είναι σίγουροι ότι πρόκειται για κάτι αξιοσημείωτο για να το καταχωρήσουν και σε θρησκευτικό ύμνο) θα πρέπει :

α) ή αυτή η ισότητα να έχει ξαναπαρατηρηθεί στο παρελθόν
β) ή οι παρατηρητές να γνώριζαν ότι το θέρος δεν ισούται με τον χειμώνα. Όμως για να έχουμε διαφορά μίας μόνο ημέρας (ακρίβεια περίπου 3% - που είναι μικρή διαφορά για παρατήρηση) πρέπει να οπισθοχωρήσουμε κατά 1000 χρόνια, ενώ η επόμενη ισότητα εποχών (Θέρος-Φθινόπορο) είναι το 3973 π.Χ. (βλ. σχεδιάγραμα)

Στο σχεδιάγραμμα δίπλα (δες url) εμφανίζεται η κίνηση του εαρινού σημείου γ επί της Εκλειπτικής σε χρονολογίες που είχαμε ισότητα εποχών.

2.612 πρίν το 1361 π.Χ. δηλαδή το 3.973 π.Χ. έχουμε ισότητα Θέρους - Φθινοπόρου με ταυτόχρονη ισότητα Χειμώνος και Ανοίξεως.

Οπισθοχωρούντες άλλα 2.162 έτη, φθάνουμε στο 6.585 π.Χ. όπου έχουμε ισότητα 'Ανοιξης και Φθινοπόρου.

Ακόμα 2.162 έτη προς τα πίσω (9.197 π.Χ.) έχουμε ισότητα Θέρους και Ανοίξεως με ταυτόχρονη ισότητα Χειμώνος και Φθινοπόρου.

Και ακόμα 2.162 έτη πρός τα πίσω φτάνουμε στο 11.809 π.Χ. που έχουμε επανάληψη του Φαινομένου


Μερικά από τα ερωτήματα - συμπεράσματα που δημιουργούνται είναι :

* Πόσος χρόνος απαιτήθηκε για να κατανοηθούν οι κινήσεις της γης και του ήλιου από τους παρατηρητές;
* Πόσος χρόνος απαιτήθηκε για την εύρεση των επιπέδων του Ισημερινού και της Εκλειπτικής στην ουράνια σφαίρα και τον εντοπισμό των Ισημερινών σημείων επί της Ζωδιακής ζώνης με τα μέσα της εποχής;
* Οι παρατηρητές πρέπει να είχαν πρόσβαση σε αρχεία με τις παρατηρήσεις παλαιοτέρων εποχών, για να μπορούν να γίνουν οι απαραίτητες συγκρίσεις. 'Αρα λογικό είναι να υπήρχε γραφή σε παλαιότατες εποχές (γιατί είναι παράλογο να υπάρχουν οι ένοιες της ευθείας γραμμής, της γωνίας, του κύκλου, της καθέτου, του επιπέδου, της σφαίρας κλπ στον προφορικό λόγο και να μην έχει βρεθεί τρόπος γραπτής απονημόνευσής τους).
* Επίσης η καταγραφή αστρονομικών παρατηρήσεων προϋποθέτει κάποιες γνώσεις γεωμετρίας, μαθηματικών κλπ [/quote]

Ἐλθέ, μάκαρ, Παιάν, Τιτυοκτόνε, Φοῖβε, Λυκωρεῦ, Μεμφῖτ᾽, ἀγλαότιμε, ἰήιε, ὀλβιοδῶτα, χρυσολύρη, σπερμεῖε, ἀρότριε, Πύθιε, Τιτάν, Γρύνειε, Σμινθεῦ, Πυθοκτόνε, Δελφικέ, μάντι, ἄγριε, φωσφόρε δαῖμον, ἐράσμιε, κύδιμε κοῦρε, † μουσαγέτα, χοροποιέ, ἑκηβόλε, τοξοβέλεμνε, Βράγχιε καὶ Διδυμεῦ, † ἑκάεργε, Λοξία, ἁγνέ, Δήλι᾽ ἄναξ, πανδερκὲς ἔχων φαεσίμβροτον ὄμμα, χρυσοκόμα, καθαρὰς φήμας χρησμούς τ᾽ ἀναφαίνων· κλῦθί μου εὐχομένου λαῶν ὕπερ εὔφρονι θυμῶι· τόνδε σὺ γὰρ λεύσσεις τὸν ἀπείριτον αἰθέρα πάντα γαῖαν δ᾽ ὀλβιόμοιρον ὕπερθέ τε καὶ δι᾽ ἀμολγοῦ, νυκτὸς ἐν ἡσυχίαισιν ὑπ᾽ ἀστεροόμματον ὄρφνην ῥίζας νέρθε δέδορκας, ἔχεις δέ τε πείρατα κόσμου παντός· σοὶ δ᾽ ἀρχή τε τελευτή τ᾽ ἐστὶ μέλουσα, παντοθαλής, σὺ δὲ πάντα πόλον κιθάρηι πολυκρέκτωι ἁρμόζεις, ὁτὲ μὲν νεάτης ἐπὶ τέρματα βαίνων, ἄλλοτε δ᾽ αὖθ᾽ ὑπάτης, ποτὲ Δώριον εἰς διάκοσμον πάντα πόλον κιρνὰς κρίνεις βιοθρέμμονα φῦλα, ἁρμονίηι κεράσας {τὴν} παγκόσμιον ἀνδράσι μοῖραν, μίξας χειμῶνος θέρεός τ᾽ ἴσον ἀμφοτέροισιν, ταῖς ὑπάταις χειμῶνα, θέρος νεάταις διακρίνας, Δώριον εἰς ἔαρος πολυηράτου ὥριον ἄνθος. ἔνθεν ἐπωνυμίην σε βροτοὶ κλήιζουσιν ἄνακτα, Πᾶνα, θεὸν δικέρωτ᾽, ἀνέμων συρίγμαθ᾽ ἱέντα· οὕνεκα παντὸς ἔχεις κόσμου σφραγῖδα τυπῶτιν. κλῦθι, μάκαρ, σώζων μύστας ἱκετηρίδι φωνῆι.
 


ΕΑΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΩΣ ΣΩΣΤΗ ΤΗΝ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ 11835π.χ ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΣΣΑΣ, ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΞΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥΣ:
  ΑΝ Η ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΙΑ ΕΓΙΝΕ ΤΟΤΕ, ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΕΙ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ, ΟΠΟΥ ΟΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ ΗΤΑΝ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙΩΝ (ΑΧΙΛΛΕΑ) ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΑΝ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΑ. ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΥΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ ΤΟΥ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΑ. ΕΑΝ ΘΕΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΠΑΣΣΑ, ΤΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΝΟ ΣΤΗΝ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ, ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΕΚΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ.
ΓΙΑΤΙ;
   ΜΗΠΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ(ΙΑΧΒΕ) ΕΠΛΑΘΕ ΤΟΝ ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 5000 ΧΡΟΝΙΑ π.χ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΥΠΗΡΧΑΝ, ΑΛΛΑ ΕΔΙΝΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΓΑΙΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΝΤΑΣ ΘΑΥΜΑΤΑ (ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ, ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ,ΓΡΑΜΜΑΤΑ κτλ.) ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ;
   ΑΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ, ΝΑ ΦΙΛΟΣΟΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΜΑΣ ΚΡΥΒΕΙ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΡΑ.
  Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΦΤΕΙ.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΒΑΛΑΣΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ (ΜΕΝΕΛΑΟΣ)

ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΣΠΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΠΑΓΓΑΙΟΥ

$
0
0


ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ Η ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ
ΣΠΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΠΑΓΓΑΙΟΥ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ Ο
ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΒΡΑΣΙΔΑΣ ΚΑΙ Η ΑΜΦΙΠΟΛΗ

          Γράφει ο Νίκος Μπακής
         
  Πριν από λίγο καιρό είχα τη χαρά να φιλοξενηθώ από ένα φιλικό μου ζευγάρι, τον Κωνσταντίνο και Αθανασία Αράπογλου, στο σπίτι τους στο χωριό Παλαιοχώρι του δήμου Παγγαίου στον νομό Καβάλας. Επί 15 μέρες περιπλανιόμουν στα δάση, έγινα ένα με τη φύση και μυήθηκα στα μυστικά του Μαγικού Παγγαίου. Η επίσκεψή μου δεν περιορίστηκε μόνο εκεί, αλλά είχε και χαρακτήρα πολιτισμικής αναζήτησης.
  Εκπροσωπώντας τον Δήμαρχο Σπάρτης, πήρα λοιπόν την τολμηρή απόφαση να ζητήσω να γίνει αδελφοποίηση μεταξύ των δύο ιστορικών δήμων Σπάρτης και Παγγαίου. Με αφορμή ενός παλιού κοινού γνώριμου, ο οποίος εδώ και αιώνες τώρα ενώνει με ιστορικούς δεσμούς τις δυο περιοχές, δηλαδή την Σπάρτη και τη Νέα Πέραμο (αρχαία Οισύμη) του δήμου Παγγαίου. Αυτός ο κοινός γνώριμος δεν είναι άλλος από τον Σπαρτιάτη στρατηγό, τον δικό μας Βρασίδα.
  Την ιδέα μου συμμερίστηκε και ο Μάκης Ζουμπλιός. Όλα συνέβησαν ξαφνικά πέρυσι κατά τη διάρκεια του ΣΠΑΡΤΑ ΔΡΑΜΑ. Για όσους δεν το γνωρίζουν, ήταν ένα δρομικό προσκύνημα προς τιμήν των δασοκομάντος που έδωσαν τη ζωή τους την ώρα του καθήκοντος στα φλεγόμενα δάση της Δράμας το 1994. Αφού ολοκληρώσαμε μετά από ένα μήνα, εγώ και ο συνοδοιπόρος μου Γιώργος Βασίλαρος, μια απίστευτη πορεία απόστασης 900 χλμ. με τα πόδια από την Σπάρτη έως
τη Δράμα, μέσα από τα ελληνικά βουνά, καταλήξαμε στη Νέα Πέραμο για λίγη ξεκούραση.
  Εκεί συνάντησα τον καλό μου φίλο τον Μάκη, κάτοικο της περιοχής και πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Νέας Περάμου, ο οποίος προσφέρθηκε να μας εξυπηρετήσει και να μας ξεναγήσει στα μέρη του, τα οποία μέχρι τότε δεν γνώριζα για την ύπαρξή τους. Τότε άρχισε η μνήμη και η κρίση μου να δέχεται καταιγισμό πληροφοριών, οι οποίες με είχαν συγκλονίσει πραγματικά.
  Την πρώτη «κεραμίδα» την έφαγα όταν μας πήγε για μπάνιο στην παραλία του Βρασίδα (!). Στην συνέχεια μας ξενάγησε στο κάστρο του Βρασίδα(!!). Από εκεί ψηλά στο κάστρο της Ανακτορούπολης, ρώτησα πως λέγεται ο πανέμορφος κόλπος της Νέας Περάμου και μου απάντησε ακρωτήριο του Βρασίδα (!!!). Την άλλη μέρα παρακολουθήσαμε προπόνηση της ποδοσφαιρικής ομάδος της πόλης, του Βρασίδα Νέας Περάμου (!!!!).
  Έκπληκτος τον ρωτάω: «Εσείς εδώ τι σχέση έχετε με τον στρατηγό Βρασίδα;» και αμέσως λύνει την απορία μου: «Ο Βρασίδας λατρεύεται στη περιοχή μας ως εθνικός ήρωας και οικιστής, διότι εδώ πολέμησε εναντίων των Αθηναίων, σκοτώθηκε στην πόλη μας και ετάφη σε «πολυάνδριο» με τιμές βασιλέα, σε μια αρχαία πόλη που λεγόταν Αμφίπολη, μερικά χιλιόμετρα μακριά από εδώ».Ξαφνικά η Αμφίπολη από την αφάνεια βρέθηκε σήμερα να είναι στο επίκεντρο του παγκοσμίου ενδιαφέροντος, λόγω του περίφημου τύμβου του Καστά [Λέτε να έχει σχέση με τον Βρασίδα; Ο χρόνος θα δείξει].
 
  Οι πρώτες επαφές έγιναν με τα μέλη του τοπικού συμβουλίου της Νέας Περάμου, όπου δέχτηκαν το αίτημά μου με μεγάλο ενθουσιασμό. Μετά τη συνάντηση το τοπικό συμβούλιο εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:«Στις 08/04/2015 συνεδρίασε το Τοπικό Συμβούλιο Νέας Περάμου. Ανάμεσα στα θέματα συνεδρίασης ήταν και η πρόταση που έφερε ο κ. Νίκος Μπακής (εκπρόσωπος του Δήμου Σπάρτης) και αφορούσε την Αδελφοποίηση του Δήμου Παγγαίου με τον Δήμο Σπάρτης. Η Αδελφοποίηση στηρίζεται κυρίως στο στοιχείο της ύπαρξης και δράσης του Σπαρτιάτη Στρατηγού Βρασίδα, ο οποίος έδρασε τον 5οαιώνα π.Χ. στην περιοχή της Ν. Περάμου.
Ομόφωνα το τοπικό συμβούλιο Ν. Περάμου δέχθηκε την πρόταση του κ. Νίκου Μπακή. Μαζί με το ομόφωνο ψήφισμα το τοπικό συμβούλιο πρότεινε εφόσον επέλθει η αδελφοποίηση και μια σειρά ενεργειών όπως ονοματοδοσίες οδών της Ν. Περάμου με τις ονομασίες [Σπαρτιάτη Στρατηγού Βρασίδα και Σπάρτης], όπως επίσης και την δημιουργία μνημείου – ανδριάντα του Στρατηγού Βρασίδα στην ίδια περιοχή.
Μετά το τέλος της συνεδρίασης δόθηκαν αναμνηστικά δώρα και φυλλάδια προς τον Δήμαρχο Σπάρτης, ενώ το τοπικό συμβούλιο βράβευσε τον Νίκο Μπακή για την μέχρι τώρα προσπάθεια αδελφοποίησης, αλλά και για την προβολή της ιστορίας της περιοχής μας.
Μέλη τοπικού συμβουλίου Νέας Περάμου:
Γεράσιμος (Μάκης) Ζουμπλιός (Πρόεδρος)
Δημήτρης Ρουμελιώτης (Μέλος)
Γιώργος Τσίγκας (Μέλος)
Παναγιώτης Τσίγκας (Μέλος)
Διαμαντής Αντωνόπουλος (Μέλος)»
  Στη συνέχεια επισκέφθηκα το γραφείο του δημάρχου Φίλιππο Αναστασιάδη στην Ελευθερούπολη, όπου είχαμε μια σύντομη συνομιλία. Από την πλευρά μου προσέφερα στον δήμαρχο δώρο ένα αγαλματίδιο του βασιλιά Λεωνίδα και δώσαμε τα χέρια, με την υπόσχεση πως αυτό το μικρό αγαλματάκι θα γίνει κάποια στιγμή ο ανδριάντας του Βρασίδα, που θα δεσπόζει στη πλατεία της Νέας Περάμου.
  Έπειτα συναντήθηκα με την αντιδήμαρχο Αποστολία Δημητρακούδη, την πρόεδρο τουρισμού Ελένη Μπενή, την πρόεδρο Κ.Ε.Δ.Υ.Π. Όλγα Αμπατζιά, καθώς επίσης με τοπικούς φορείς και προέδρων αγροτικών συνεταιρισμών. Εκτός από θέματα για την τουριστική ανάπτυξη, συζητήθηκε και η προοπτική από τις δυο πλευρές να συνεργαστούν και σε επίπεδο ανταλλαγή αγροτικών προϊόντων. Καθώς οι πλούσιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις του Παγγαίου παράγουν καπνό, βαμβάκι, ντοματίνια, σόγια, ηλίανθο, καλαμπόκι, αλεύρι, ρεβίθια, σταφίδα κοκ.
  Η πιο καθοριστική στιγμή ήταν όταν γνώρισα μια τεράστια μορφή της περιοχής, ο κορυφαίος ιστορικός ερευνητής στην Ελλάδα και με φιλοσπαρτιατικά  αισθήματα, τον κ. Θεόδωρο Δημοσθένη Λυμπεράκη. Είναι ο άνθρωπος που έκανε το όρος Παγγαίο παγκοσμίως γνωστό μέσα από ντοκιμαντέρ, χάρη στις μοναδικές του βραχογραφίες.
  Συγκινημένος από τις προσπάθειες που είχα καταβάλει για την αδελφοποίηση, μου εξομολογήθηκε: «διακαής πόθος μου ήταν να δω αυτούς τους ιστορικούς δήμους αδελφοποιημένους, γιατί η Σπάρτη είναι η μισή μας Ελληνική Ιστορία».
  Ήταν μεγάλη μου τιμή που ο ίδιος ο ιστορικός πήρε την πρωτοβουλία να περιηγηθούμε στα άδυτα του Παγγαίου, καθώς το βουνό αυτό έχει χαρακτηριστεί από το Κ.Α.Σ. ως αρχαιολογικός χώρος. Μαζί και ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Αριστείδης Μεντίζης, επισκεφθήκαμε μέρη, που παραμένουν ακόμα άγνωστα στο ευρύ κοινό όπως: οι βραχογραφίες, το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης, τα μεταλλεία του Μ. Αλεξάνδρου, κάστρα, τούρκικα χωριά, χαμάμ, τζαμιά κοκ.
  Το Παλαιοχώρι (όπου ήμουν φιλοξενούμενος) σύμφωνα με ιστορικές πηγές, πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο ιστορικός Θουκυδίδης, συγγράφοντας τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.Και τέλος αξίζει να σημειωθεί πως το Παγγαίο μαζί με τον Ταΰγετο έχουν κοινά χαρακτηριστικά, έκτος από τη ξυλεία που είναι ιδανική για την κατασκευή πλοίων, διαθέτουν τα πιο σπάνια ενδημικά φυτά στον πλανήτη.
        Φωτογραφίες: Νίκος Μπακής
  

 Γράφει ο Νίκος Μπακής

        Μέλος «ΕΛΠΙΔΑ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ»
      μέλος Δ.Σ. Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου
    ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Δήμου Σπάρτης 


Το όραμα της αναγέννησης του Ελληνικού Κόσμου

$
0
0
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΜΙΣΤΟΣ ΠΛΗΘΩΝ (1355 - 1452) Το όραμα της αναγέννησης του Ελληνικού Κόσμου
plithongemistos1

Ο Γεώργιος Γεμιστός (1355 - 1452), που επέλεξε για τον εαυτό του το παρώνυμο Πλήθων, ώστε να θυμίζει το όνομα Πλάτων, ήταν Έλληνας φιλόσοφος. Ένθερμος υπερασπιστής της φυσικής και πολιτισμικής συνέχειας του Ελληνισμού («εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί»), βαθύς γνώστης του πλατωνισμού, συγκρότησε τον φιλοσοφικο - λατρευτικό «κύκλο» του Μυστρά, και συνέγραψε τα «Περί ων Αριστοτέλης προς Πλάτωνα διαφέρεται»και «Περί νόμων». Γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη και αργότερα, όταν οι ιδέες του άρχισαν να γίνονται στόχος κάποιων σκληροπυρηνικών του Οικουμενικού Πατριαρχείου (που εξόντωσαν τον μαθητή του Ιουβενάλιο), εγκαταστάθηκε με την φιλοξενία του φίλου του, αυτοκράτορα Μανουήλ του Β΄ Παλαιολόγου, στο Δεσποτάτο του Μυστρά.
…μετά την περιπέτεια της Ανδριανούπολης, άλλοι θέλουν τον Γεμιστό – Πλήθωνα να πηγαίνει κατ’ ευθείαν στο Μυστρά όπως ισχυρίζεται λ.χ. ο Καζάζης...
«…Εκείθεν (δηλ. από την Ανδριανούπολη) αντί να μεταβήναι εις Κωνσταντινούπολιν,
διατελούσαν εν τραγική καταστάσει, απήλθεν εις Πελοπόννησον, ήτις διετέλει οπωσδήποτε απηλλαγμένη των τουρκικών επιδρομών… Ότε κατήλθεν εις αυτήν ο Πλήθων, εν έτει 1393. Δεσπότης ετύγχανεν ο Θεόδωρος Παλαιολόγος…»,
...άλλοι τον θέλουν να πηγαίνει μετά από λίγα χρόνια όπως ισχυρίζεται ο Μαμαλάκις. Κάποιοι άλλοι πάλι θεωρούν πολύ πιθανό να πέρασε και από την Αθήνα, η οποία εκείνη την εποχή βρισκόταν στην κατοχή της φλωρεντιανής Δυναστείας των Ατσαγιόλι, προκειμένου να δει και να θαυμάσει από κοντά τα κλασικά μνημεία, αρκετά από τα οποία σώζονταν μέχρι τότε σε άριστη σχεδόν κατάσταση. 
Ο Ιωάννης Μαμαλάκις επισημαίνει στην μελέτη του «Ο Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων»:
«Υπήρχε ένα αργυρόβουλο του Θεοδώρου Β’, υιού του Μανουήλ, που τον έστειλε ο πατέρας του στην Πελοπόννησο μετά τον θάνατο του Θεοδώρου Α’, αδελφού του Μανουήλ (1407). Το αργυρόβουλο αυτό το αναφέραμε και σε άλλη εργασία μας, για να υποστηρίξουμε τη γνώμη μας ότι ο Γεμιστός δεν ήταν Πελοποννήσιος. Έχει εκδοθεί το 1433 και αρχίζει ως εξής...Ο οικείος τη βασιλεία μου κυρ Γεώργιος ο Γεμιστός, ήλθεν μεν πρότινων ετών ορισμώ του αγίου μου αυθέντου και βασιλέως, του πατρός μου, του αειδήμου και μακαρίτου, και ευρίσκεται εις την δουλωσύνην ημών…»
Τόσο από αυτό το απόσπασμα, όσο και από το ύφος της γνωστής επιστολής του Γεμιστού προς τον Μανουήλ, ο Μαμαλάκις κατέληγε στο ότι ο Γεμιστός κατ’ αρχάς δεν έφτασε στο Μωριά διωκόμενος από το αυτοκρατορικό περιβάλλον. Επίσης, αφού τον βρίσκουμε να ζητάει να ληφθούν όχι μόνο απλώς κάποια μέτρα, αλλά επιπλέον και να εκδηλωθούν κάποιες πρωτοβουλίες με πρωταγωνιστή τον ίδιο, μάλλον θα πρέπει να έφθασε στην Πελοπόννησο λίγο πριν την άφιξη σε αυτήν του Μανουήλ. 
Η άποψη του Καζάζη είναι ότι ο φιλόσοφός μας θα πρέπει να έφθασε στο Μυστρά γύρω στις αρχές του 1400 και εκ πρώτης όψεως συμφωνεί με την πρώτη γραπτή μαρτυρία του Γεμιστού στην Πελοπόννησο, που δεν είναι άλλη από τον επικήδειο που έγραψε με αφορμή το θάνατο του Θεοδώρου του Α («Προθεωρία εις τον Επιτάφιον Μανουήλ Παλαιολόγου») ο οποίος έφερε χρονολογία 1407. Σχολαστικότερες όμως μελέτες απέδειξαν ότι ναι μεν το κείμενο μπορεί να συντάχθηκε από το περιβάλλον του Μανουήλ, δηλ. από τον Γεμιστό, διαβάστηκε όμως από τον μοναχό Ισίδωρο και από το λόγιο Θεσσαλονικέα Θεόδωρο Γαζή. Από τα παραπάνω οδηγούμαστε στο συμπερασμα ότι η πραγματική άφιξη του τελευταίου Έλληνος φιλοσόφου στο Μωριά, ίσως απείχε κατά πολύ από 1400 και μέλλον περί τα 1414 θα πρέπει να τοποθετείται αυτή λογικά. 
Εκεί στον Μυστρά ο Πλήθων απέκτησε το αξίωμα του ανώτατου δικαστικού, καθώς και την κηδεμονία δύο γειτονικών πόλεων (Φανάρι και Βρύσες) ώστε να έχει την ανάλογη οικονομική άνεση που απαιτούσε η θέση του. Από το μόνο σωζόμενο χρυσόβουλο (χρονολογούμενο το 1449) του Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου, παίρνουμε την πληροφορία ότι ο αυτοκράτορας επικυρώνει μία δωρεά προς τους γιους του Γεμιστού Ανδρόνικο και Δημήτριο...
«… Επειδή ενεφάνισεν εις την Βασιλείαν μου ο οικείος αύτη κύρις Γεώργιος ο Γεμιστός αργυρόβουλον ορισμόν του περιποθήτου αυταδέλφου…ευεργετούντα προς τους υιούς αυτού ά δη ευεργετεί και εδεήθη και παρεκάλεσε τη Βασιλεία μου επικυρωθήναι και παρ’ αυτής…» 
Στον Μυστρά, η παρουσία του Πλήθωνος σύντομα έγινε έντονα αισθητή. Οι απόψεις του πάνω σε ζητήματα νομικής φύσεως, προκαλούσαν αίσθηση τόσο για την αμεροληψία τους, όσο και για την υποδειγματικότητά τους.Ο θαυμαστής και μαθητής του Ιερώνυμος Χαριτώνυμος, θα τονίσει στον επικήδειό του...
«…Και μην δικαιοσύνη τοιαύτη τις ή τώ ανδρί, ως λήρον είναι Μίνω εκείνον και Ραδάμανθυν τούτω παραβαλλομένους. Ούκουν ηχθέσθη γουν ουδείς πώπωτε τι των εκείνω δοκούντων, αλλ’ ως θεία ψήφος το τούτω δόξαν ην. Στέργοντες δ’ ουν άμφω και προσκυνούντες, ότε ηττηθείς και ο νικήσας απήεσαν, και τοι μη ούτω πεφυκός τοις άλλοις συμβαίνειν και τούτ’ εικότως, οίμαι. Μόνος γαρ ούτος η κομιδή συν ολίγοις ακραιφνή την των νόμων είχεν κατάληψιν, εξηκρίβωσε τι, είπερ τις, αυτούς άριστα. Επεί και ει γε ποτε απωλέσθαι τούτοις, συνέβη, ακριβέστερον αν ούτος εξέθετο Σόλωνος παντός και Λυκόργου…» 
Για τους λόγους της επιλογής του Μυστρά από τον Γεμιστό ως λίκνο της αναδιοργάνωσης και ανάστασης του Ελληνισμού, έχουν ειπωθεί πολλά.Θα δεχθούμε όλες τις απόψεις, γιατί όπως είπαμε πολλοί είναι οι λόγοι που ορίζουν και συνθέτουν το πραγματικό κίνητρο μετάβασής του στη Νότια Ελλάδα. Πρώτα απ’ όλα οι Τούρκοι, τουλάχιστον εκείνη την εποχή δεν ενδιαφέρονταν διόλου για τον Νότο, μιας και το ενδιαφέρον τους το μονοπωλούσε η Κωνσταντινούπολη. Έπειτα, όπως αναφέρει και ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος στο έργο του «Περί των Εθνών», η Μάνη και οι γύρω περιοχές – που μόλις τον ένατο με δέκατο αιώνα άρχισαν να αποδέχονται τον Χριστιανισμό, κυρίως μετά την εξόντωση των ιερέων τους από τον ασιάτη προσηλυτιστή Νίκωνα τον «Μετανοείτε»-, διακατέχονταν ακόμη από έναν πολύ έντονο εθνισμό. Πράγμα που σημαίνει ότι και στον δέκατο πέμπτο αιώνα θα πρέπει να βρήκε ο Πλήθωνας στη γή των Λακώνων κάποια πολύ έντονα, και όχι μόνο γλωσσικά, στοιχεία του Αρχαίου Εθνικού Πολιτισμού.
Ο ενθουσιασμός του δύσκολα άλλωστε κρύβεται μέσα στο υπόμνημά του προς τον Μανουήλ όπου επισημαίνει:
«Εσμέν γαρ ουν ων ηγείσθε τε και βασιλεύετε Έλληνες το γένος, ως ήτε η φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί. Έλλησι δε ουκ έστιν ευρείν ήτις άλλη οικειοτέρα χώρα ουδέν μάλλον προσήκουσα η Πελοπόννησος τε και όση δη ταύτη της Ευρώπης προσεχής των τε αυ νήσων επικείμεναι. Ταύτην γαρ δη φαίνονται την χώραν Έλληνες αεί οικούντς οι αυτοί εξ ότουπερ άνθρωποι διαμνημονεύουσιν, ουδένων άλλων προενωκηκότων…»
δηλαδή...
«…εμείς πάνω στους οποίους είστε ηγεμόνας και βασιλεύς, είμαστε Έλληνες κατά την καταγωγή, όπως μαρτυρεί η γλώσσα και η πατροπαράδοτος παιδεία. Είναι αδύνατο να εύρη κανείς μία άλλη χώρα που να είναι περισσότερο οικεία και συγγενική στους Έλληνες από την Πελοπόννησο, καθώς και από το τμήμα της Ευρώπης που γειτονεύει με την Πελοπόννησο και από τα νησιά που γειτονεύουν προς αυτή. Γιατί είναι φανερό ότι οι Έλληνες κατοικούσαν πάντοτε σε αυτή τη χώρα, από τον καιρό που αρχίζει η μνήμη των ανθρώπων, χωρίς προηγουμένως να έχει κατοικήσει πάνω σε αυτή κανένας άλλος…» 
Ο Π. Κανελλόπουλος ωστόσο, υιοθετώντας τις απόψεις του Γενναδίου υποστηρίζει ότι ο αυτοκράτορας Μανουήλ έδιωξε τον Πλήθωνα στον Μυστρά για να τον σώσει τάχα από επικείμενη καταδίκη του εξαιτίας των ζωροαστρικών του αντιλήψεων. Ο Τατάκης πάλι θέλει τον Γεμιστό στην Πελοπόννησο για τονώσει την εθνική συνείδηση των Ελλήνων ενώ ο Μασάϊ υποστηρίζει ότι αυτός ήθελε, με πυρήνα το κάστρο του Μυστρά, να ιδρύσει ένα ενιαίο και ανεξάρτητο Ελληνικό Κράτος.Η τελευταία αυτή άποψη μάς φαίνεται πλησιέστερη προς την αλήθεια, αν σκεφθεί κανείς ότι μπροστά στον επερχόμενο κίνδυνο δεν ήσαν λίγοι οι διανοούμενοι της εποχής που, είτε από αηδία προς την επικρατούσα κατάσταση, είτε από φόβο, επέλεγαν τον δρόμο της φυγής προς τον - για την ώρα - απρόσιτο Νότο. Πολλές ήσαν οι επώνυμες οικογένειες όπως εκείνη του Λάσκαρη, που ήδη είχαν επιλέξει τον Μυστρά ως ασφαλές καταφύγιό τους. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η εκεί ανάπτυξη του Εμπορίου και των Γραμμάτων, καθώς και η ανάδειξη εκείνου του μικρού μεσαιωνικού χωριού, σε πόλο ιδιαίτερα ελκυστικό για κάθε είδους οραματιστές αλλά και, γενικώς ειπείν, «ελπίζοντες»
Ένας άλλος λόγος που έκανε τον Γεμιστό, αλλά και όλους τους άλλους που χαρακτηρίζονταν από τις ίδιες αγωνίες να στρέψουν την προσοχή τους προς την Πελοπόννησο, ήταν ο ρόλος που της προσέδιδε η στρατηγική της θέση στο διεθνές εμπόριο της εποχής.Όπως είναι γνωστό, η όλη πολιτική στη λεκάνη της Μεσογείου, κατά ένα μεγάλο ποσοστό είχε να κάνει με τα οικονομικά συμφέροντα των παράλιων κυρίως ιταλικών πόλεων. Η Πελοπόννησος λοιπόν, σαν ένας κρίκος από τον κλασικό και καλά δοκιμασμένο δρόμο προς τα παράλια της Παλαιστίνης (Βενετία, Κέρκυρα, Ζάκυνθος, Μεθώνη, Κύπρος και πάει λέγοντας) έδινε τη δυνατότητα στον Γεμιστό να παζαρέψει ή να επιβάλλει την ύπαρξή της με καλύτερους όρους, ιδίως μετά τη δραματική μεταστροφή των Δυτικών υπέρ των εξαπλούμενων Τούρκων. 
Πάνω απ’ όλα όμως, ο Πλήθων αναζητούσε έναν ασφαλή γεωγραφικό χώρο, απαλλαγμένο από καλογερίστικους βυζαντινισμούς, ο οποίος τροφοδοτούμενος με τις ιδέες της Ευνομίας και της Αρετής θα μπορούσε πολύ σύντομα να αντισταθεί στην επερχόμενη καταστροφή. Ποτισμένος από τον λόγο του δασκάλου του Κυδώνη, ο Πλήθων έψαξε για έναν τόπο όπου η ζωή δεν θα ήταν δυστυχία, αλλά χαρά και ευτυχία. Για ένα τόπο, όπου ο ξαναγεννημένος Ελληνικός Λόγος θα κατάφερνε μέσα από το μοναδικό εργαλείο που γνωρίζει, δηλαδή μέσα από τους Νόμους, να ξαναπροτείνει και πάλι την χαμένη έννοια του πολίτη.Για έναν τόπο τέλος, όπου ο εσωτερικός άνθρωπος θα ξαναεπιχειρούσε την επανεύρεση της παλαιάς ενότητός του με τον Κόσμο. 
Η Πελοπόννησος, εκτός των σωζομένων εθνικών, πολιτισμικών και γλωσσικών ελληνικών στοιχείων, αποτελούσε λοιπόν ένα εξαίρετο γεωστρατηγικό σημείο στον ευρύτερο χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου. Η δυνατή οχύρωσή της από τη μεριά του Ισθμού, έφραζε το δρόμο για κάθε επίδοξο εισβολέα δυναμώνοντας τα γνωστά επιχειρήματα του Γεμιστού:
«Αλλ’ εις ασφάλειαν τίνος ουκ αν είη κρείττων χώρας, νήσος τε ούσα τηλικαύτη ομού και ήπειρος η αυτή και παρέχουσα τοις ενοικούσι κατά τρόπον χρωμένοις ταις υπάρχουσαις αφορμαίς, απ’ ελαχίστης μεν της παρασκευής, ει τις επίοι αμύνεσθαι, υπάρχειν δε και επεξιέναι, όταν εθέλθωσιν. Ώστε και άλλης ουκ ολίγης αν ραδίως προς τήδε κρατείν…»
δηλαδή...
«…Αλλά και σχετικά με το ζήτημα της ασφαλείας από ποια χώρα δεν είναι ανώτερη; Γιατί συγχρόνως είναι και μεγάλη νήσος ή ίδια και ήπειρος και δίνει τη δυνατότητα στους κατοίκους της, όταν κατά κατάλληλο τρόπο χρησιμοποιούν τα ορμητήριά της, να αποκρούουν με ελαχίστη προπαρασκευή τον εχθρό που θα έκανε επίθεση. Παρέχει επίσης την ευκαιρία να κάνουν οι κάτοικοί της εκστρατείες εναντίον άλλων, όταν το θελήσουν. Ώστε εύκολα να μπορούν να γίνουν κύριοι και άλλων χωρών…»
Αυτά τονίζει ο Πλήθων σε ένα από τα τρία του υπομνήματα προς τους Παλαιολόγους. 
Από την καρδιά της Πελοποννήσου άρχισε λοιπόν ο σοφός Πλήθων να βάζει τα θεμέλια μίας νέας μεταρρύθμισης, όχι για την ανάκαμψη της πάλαι ποτέ «κραταιάς»αυτοκρατορίας των Βυζαντινών, αλλά μόνο για τη δημιουργία των προϋποθέσεων ενός εντελώς καινούργιου ξεκινήματος του Ελληνισμού μέσα στον ίδιο γεωγραφικό χώρο της Κλασικής Ελλάδος.Ο φιλοσοφικός του λόγος φιλοδοξούσε ν’ αντικαταστήσει τον κυρίαρχο Χριστιανισμό και να οδηγήσει στην ανάσταση του παλιού, αρχαίου, εθνικού μεγαλείου των Ελλήνων. Απογοητευμένος από την ησυχαστική τάση του ανατολικού Χριστιανισμού που εκείνη την εποχή ήταν πλέον κυρίαρχη σε όλα τα επίπεδα, ο Πλήθων αναζήτησε, συνέλαβε και πρότεινε μία περισσότερο πολιτική θρησκεία, ικανή να ανασυντάξει τον κατεστραμμένο ιστό στην προετοιμασία για ένα εντελώς νέο ευνομούμενο Κράτος των Ελλήων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του νέου κόσμου που τότε διαμορφωνόταν. Η ανάδειξη της σημασίας του Φυσικού Κόσμου, η θέληση για ζωή μέσα σε αυτόν και όχι στους νεφελώδεις υπερβατικούς ουρανούς, τού ήταν γνωστό ότι θα γεννούσε στις ψυχές των ανθρώπων την ανάγκη για μία διαφορετική, πολύ πιο άνθρώπινη και ελπιδοφόρα οργάνωση της επίγειας ζωής τους. Προς αυτή λοιπόν την κατεύθυνση, η πραγμάτωση της περίφημης Πολιτείας του Πλάτωνος στα μέσα της δεύτερης χιλιετίας και στην ασφαλή σχετικά χώρα των αρχαίων Λακεδαιμονίων έγινε το μεγάλο όραμα του Γεωργίου Γεμιστού. 
Όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά επίσης και για όλους όσους μοιράζονταν μαζί του το όραμα της αναγέννησης του Ελληνικού Κόσμου, η Πελοπόννησος συγκέντρωνε πάνω της όλες τις ελπίδες αλλά και τις αγωνίες του επιχειρήματος. Από εκεί, ο Πλήθων συνέταξε -όπως ήδη αναφέραμε - τρία πολύ σημαντικά υπομνήματα περί οργάνωσης και αναδιάρθρωσης του Κράτους. Για τα σημαντικότατα εκείνα υπομνήματα που προκάλεσαν το ενδιαφέρον ακόμη και του Fallmerayer, πολλά έχουν μέχρι σήμερα ειπωθεί και πολλά επίσης γραφτεί. Στην Ελλάδα, άρχισαν να γίνονται γνωστά μόνο μετά το 1870, όταν ο A. Ellissen μπήκε στον κόπο να μας τα μεταφράσει. Χαρακτηριστικό της μέχρι τότε έλλειψης αυτών των σημαντικών στοιχείων υπήρξε και το παράπονο του ιστορικού Παπαρρηγόπουλου:
«…του Γεμιστού Πλήθωνος, δεν έχω κατά δυστυχίαν, κείμενον και ούτε εν τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου υπάρχει…» 

(Πηγή: Κώστα Π. Μανδηλά «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΜΙΣΤΟΣ – ΠΛΗΘΩΝ», Αθήναι 1998, κεφάλαιο 16ο)
 
Ο Πλήθων πέθανε υπέργηρος από φυσικά αίτια στον Μυστρά το 1452 και λόγω της καθόδου των Οθωμανών που ακολούθησε μετά από λίγα χρόνια, οι περισσότεροι μαθητές του, ανάμεσα στους οποίους και ο μετέπειτα καρδινάλιος Βησσαρίων, έφυγαν στην Ιταλία, όπου συνέβαλαν σημαντικά στην λεγόμενη Αναγέννηση. Το 1466 Ιταλοί θαυμαστές του με επικεφαλής τον Σιγισμούνδο Μαλατέστα εισέβαλαν στην Λακεδαίμονα, πήραν τα οστά του και τα μετέφεραν στο Ναό των Μαλατέστα (Tempio Malatestiano) στο Ρίμινι όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα, «για να βρίσκεται ο μεγάλος διδάσκαλος μεταξύ ελευθέρων ανθρώπων». Προς τιμήν του, ο αείμνηστος ακαδημαϊκός Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος έδωσε στην Ελεύθερη Φιλοσοφική Σχολή του, που είχε ιδρύσει στη Μαγούλα Λακωνίας, το όνομα "Ο Πλήθων".
 
http://ellhnikhkosmokratoria.com
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
ellkosmlogo
Η Ιδεολογία του Ελληνισμού στον 21ο αιώνα

Οι αποκαλύψεις του Μηνά Τσικριτσή.

$
0
0
Παρακολουθείστε στα κατωτέρω βίντεο τις αποκαλύψεις του Μηνά Τσικριτσή.

Έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον!

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ 13/02/2015 ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ 

  
Αμύθητος θησαυρός στο κέντρο του τάφου της Αμφίπολης - Δρ. Μηνάς Τσικριτσής.

Ευχαριστούμε τον Δρ. Λεωνίδα Μπίλλη για τις προτάσεις του.

Ο Γιος του Ανέμου είναι Λάκωνας…

$
0
0
Ο Γιος του Ανέμου είναι Λάκωνας… Ο Τσάκωνας έσπασε το κοντέρ και «πέταξε» στα 20,09… Βίντεο

000000000000
Ο Τσάκωνας με χρόνο 20.09 πέτυχε ρεκόρ διοργάνωσης, έγινε ο δεύτερος Ελληνας όλων των εποχών στα 200 μέτρα και ο 5ος φέτος στον κόσμο.
Την κούρσα της ζωής του έκανε στη Ρώμη ο Λυκούργος Τσάκωνας. Ο 25χρονος Λάκωνας μπορεί να πήρε τελευταία στιγμή θετική απάντηση για συμμετοχή στο 4ο Diamond League της σεζόν, όμως, αυτό καθόλου δεν τον εμπόδισε να δείξει την εξαιρετική κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Ο αθλητής ήταν νικητής της κούρσας των 200 μ. με 20.09 (0,8), επίδοση που τον έφερε στην δεύτερη θέση όλων των εποχών στη χώρα στο αγώνισμα πίσω από το 19.85 του Κώστα Κεντέρη. Παράλληλα ο Τσάκωνας βελτίωσε το ρεκόρ διοργάνωσης και έγινε ο πέμπτος καλύτερος 200άρης φέτος στον κόσμο και ο πρώτος της Ευρώπης.
Ο αθλητής του Ελευθέριου Βενιζέλου δεν άφησε κανένα περιθώριο στους αντιπάλους του, αφού ακόμη και ο πρωταθλητής Ευρώπης Κριστόφ Λεμέτρ, δεν κατάφερε να τον σταματήσει και τερμάτισε δεύτερος με 20.28, μπροστά από τον εξίσου δυνατό Βρετανό Χάρι Ανταμς (20.32).
Η εμφάνιση του Τσάκωνα ήταν αναμφίβολα μια από τις σημαντικότερες της καριέρας του και δείχνει πως τη φετινή χρονιά είναι σε θέση να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην απόσταση όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά ακόμη και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Πεκίνου, διοργάνωση για την οποία έπιασε και τυπικά το όριο.  

Isports.gr


Θερινό Ηλιοστάσιο 2015 στον Ταΰγετο.

$
0
0


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΠΡΟΣΚΛΗΣH

 Θερινό Ηλιοστάσιο 2791έτη από την πρώτη ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ   στον Ταΰγετο. (2015)
 
    Στο «Ιερό βουνό» της Λακωνίας και των Ελλήνων θα εορτάσουν  το Θερινό Ηλιοστάσιο οι Έλληνες που τιμούν την «Πατρώα Ελληνική Παράδοση» μετά από αιώνες λήθης και σιωπής στον Ταΰγετο.


     Στις 28 Ιουνίου ημέρα Κυριακή και ώρα 12.00΄ η ΟΜΑΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ μαζί με την  Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ και την τιμητική συμμετοχή του Δρ  Λεωνίδα Μπιλλη θα συνεορτάσουν το ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ στο 34ο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Καλαμάτας-Σπάρτηςστη θέση ‘’Τουριστικό’’ Ταϋγέτου.


    Η παρουσία σας στην πατρογονική αυτή εκδήλωση, θα αποτελέσει ιδιαίτερη τιμή για τους Λάκωνες και Μεσσήνιους Έλληνες Εθνικούς οι οποίοι με συνέχεια και συνέπεια τελούν τα
λατρευτικά νομιζόμενα των προγόνων μας.


     Η συνάντηση των επισκεπτών θα γίνει στο τουριστικό κατάστημα Ταϋγέτου  και η τελετή του ΘΕΡΙΝΟΥ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟΥ θα πραγματοποιηθεί σε παρακείμενο χώρο.


Για την Οργανωτική επιτροπή
Κυριάκος Χιώτης 6948535797
Σταύρος Βαλάσης 6944947626
Βασίλειος Παναγιωτόπουλος 6977350808
Δρ. Λεωνίδας Μπίλλης 6977225644



Λακωνία: Σημαντικά ευρήματα.

$
0
0
Λακωνία: Σημαντικά ευρήματα σε δύο ανασκαφές

Στο λόφο του Αγίου Βασιλείου και στο Ιερό του Αμυκλαίου Απόλλωνα



Ένα νέο μυκηναϊκό ανάκτορο φέρνουν στο φως στην πεδιάδα της Σπάρτης οι αρχαιολογικές έρευνες που πραγματοποιούνται από το 2009 στο λόφο του Αγίου Βασιλείου, κοντά στο χωριό Ξηροκάμπι Λακωνίας. Ανευρέθησαν επίσης πολλές πινακίδες Γραμμικής Β γραφής, της πρώτης δηλαδή καταγραφής της ελληνικής γλώσσας. Οι γραπτές αυτές μαρτυρίες συνιστούν το πολυτιμότερο εύρημα της ανασκαφής, που καθίσταται ακόμη πιο σημαντικό καθώς εντάσσεται στη σφαίρα της πρωτοϊστορίας για τον ελληνικό χώρο,

όπου τα γραπτά τεκμήρια είναι ελάχιστα.
Η ανασκαφή στον Άγιο Βασίλειο διεξάγεται τα τελευταία χρόνια υπό τη διεύθυνση της επίτιμης Εφόρου Αρχαιοτήτων Αδαμαντίας Βασιλογάμβρου και χαρακτηρίζεται ως μία από τις πιο σπουδαίες συστηματικές ανασκαφές στον τομέα της ελληνικής πρωτοϊστορίας.

Το χώρο της ανασκαφής επισκέφθηκε την περασμένη Παρασκευή η αν. Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού, Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη, όπως άλλωστε και μια δεύτερη σημαντική ανασκαφή που διεξάγεται στην ευρύτερη περιοχή της Σπάρτης: αυτή του Ιερού του Αμυκλαίου Απόλλωνα στο λόφο Αγίας Κυριακής στις Αμύκλες Λακωνίας.

Η ανασκαφή του Ιερού του Αμυκλαίου Απόλλωνα διεξάγεται υπό τη διεύθυνση του ομότιμου καθηγητή Άγγελου Δεληβορριά και φέρνει στο φως ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά ιερά με έναρξη ζωής στα γεωμετρικά χρόνια. Η ερευνητική ομάδα διαφωτίζει αργά αλλά με επιμονή και υπομονή το θέμα του ναού (Θρόνου) του Απόλλωνα, που έχει απασχολήσει πολλούς επιστήμονες μέχρι σήμερα. Η έρευνα πραγματοποιείται κάτω από δυσχερείς συνθήκες, διότι το Ιερό έχει υποστεί εκτεταμένη καταστροφή κατά το παρελθόν.
Η ανασκαφή του Αγίου Βασιλείου

Οι αρχαιολογικές έρευνες που πραγματοποιούνται από το 2009 στο λόφο του Αγ. Βασιλείου, κοντά στο χωριό Ξηροκάμπι Λακωνίας, φέρνουν στο φως ένα νέο μυκηναϊκό ανάκτορο στην πεδιάδα της Σπάρτης.

Με την εφαρμογή μεθόδων γεωφυσικής διασκόπησης έχουν εντοπιστεί θαμμένα οικοδομικά κατάλοιπα με σταθερό προσανατολισμό σε έκταση 35 τουλάχιστον στρεμμάτων.

Η αρχή της εγκατάστασης ανάγεται στη μεταβατική περίοδο από τη Μεσοελλαδική στην Υστεροελλαδική-Μυκηναϊκή εποχή (17ος-16ος αι. π.Χ.), στην οποία χρονολογείται το νεκροταφείο κτιστών κιβωτιόσχημων τάφων και απλών λάκκων στην κορυφή του λόφου. Στην ίδια εποχή χρονολογείται και η πρώτη οικοδομική φάση της εγκατάστασης, η οποία, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, καταστράφηκε κατά την ΥΕ ΙΙΒ-ΙΙΙΑ1 περίοδο (τέλη 15ου-αρχές14ου αι. π.Χ.), πιθανόν από πυρκαγιά. Μετά την πρώτη αυτή καταστροφή, ιδρύονται νέα ισχυρά και εκτεταμένα ανακτορικά κτήρια. Αυτά αναπτύσσονται περιμετρικά μιας μεγάλης κεντρικής αυλής, στις δύο πλευρές της οποίας (νότια και δυτική) έχει αποκαλυφθεί στοά επί πεσσοκιονοστοιχίας.

Σε δωμάτιο του ορόφου της Δυτικής Στοάς φυλασσόταν ένα αρχείο του ανακτόρου, η ανασκαφή του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι ωμές πήλινες πινακίδες, στις οποίες ήταν χαραγμένα τα κείμενα σε γραμμική Β γραφή, διατηρήθηκαν χάρη σε πυρκαγιά που επίσης κατέστρεψε τα νέα ανακτορικά κτήρια κατά την ΥΕ ΙΙΙ Α περίοδο (14ος αι. π.Χ.). Το αρχείο περιλαμβάνει πινακίδες όλων των γνωστών από τα άλλα ανακτορικά κέντρα τύπων, φυλλόσχημες και σελιδόσχημες, καθώς και ετικέτες και πήλινα σφραγίσματα. Στα κείμενα αναφέρονται παροχές αγαθών σε ιερό ή ιερά, ανδρικά και γυναικεία ονόματα, τοπωνύμια και ο τίτλος άναξ στη γενική πτώση, άνακτος.

Με λατρευτικές-θρησκευτικές πρακτικές συνδέεται ένα από τα κτήρια που ανασκάπτονται ανατολικά της αυλής, το Κτήριο Α. Η φωτιά έψησε και διατήρησε σε ικανό ύψος την ωμοπλινθοδομή και την πηλοκονία των εσωτερικών διαχωριστικών τοίχων του, στο οποίο έχουν μέχρι στιγμής ερευνηθεί δέκα δωμάτια. Αυτά περιείχαν πολλά χαρακτηριστικά λατρευτικά αντικείμενα και σκεύη, όπως πήλινα ειδώλια βοοειδών και ελεφαντοστέινο ειδώλιο ανδρικής μορφής που κρατάει νεαρό μοσχαράκι ή ταύρο, μεγάλο πήλινο ρυτό σε σχήμα κεφαλής ταύρου, λίθινη πρόχους με διπλό χείλος, δύο μεγάλοι τρίτωνες κ.ά. Εκτός αυτών βρέθηκαν πολλά μικρά διακοσμητικά αντικείμενα καθώς και σφραγιδόλιθοι, αιγυπτιακοί σκαραβαίοι κ.ά. Σε ένα δωμάτιο φυλάσσονταν, πιθανόν τακτοποιημένα σε κιβώτιο από οργανικό υλικό, είκοσι ένα χάλκινα ξίφη, ενώ κάτω από το δάπεδο ενός άλλου, βρέθηκε πυκνό στρώμα από οστά ζώων, αγγεία και πολύτιμα μικροαντικείμενα. Με το στρώμα αυτό είναι πιθανό να σχετίζονται τα υπολείμματα πυρών που εντοπίστηκαν σε ανοικτό χώρο ανατολικά του κτηρίου.

Μια μεγάλη ποσότητα θραυσμάτων τοιχογραφιών με χαρακτηριστικά μυκηναϊκά θέματα που βρέθηκαν στην επίχωση ενός δεύτερου κτηρίου (Κτήριο Β) και σε χώρο απόθεσης απορριμμάτων σε αδόμητη περιοχή, τεκμηριώνει την ύπαρξη τοιχογραφικού διακόσμου στα ανακτορικά οικοδομήματα.

Η ανακτορική εγκατάσταση του Αγ. Βασιλείου μας παρέχει μια μοναδική δυνατότητα να διερευνήσουμε με τη χρήση των σύγχρονων μεθόδων ανασκαφής και ανάλυσης τη δημιουργία και εξέλιξη ενός μυκηναϊκού ανακτορικού κέντρου με στόχο την ανασύνθεση της πολιτικής, διοικητικής, οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης της περιοχής. Παράλληλα εκτιμάται ότι θα προκύψουν νέα στοιχεία σχετικά με τη μυκηναϊκή θρησκεία και ζητήματα γλωσσολογίας και παλαιογραφίας.

Το αρχαιολογικό ερευνητικό πρόγραμμα του Αγίου Βασιλείου εντάσσεται στα προγράμματα της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας και πραγματοποιείται υπό τη διεύθυνση της επίτιμης διευθύντριας αρχαιοτήτων Λακωνίας Αδαμαντίας Βασιλογάμβρου, με τη συμμετοχή πολυμελούς επιστημονικής ερευνητικής ομάδας.
Η ανασκαφή του Ιερού του Αμυκλαίου Απόλλωνα

Η συστηματική ανασκαφική έρευνα που πραγματοποιήθηκε κατά την έναρξη του πενταετούς ερευνητικού προγράμματος Αμυκλών και ολοκληρώνεται αυτό το μήνα υπό τη διεύθυνση του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Άγγελου Δεληβορριά, του Σταύρου Βλίζου από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, και την εποπτεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λακωνίας, αποκάλυψε τη συνέχεια του περιβόλου κατά μήκος της δυτικής πλαγιάς του λόφου της Αγίας Κυριακής, όπου βρίσκεται το ιερό του Αμυκλαίου Απόλλωνα περίπου 5 χλμ. νοτίως της Σπάρτης.

Το σημαντικό αυτό εύρημα έρχεται να συμπληρώσει τα περισσότερο από ενθαρρυντικά πορίσματα των έως τώρα εργασιών. Σύμφωνα με τα πεπραγμένα της περιόδου 2009-2013, ολόκληρη η επιφάνεια του λόφου της Αγ. Κυριακής που σχετίζεται με τη λειτουργία και τα μνημεία του ιερού ερευνήθηκε διεξοδικά. Με τις έρευνες αυτές εντοπίστηκαν στην κορυφή του λόφου λείψανα του πρωτοελλαδικού-μεσοελλαδικού οικισμού και προσδιορίστηκε η πρώτη μνημειακή φάση του ιερού στα υστερογεωμετρικά χρόνια με την αποκάλυψη του παλαιότερου περιβόλου. Ταυτόχρονα, όμως, άλλαξαν τα δεδομένα της έρευνας που είχαν γίνει αποδεκτά έως την έναρξη των πρόσφατων εργασιών: Ο εντοπισμός της τάφρου θεμελίωσης του ναού, του λεγόμενου θρόνου του Απόλλωνα, δημιουργεί νέα δεδομένα σχετικά με τις διαστάσεις του οικοδομήματος, ενώ την εικόνα του αρχαϊκού ιερού συμπληρώνει βορειοδυτικά ένα μνημειακό πρόπυλο.

Μαζί με τον εντοπισμό και την αποκάλυψη αυτής της εισόδου, κατά τις φετινές εργασίες ανατράπηκαν οι γνώσεις μας για τη μορφή του περιβόλου που έως σήμερα ήταν γνωστός ως πεταλόσχημη κατασκευή, καθώς αυτός διατρέχει ολόκληρη τη δυτική κλιτύ του λόφου σε συνολικό μήκος περίπου 50 μ. και, κατά τόπους, σε μέγιστο σωζόμενο ύψος 1,20 μ. Σε όλο του το μήκος το τείχος εδράζεται επάνω στον φυσικό πορώδη βράχο του λόφου ο οποίος έχει λαξευτεί δημιουργώντας δύο άνδηρα συνολικού πλάτους 2,50 μ. Ανοικτά παραμένουν ακόμα τα ερωτήματα της περαιτέρω πορείας προς τη νότια πλευρά, καθώς και της σύνδεσής του με το γνωστό γωνιακό τμήμα του μνημειακού περιβόλου στο σημείο αυτό. Στο μεγαλύτερο τμήμα της πορείας του τείχους σώζεται η υποθεμελίωση από αδρούς λίθους μεγάλου μεγέθους και, ενίοτε, η εσωτερική τειχοδομία από μεγάλου μεγέθους επεξεργασμένους κροκαλοπαγείς λίθους, ασβεστόλιθους και πωρόλιθους σε σειρές. Η κατασκευή δεν μπορεί ακόμη να χρονολογηθεί με ασφάλεια αφού τόσο η στρωματογραφία όσο και τα κινητά ευρήματα είναι διαταραγμένα. Βέβαιο είναι, όμως, ότι το τείχος δέχθηκε επεμβάσεις στην εξωτερική του πλευρά κατά την ύστερη αρχαιότητα και τα πρωτοχριστιανικά χρόνια.

Όπως προκύπτει από την ανασκαφική έρευνα στο ΒΔ τμήμα του τείχους, κοντά στη μνημειακή είσοδο προς το ιερό, μια κατασκευή της ρωμαϊκής εποχής παραβίασε τμήμα του για τη δημιουργία μιας δεξαμενής διαστάσεων 4×4 μ. Στο οικοδόμημα αυτό, που σώζεται σε άριστη κατάσταση, το δάπεδο αποτελείται από τετράγωνες πήλινες πλάκες, ενώ την εσωτερική επιφάνεια των τοίχων καλύπτει υδραυλικό κονίαμα. Ιδιαίτερη σημασία αποκτά ο χώρος αυτός και εξαιτίας ενός μοναδικού ευρήματος: στο κέντρο και ακουμπισμένο στην επιφάνεια του δαπέδου βρέθηκε ένα ακέραιο δωρικό κιονόκρανο με υποτραχήλιο. Λόγω της ιδιαίτερης αυτής τυπολογίας μπορεί να αποδοθεί με βεβαιότητα στο ναό του Απόλλωνα αφού συμπληρώνει ένα παρόμοιο στο αρχαιολογικό μουσείο της Σπάρτης, που βρέθηκε μαζί με άλλα θραύσματα ίδιου τύπου σε παλαιότερες έρευνες στο ιερό.
«Εξαιρετικά επιστημονικά αποτελέσματα» από τους Έλληνες αρχαιολόγους

«Σε δύσκολες μέρες, οι Έλληνες αρχαιολόγοι καταφέρνουν να παράγουν εξαιρετικά επιστημονικά αποτελέσματα και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών» επισημαίνει στην ανακοίνωσή του το Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων. «Για το 2015 ξεπερνούν τις 150 οι συστηματικές ανασκαφές και επιφανειακές, γεωαρχαιολογικές και γεωφυσικές διεπιστημονικές έρευνες που διεξάγονται σε όλη την επικράτεια από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, Ελληνικά Ιδρύματα με εξειδίκευση στον τομέα της αρχαιολογικής και παλαιοντολογικής έρευνας και Ξένες Αρχαιολογικές Σχολές, πάντα με την εξασφάλιση των απαραίτητων κατά νόμο εγκρίσεων.

»Ο μεγάλος αριθμός των συστηματικών ερευνών στον τομέα της αρχαιολογίας που πραγματοποιούνται κατ’ έτος, κυρίως κατά τους θερινούς μήνες, καταδεικνύει τη σημασία του αρχαιολογικού πλούτου και της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας και τη σπουδαιότητά της παγκοσμίως. Η ηθική και υλική συμπαράσταση στο έργο των ερευνητών αποτελεί βασικό μέλημα του Υπουργείου Πολιτισμού».

ΠΗΓΗ:http://www.archaiologia.gr/blog

ΠΛΑΤΑΙΕΣ 2015

$
0
0
ΠΛΑΤΑΙΕΣ : ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ




ΠΛΑΤΑΙΕΣ, ΣΑΒΒΑΤΟ, 12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015, 6 μμ.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΡΧΑΙΟΦΙΛΩΝ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΘΑ ΑΝΑΒΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ!

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΣ:

1) -ΙΕΡΟΠΡΑΞΙΑ-ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ

2)-ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟΝ (ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΑΥΛΟΙ"):
ΧΡΥΣΗΪΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ: "Η ΑΦΘΑΡΤΗ ΨΥΧΗ", ΣΕ ΔΟΜΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΜΑΧΗΝ.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ –ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΥΗ: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΧΡΥΣΗΪΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ

3) ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΣΤΕΦΑΝΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΑΥΤΗ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ , ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΤΟ ΙΕΡΟ ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΕΛΑΤΕ ΠΑΛΙ ΟΛΟΙ ΕΔΩ , ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΑ ΑΧΝΑ ΧΩΜΑΤΑ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΙ ΦΥΓΑΤΕ . ΟΠΩΣ ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ , ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ , ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ , ΟΙ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙ , ΤΙΣ ΙΔΕΑΣ ΟΙ ΗΡΩΕΣ , ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΩΡΑΙΟΙ.
ΚΑΙ ΦΕΡΤΕ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ , ΤΗΝ ΑΝΔΡΕΙΑ , ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΕΜΕΣΗ ΜΑΖΙ!
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΒΗΤΕ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΕΔΩ ΜΑΖΙ ΜΑΣ! ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΣΤΙΣ 12 ΣΕΠΤΕΜΡΙΟΥ ΤΟ 2015 , ΕΤΣΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΓΙΑ 
ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ!

ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΑΠΑ

$
0
0
ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΑΠΑ

Γράφει ο Κυριάκος Χιώτης.

Ξέρω τι έκανες για τον Ελληνα παπά και για αυτό ακριβώς το λόγο θα παραθέσω ως ερεθίσματα προς σκέψη γραπτά κείμενα εικόνες και video.

Αυτό που δε ξέρω είναι για ποιον λόγο τόσα χρόνια μοιράζεις μίσος για τους Ελληνες και χαρίζεις το φόβο της αμαρτίας και του θανάτου. Τέλος μαζεύεις χρήμα, πολύ χρήμα όλους αυτούς τους αιώνες χωρίς να έχεις απώλειες ούτε από τους Οθωμανούς αντιθέτως μάλιστα.

   Τα ακόλουθα στοιχεία δεν θα τα σχολιάσω όπως κάνω άλλωστε πάντα όταν παραθέτω ερεθίσματα προς σκέψη  για να μπορεί ο αναγνώστης ανεπηρέαστος να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα

Αγία Γραφή
Δευτερονόμιον κεφ Ζ εδάφιο 5: .....τους βωμούς αυτών ( Ελληνων) καθελείτε και τας στήλας αυτών συντρίψετε και τα άλση αυτών εκκόψετε και τα γλυπτά των θεών αυτών κατακαύσετε πυρι...

Κατα Μαρκον,κεφ Ζ,24-28:ο Ιησους αποκαλει τους Ελληνες σκυλια  (κυναριοις).To ιδιο συμβαινει και στο  κατα  Ματθαιον κεφ  ΙΕ 26… «                                                                                        δεν ειναι σωστο να  παιρνεις το ψωμι απο τα παιδια και  να  το δινεις στα κυναρια..(Ελληνες)
» στο  επεισοδειο με την Ελληνιδα μανα.

Ζαχαριας κεφ Θ, εδαφιο 13-14: .. «και εξεγερω τα τεκνα σου Σιων επι τα τεκνα των Ελληνων... και  Κυριος εσται επ’αυτους και  εξεέυσεται ως αστραπη βολι... και καταναλωσουσιν αυτους και  καταχωσουσιν αυτους εν λιθοις σφενδονης, και εκπιονται αυτους ως οινον...  »... και θα γενισουν με το αιμα των  Ελληνων φιαλες... κατα  τον  Ζαχαρια...
 μετάφραση : και θα εξεγειρω τα παιδια σου Σιων εναντια στα  παιδια των  Ελληνων...και τα παιδια
σου θα συντριψουν τους Ελληνες με πετρες απο  τις σφεντονες τους και θα τους πιουν  το αιμα σαν κρασι
(Η εκκλησια ακομα  και σημερα δεν  εχει καταργησει κανενα απο  τα κειμενα, καταρες, αποφασεις κατα  της  Ελλαδας. Πολλα  απο  αυτα  τα ακουμε  ακομα  και σημερα στην  εκλλησια με τη μορφη ψαλμων. Ομως  ο Ελληνικος λαος εχει πεσει σε ενα ιστορικο ληθαργο σε μια αφασια οπου  ενω ολα ειναι  μπροστα του δε μπορει να τα αντικρυσει.)

[Πρὶν τὸν 12ο π.Χ. αἰ. ἐγκαταστάθηκαν, ἐκ Κρήτης προερχόμενοι, οἱ Φιλισταῖοι στὰ παράλια τῆς Παλαιστίνης, ποὺ τότε εὑρίσκετο ὑπὸ Αἰγυπτιακὴ μᾶλλον ἐπικυριαρχία. Στὰ πρῶτα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἐξιστορεῖται, πῶς οἱ Ἑβραῖοι μὲ τὴν βοήθεια τοῦ θεοῦ τους ἀγωνίσθηκαν ἐναντίον τῶν Φιλισταίων (Γολιάθ-Σαμψὼν κ.λπ.). Στὰ νεώτερα βιβλία τῶν Προφητῶν καὶ τῶν Μακκαβαίων οἱ Ἕλληνες ἀναφέρονται ὀνομαστικά.]

• «Καὶ ἐξολοθρεύσω Κρῆτας καὶ ἀπολῶ (θὰ καταστρέψω) τοὺς καταλοίπους τοὺς κατοικοῦντας τὴν παραλίαν· καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖς ἐκδικήσεις μεγάλας, καὶ ἐπιγνώσονται (=θὰ ἔρθουν στὰ συγκαλά τους), διότι ἐγὼ Κύριος ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ’ αὐτούς» (Ἰεζεκιήλ, κε΄ 16-17).

• «Οὐαὶ (ἀλίμονο!) οἱ κατοικοῦντες τὸ σχοίνισμα (= τὶς ἀκτές) τῆς θαλάσσης πάροικοι Κρητῶν· λόγος Κυρίου ἐφ’ ὑμᾶς, Χαναὰν γῆ ἀλλοφύλων, καὶ ἀπολῶ ὑμᾶς (θὰ σᾶς καταστρέψω) ἐκ κατοικίας• καὶ ἔσται Κρήτη νομὴ ποιμνίων καὶ μάνδρα προβάτων...» (Σοφονίας, β΄ 5-6).

• «Τάδε λέγει Κύριος ...καὶ ἐξαποστελῶ πῦρ ἐπὶ τὰ τείχη Γάζης καὶ καταφάγεται θεμέλια αὐτῆς• καὶ ἐξολοθρεύσω κατοικοῦντας ἐξ Ἀζώτου καὶ ἐξαρθήσεται (= θὰ ἐξαφανισθῇ) φυλὴ ἐξ Ἀσκαλῶνος καὶ ἐπάξω τὴν χεῖρα μου ἐπὶ Ἀκκαρὼν καὶ ἀπολοῦνται οἱ κατάλοιποι τῶν ἀλλοφύλων, λέγει Κύριος» (Ἀμώς, α΄ 6-8). [Πρόκειται γιὰ τὶς τέσσερες πόλεις τῶν Φιλισταίων-Κρητῶν.]

(Ἡσαΐας, θ΄ 10-11).«Καὶ ράξει (= θὰ τσακίσῃ) ὁ Θεὸς τοὺς ἐπανιστανομένους ἐπ’ ὄρος Σιών· ἐπ’ αὐτοὺς καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν διασκεδάσει (= θὰ διασκορπίσῃ) Συρίαν ἀφ’ ἡλίου ἀνατολῶν καὶ τοὺς Ἕλληνας ἀφ’ ἡλίου δυσμῶν τοὺς κατεσθίοντας τὸν Ἰσραὴλ ὅλῳ τῷ στόματι...»

• (Ἰεζεκιήλ, λ΄ 5)«Πέρσαι καὶ Κρῆτες καὶ Λυδοὶ καὶ Λίβυες καὶ πάντες οἱ ἐπίμικτοι καὶ__τῶν υἱῶν τῆς διαθήκης Μου μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν αὐτῇ...».

•(Δανιήλ, η΄ 21)
. «Ὁ τράγος τῶν Αἰγῶν βασιλεὺς Ἑλλήνων» [Ἀναφέρεται στὸν Μέγα Ἀλέξανδρο.]

β. Βιβλία Μακκαβαίων

• «Καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ πατάξαι Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου τὸν Μακεδόνα, ὃς ἐξῆλθεν ἐκ τῆς γῆς Χεττειίμ, καὶ ἐπάταξε τὸν Δαρεῖον βασιλέα Περσῶν καὶ Μήδων καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ’ αὐτοῦ πρότερος ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα […] καὶ ἐβασίλευσεν Ἀλέξανδρος ἔτη δώδεκα καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἐπεκράτησαν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἕκαστος ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ. Καὶ ἐπέθεντο πάντες διαδήματα μετὰ τὸ ἀποθανεῖν αὐτὸν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν ὀπίσω αὐτῶν ἔτη πολλὰ καὶ ἐπλήθυναν κακὰ ἐν τῇ γῇ καὶ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτῶν ῥίζα ἁμαρτωλὸς Ἀντίοχος Ἐπιφανής, υἱὸς Ἀντιόχου βασιλέως.» («Μακαββαίων Α΄», α΄ 1-10.)
• «Ἦν δ’ οὕτως ἀκμή τις Ἑλληνισμοῦ καὶ πρόβασις ἀλλοφυλισμοῦ διὰ τὴν τοῦ ἀσεβοῦς καὶ οὐκ ἀρχιερέως Ἰάσονος ὑπερβάλλουσαν ἀναγνείαν [...] ὁ δὲ τρισαλιτήριος Νικάτωρ (σ.σ. Ἕλληνας στρατηγὸς τοῦ Ἀντιόχου Δ΄ τοῦ Ἐπιφανοῦς), ὁ τοὺς χιλίους ἐμπόρους ἐπὶ τὴν πρᾶσιν (δουλεμπόριο) τῶν Ἰουδαίων ἀγαγών, ταπεινωθεὶς ὑπὸ τῶν κατ’ αὐτὸν νομιζομένων ἐλαχίστων εἶναι, τῇ τοῦ Κυρίου βοηθείᾳ τὴν δοξικὴν ἀποθέμενος ἐσθῆτα, διὰ τῆς μεσογείου, δραπέτου τρόπον, ἔρημον ἑαυτὸν ποιήσας, ἦκεν εἰς Ἀντιόχειαν ὑπεράγαν δυσημερήσας ἐπὶ τῇ τοῦ στρατοῦ διαφθορᾷ […] Ὁ μὲν οὖν ἀνδροφόνος καὶ βλάσφημος τὰ χείριστα παθὼν ὡς ἑτέρους διέθηκεν ἐπὶ ξένης ἐν τοῖς ὄρεσιν, οἰκτίστῳ μόρῳ κατέστρεψε τὸν βίον.» («Μακκαβαίων Β΄», η΄ 34 - θ΄ 28.)

• «Ὦ πικρᾶς τῆς τότε ἡμέρας καὶ οὐ πικρᾶς, ὅτε ὁ πικρὸς Ἑλλήνων τύραννος (σ.σ. Ἀντίοχος Δ΄ ὁ Ἐπιφανής) πῦρ φλέξας λέβησιν ὠμοῖς καὶ ζέουσι θυμοῖς ἀγαγὼν ἐπὶ τὸν καταπέλτην καὶ πάσας τὰς βασάνους αὐτοῦ τοὺς ἑπτὰ παῖδας τῆς Ἀβρααμίτιδος καὶ τὰς τῶν ὀμμάτων κόρας ἐπήρωσε καὶ γλώσσας ἐξέτεμε καὶ βασάνοις ποικίλαις ἀπέκτεινεν. Ὑπὲρ ὧν ἡ θεία δίκη μετῆλθε καὶ μετελεύσεται τὸν ἀλάστορα τύραννον. Οἱ δὲ Ἀβρααμιαῖοι παῖδες σὺν τῇ ἀθλοφόρῳ μητρὶ χορὸν συναγελάζονται ψυχὰς ἁγνὰς καὶ ἀθανάτους ἀπειληφότες παρὰ τοῦ Θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.» («Μακκαβαίων Δ΄», ιη΄ 20-24.)

[Παρέκβαση: Οἱ πέντε ἀδελφοὶ Μακκαβαῖοι ἑορτάζονται ὡς ἅγιοι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὴν 1η Αὐγούστου. Τὸ ἐπίσημο ὄργανο ἐκκλη-σι α στι κῶν ὀρ γα νώ σε ων «Ὀρθόδοξος Τύπος» (25η Ἰανουαρίου 2002) σὲ ἄρθρο τοῦ θεολόγου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη μὲ τίτλο «Τὸ ἄγος τῶν Ἑλλήνων – Ἀντι βλασφη μικὸς Συναγερμός» ἀναφέρει: «Στὰ χρόνια ἐκεῖ να τὰ ἡρωικὰ τῶν Μακκαβαίων, π οὺ κυβερνοῦσε τ ὴν Π αλαιστίνη ὁ Ἀντίοχος ὁ Δ΄ ὁ Ἐπιφανὴς –ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἀσεβὴς καὶ ἀδίστακτος–, στρα τιῶτες δικοί του εἶχαν καταλάβει κάποιο φρούριο καὶ ἀγέρωχοι τὸ θεωροῦσαν ἀπόρθητο. Μέσα λοι πὸν στὴν ἀλαζονεία τους βλασφημοῦσαν τὸν Θεὸ καὶ τοὺς πολιορκητὲς τοῦ Ἰούδα τοῦ Μακκαβαίου μὲ λόγους ἀθέμιτους καὶ ὑβριστικούς. Τὰ παλικάρια ὅμως τοῦ Ἰούδα ἄλλους ἔσφαξαν καὶ ἄλλους “πυρὰς ἀνά ψαντες ζῶντας τοὺς βλασφήμους κατέκαιον”».]





Απ. Παυλος «Πραξεις Αποστολων» κεφ ΚΑ, 28-29: «..μεχρι και Ελληνες εβαλε μεσα στο ιερο (των Εβραιων) και μολυνε τον αγιο τουτο τοπο....

α. Εὐαγγέλια

[Ὁ Ματθαῖος (ιε΄ 22-28) καὶ ὁ Μᾶρκος (ζ΄ 25-30)περιγράφουν τὴ θεραπεία τῆς κόρης μιᾶς γυναίκας Ἑλληνίδας, ὄχι Ἑβραίας, ποὺ μιλοῦσε Ἑλληνικά, διότι γίνεται σαφὴς διάκριση: Εἶναι «Ἑλληνίδα Συροφοίνισσα στὸ γένος» («Κατὰ Μᾶρκον», ζ΄ 26). Στὴ νεοελληνικὴ ἀπόδοση τῶν χριστιανῶν μεταφραστῶν κατὰ κανόνα τὸ «Ἑλληνίς» μεταφράζεται σὲ «εἰδωλολάτρις». Ἡ γυναῖκα αὐτὴ ἔπεσε στὰ πόδια τοῦ Ἰησοῦ παρακαλῶντας τον νὰ θεραπεύσῃ τὴν ἄρρωστη κόρη της.]

• «Κι ἐκεῖνος δὲν τῆς ἀποκρίθηκε οὔτε μία λέξη. Καὶ τότε οἱ μαθητὲς τὸν πλησίασαν καὶ τοῦ εἶπαν· διῶξε την, γιατὶ φωνάζει ἀπὸ πίσω μας. Κι ἐκεῖνος τοὺς ἀποκρίθηκε: “Δὲν εἶμαι σταλμένος παρὰ μόνο γιὰ τὰ χαμένα πρόβατα τοῦ οἴκου τοῦ Ἰσραήλ. Δὲν εἶναι σωστὸ νὰ παίρνῃς τὸ ψωμὶ ἀπὸ τὰ παιδιὰ καὶ νὰ τὸ δίνῃς στὰ σκυλιά”.» [Ἡ λέξη καὶ στὸν Ματθαῖο καὶ στὸν Μᾶρκο εἶναι «κυνάρια», δηλαδὴ μικρὰ σκυλιά.] («Κατὰ Ματθαῖον» ιε΄ 26 καὶ «Κατὰ Μᾶρκον» ζ΄ 27-28).

β. Ἐπιστολὲς ἀποστόλου Παύλου

• («Πρὸς Τίτον»,α΄ 12-13.) «Εἶπέ τις ἐξ αὐτῶν ἴδιος αὐτῶν προφήτης· Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργαί. Ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν ἀληθής. Δι’ ἢν αἰτίαν ἔλεγχε αὐτοὺς ἀποτόμως, ἵνα ὑγιαίνωσιν ἐν τῇ πίστει.»

• (κα΄ 28-29)
. «Πράξεις Ἀποστόλων»«Μέχρι καὶ Ἕλληνες ἔβαλε μέσα στὸ ἱερὸ (συναγωγή) καὶ μόλυνε τὸν ἅγιο τοῦτο τόπο»

Πατερες της εκκλησίας ειπαν:


Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος, «Αντιφώνησις », Τεργέστη 1802
Το γένος των Ελλήνων είναι άξιον περιφρονήσεως και ταλανισμού, όχι διότι του έλειψαν οι Ηράκλειτοι, οι Πυθαγόρες, οι Πλάτωνες και οι Αριστοτέλεις και οι τοιούτοι άλλοι μετεωρολέσχαι (= ανοητολογούντες ), αλλά διατί έλειψαν οι Αθανάσιοι, οι Βασίλειοι, οι Κύριλλοι.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός,Εκδ. Ορθ. Φιλανθρ. Αδελφ. 1959 σελ.6.
Έμαθα πως με τη χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού δεν είσθενε Έλληνες, δεν είσθενε ασεβείς αιρετικοί, άθεοι, αλλ’ είσθενε βαπτισμένοι εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και είσθενε τέκνα και θυγατέρες του Χριστού μας.
Μέγας Βασίλειος«Προς τους νέους»
Βασίλειος Καισαρείας, εις Προφήτην Ησαϊα 9.230.8
«Είναι εχθροί οι Έλληνες, διότι διασκεδάζουν κατα-βροχθίζoντας με ορθάνοιχτο στόμα τον Ισραήλ. Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης (βλ. Ησαΐας Θ΄11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμοποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντων.»


Βασίλειος ο Μέγας, (330-379 μ.Χ.)εις τον Προφήτην Ησαΐαν Προοίμιον 7.196.3
 «Προσταγή: Μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων… τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν.»
Εφραίμ ο Σύρος
Μίσησε φορέματα μαλακά (των Ελλήνων), μίσησε βαψίματα όμορφα, μίσησε ομορφιά και τα συνοδεύοντα αυτά δαιμονικά άσματα, κιθάρες και αυλούς, τους κρότους των χορών και τις άτακτες φωνές. Δεν γνωρίζεις, άθλιε, πως όλα τούτα σπορά του διαβόλου είναι;… Ποιά γραφή επαινεί τους αυλίζοντες, τους κιθαρίζοντες, τους γελώντες, τους χορεύοντες και τους αγαπώντες τον κόσμο κι όλα τα του κόσμου;… Ας τιμήσωμε τις εορτές του Κυρίου με αυλούς και με κιθάρες ως χριστιανοί και όχι ως Έλληνες με δάφνες και άνθη η με κάτι άλλο που θα μοιάζη με ελληνικό.

Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος (15ος Αιώνας)
Έλλην ων τηι φωνήι, ουκ αν ποτέ φαίην Έλλην είναι,
δια το μη φρονείν ως εφρόνουν ποτέ οι Έλληνες’ αλλ’ από
της ιδίας μάλιστα θέλω ονομάζεσθαι δόξης.
Και ει τις έροιτό με τις ειμι, αποκρινούμαι χριστιανός είναι.

Αγίου Κοσμά Αιτωλού (1779)
Αδελφοί μου, έμαθα πως με την χάριν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού δεν είσθε Έλληνες,
δεν είσθε ασεβείς, αιρετικοί, άθεοι, αλλ’ είσθε ορθόδοξοι χριστιανοί…

Θεόφιλος Αντιοχείας
Ο Θεόφιλος Αντιοχείας συνέγραψε τρία βιβλία με τίτλο «Προς Αυτόλυκον»:
(βιβλ. Γ , παρ. 2-3) • «Τι δε ωφέλησε τον Άρατο η σφαιρογραφία του κοσμικού κύκλου η αυτούς που είπαν όμοια πράγματα μ’ αυτόν, πλην της κατ’ άνθρωπον δόξας, την οποίαν εκέρδισαν όχι κατ’ αξίαν ; Τι αληθές είπαν; η τι ωφέλησαν τον Ευριπίδη και τον Σοφοκλή η τους άλλους τραγωδιογράφους οι τραγωδίες, τον Μένανδρο και τον Αριστοφάνη και τους λοιπούς κωμικούς οι κωμωδίες η τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη οι ιστορίες τους η τον Πυθαγόρα τα άδυτα αγιαστήρια και οι στήλες του Ηρακλέους η τον Διογένη η κυνική φιλοσοφία η τον Επίκουρο το δόγμα ότι δεν υπάρχει θεία πρόνοια η τον Εμπεδοκλή η διδασκαλία της αθεότητας η τον Σωκράτη ο όρκος εις τον Κύνα;.. Γιατί πέθανε εκουσίως, ποιόν και ποιάς φύσεως μισθό ήλπιζε, ότι θα λάβη μετά θάνατον; Τι δε ωφέλησε τον Πλάτωνα η παιδεία, την οποία διεμόρφωσε, η τους άλλους φιλοσόφους τα δόγματά τους…; Αυτά λέμε, για να επιδείξουμε την ανωφελή και άθεη διάνοιά τους. Όλοι αυτοί, αγαπήσαντες την κενή και μάταιη δόξα, ούτε αυτοί εγνώρισαν την αλήθεια ούτε άλλους βεβαίως προέτρεψαν προς την αλήθεια »

(βιβλ. Γ , παρ. 16)• «Πλάτων δε, ο δοκών Ελλήνων σοφώτερος γεγενήσθαι, εις πόσην φλυαρίαν εχώρησεν»
(βιβλ. Γ , παρ. 3)• «(Οι Έλληνες σοφοί) ουχί και περί σεμνότητος πειρώμενοι γράφειν ασελγείας … εδίδαξαν επιτελείσθαι…;»

(βιβλ. Β , παρ. 8)• «Υπό δαιμόνων δε εμπνευσθέντες (σ.σ. οι Έλληνες ποιητές) και υπ’ αυτών φυσιωθέντες (= αλαζονευθέντες ) α είπον δι’ αυτών είπον· φαντασία και πλάνη ελάλησαν · και ου καθαρώ πνεύματι αλλά πλάνω»

(βιβλ. Β , παρ. 8)• «Αλλά και περί της κοσμολογίας ασύμφωνα αλλήλοις και φαύλα (=πρόστυχα) εξείπον»
(Β, 12)• «Πολλοί λοιπόν απ’ τους (Έλληνες) συγγραφείς εμιμήθησαν (τους Εβραίους) και ηθέλησαν να συντάξουν διήγησιν περί τούτων και λαμβάνοντας από εδώ (από την Βίβλο) τις αφορμές είτε περί της κτίσεως του κόσμου είτε περί της φύσεως του ανθρώπου δεν διετύπωσαν ούτε καν ένα σπινθήρα άξιο της αλήθειας. Φαίνεται δε, ότι τα υπό των φιλοσόφων η συγγραφέων και ποιητών λεγόμενα είναι αξιόπιστα εξ απόψεως εκφραστικού καλλωπισμού· αλλ’ ο λόγος τους δεικνύεται μωρός και κενός, καθ’ όσον η φλυαρία τους είναι άφθονη, δεν ευρίσκεται δε σ’ αυτά η τυχόν υπάρχουσα αλήθεια»

(Α, 14)• «Των προφητών μεταγενέστεροι γενόμενοι οι ( Έλληνες) ποιηταί και φιλόσοφοι έκλεψαν εκ των Αγίων Γραφών»

(Γ 23)• «Αλλά και όλοι οι νομοθέτες ευρίσκονται να νομοθετούν μεταγενέστερα. Εάν αναφέρη κανείς τον Σόλωνα τον Αθηναίο, αυτός έζησε κατά τους χρόνους των βασιλέων Κύρου και Δαρείου, κατά τον χρόνο του προειρημένου προφήτου Ζαχαρίου, ζήσαντος πολλά έτη μεταγενέστερα (του Μωυσέως). Εάν αναφέρη κανείς τους νομοθέτες Λυκούργο, Δράκοντα η Μίνωα, προηγούνται τούτων σε αρχαιότητα τα ιερά μας (=εβραϊκά) βιβλία»

(Γ, 18)• «(Οι Έλληνες ήσαν ) άθλιοι και δυσσεβέστατοι και ανόητοι… και φιλοσοφήσαντες ματαίως»

Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύςστο έργο του «Προτρεπτικός προς Έλληνας » έγραφε :
(3,1)  • «Άνδρες ανάξιους του ονόματος του άνδρα, απατηλούς , που με της μουσικής το πρόσχημα διέφθειραν τη ζωή» [Αναφέρεται στον Ορφέα, τον Πίνδαρο και τον Αρίωνα.]
(2,4)  • «Ας εγκαταλείψουν τον Ελικώνα και τον Κιθαιρώνα, κι ας κατοικήσουν τη Σιών»
(34,1) • «Ας περιοδεύσουμε τώρα σύντομα και ας καταλύσουμε τους αγώνες κι αυτά τα επιτάφια πανηγύρια, τα Ίσθμια και τα Νέμεα και τα Πύθια κι επάνω απ’ όλα τα Ολύμπια »

(70,1) • «Από που, ω Πλάτων, υπαινίσσεσαι την αλήθεια ; Από που η άφθονη χορηγία των λόγων μαντεύει την θεοσέβεια; Σοφώτερα, λέγει, είναι από αυτούς τα γένη των βαρβάρων. Γνωρίζω τους διδασκάλους σου, έστω κι αν θέλης να τους κρύψης· έμαθες την γεωμετρία απ’ τους Αιγυπτίους, την αστρονομία απ’ τους Βαβυλώνιους, έλαβες τις σπουδαίες επωδές απ’ τους Θράκες, πολλά σε δίδαξαν οι Ασσύριοι , ενώ τους αληθινούς νόμους και την δοξασία περί του Θεού τα χρωστάς στους Εβραίους»
(Ωριγένης , «Κατά Κέλσου», 6,19.)• «Εγώ δεν αρνούμαι, (πιστεύω) ότι ο Πλάτων, αφού έμαθε τις φράσεις του “Φαίδρου” από κάποιους Εβραίους και ακόμη αφού ήλθε σε επαφή με τα λόγια των προφητών, παρέθεσε τα (δικά του) λόγια…»

(«Πεπραγμένα εκ των έργων Βασιλείου και Γρηγορίου Ναζιανζηνού», 16,49.) •«Πως πραγματικά να μην είναι μικρός αυτός που λέει, ότι δεν υπάρχει (θεία) πρόνοια η ότι τα πάντα αποτελούνται από άτομα και κενό, και που λέει ακόμη τις ηλιθιότητες και φλυαρίες της έξω (=ελληνικής ) θεωρούμενης σοφίας; Αυτός ο άνθρωπος είναι αληθινά μωρός και οι θεωρίες αυτές είναι αληθινά μωρές. Και αν εξετάσης με μια και μόνη ματιά κάθε ελληνική και βαρβαρική φιλοσοφία, θα πης, ότι στα σημεία που διαφωνεί προς τη διδασκαλία του Χριστού είναι μωρία.»



Κατά Ευκλείδη:Ο αφορισμός του Ανθρακίτη
Ο ιερέας -δάσκαλος Μεθόδιος Ανθρακίτης, που καταδικάστηκε από το Πατριαρχείο και φυλακίστηκε στις 30-11-1723, γιατί δίδασκε, σε επιστολή του προς τους προκρίτους των Ιωαννίνων, που έγραψε μετά τη δίκη του (30-11-1723), αναφέρει:

(Δ. Φωτιάδης, «Η Επανάσταση του ’21», τ. Α , σελ. 160.)Το επίσημο κείμενο της καθαίρεσης του Μεθοδίου του Ανθρακίτου (Ιερεμίου Γ , «Καθαίρεσις διεξοδική του κακο-Μεθοδίου, του όντος από την επαρχίαν Αχρίδος, δια τα μιαρά και ασεβείας γέμοντα συγγράμματα αυτού», εκδ. 1720 μ.Χ., τ. 3, σελ. 868-873.)
• «Γενομένης συνόδου παρεστάθηκα έμπροσθέν τους. Πόσοι ήσαν δεν δύναμαι να μετρήσω. Μου παρουσίασαν τα τετράδια διδασκαλίας μου με γνώμες από αρχαίους φιλοσόφους και την Γεωμετρίαν του Ευκλείδου. “Είναι δικά σου;”… “Δεν είναι δικές μου γνώμες, είναι γνώμες των φιλοσόφων.” Τα κατεδίκασαν και τα έκαυσαν. Την άλλην Κυριακήν άναψαν φωτιά εις τρία μέρη της αυλής των Πατριαρχείων. Ολόγυρα, δια να ευχαριστηθούν το σωτήριον θέαμα, ευρίσκοντο κληρικοί και λαός άπειρος, γεμιτζήδες, παπουτσήδες, ραφτάδες. Συναθροίζουν Λογικές, Φυσικές, Ευκλείδην και έτερα Μαθηματικά και τα ρίπτουν στις πυρές. Οι φλόγες αντιφέγγισαν στα πρόσωπά τους, όχι όμως το φως μα τα σκοτάδια… Μου ζήτησαν να ομολογήσω, ότι παρεκινήθην από σατανικήν συνεργίαν, εθελοκακίαν και φρενοβλάβειαν και να τα αναθεματίσω ως δυσσεβή και γέμοντα πάσης βλασφημίας και ότι ουδέποτε πλέον θα διδάξω, ειδάλλως θα είμαι υπόδικος τω αιωνίω αναθέματι.»
(σελ. 872)  • «Πλην τινα διόρθωσιν δέξαιντο αυτά, διόλου διεφθαρμένα και αναμίξ ταις βλασφημίαις συμπεφυρμένα, ουχ ήττον της Αναξαγόρου πανσπερμίας τα πάντα εν πάσι τιθέμενα, μηδέποτε διακριθησόμενα, ων το καλόν απιστία, και ύβρις παν ο πιστεύεται…»


Γεώργιος Σχολάριος, ο πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης: Παραμονές της Άλωσης:
(Σ. Λάμπρου, «Παλαιολόγεια-Πελοποννησιακά», τ. Β, σ. 247.)• «Τους γουν δυσσεβείς και αλάστορας (=καταραμένους) τούτους Ελληνιστάς … πυρί και σιδήρω και ύδατι και πάσι τρόποις εξαγάγετε της παρούσης ζωής… Ράβδιζε, είργε (=φυλάκιζε), είτα γλώσσαν αφαίρει, είτα χείρα απότεμνε· αν και ούτως μένη κακός, θαλάττης πέμπε βυθώ.»



Λίγο πριν από το 1821 αρκετοί μορφωμένοι υπόδουλοι άρχισαν να αποκηρύττουν τα χριστιανικά τους ονόματα και να παίρνουν ελληνικά, τα δε παιδιά τους τα βάπτιζαν με ονόματα αρχαίων Ελλήνων σοφών, ηρώων κ.λπ. Ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε εξέδωσε το 1819 την κατά ελληνικών ονομάτων εγκύκλιο προς τους αρχιερείς:
• «Και η κατά καινοτομίαν παρά ταύτα εισαχθείσα των παλαιών ελληνικών ονομάτων επιφώνησις εις τα βαπτιζόμενα βρέφη των πιστών, ως ηκούσαμεν , λαμβανομένη ως μία καταφρόνησις της χριστιανικής ονοματοθεσίας, είναι διόλου απροσφυής και ανάρμοστος· όθεν ανάγκη η Αρχιερωσύνη σας να διαδώσητε παραγγελίας εντόνους εις τους ιερείς των ενοριών σας, και νουθεσίας πνευματικάς εις τους ευλογημένους επαρχιώτας σας, δια να λείψη τουντεύθεν και η κατάχρησις αύτη, και αφεθέντες της ακαίρου και μηδέν εχούσης το χρήσιμον φιλοτιμίας και επιδείξεως οι γονείς και ανάδοχοι να ονοματοθετώσιν εις το εξής εν τω καιρώ της θείας και μυστικής αναγεννήσεως τα ειθισμένα ταις ευσεβέσιν ακοαίς πατροπαράδοτα χριστιανικά ονόματα των εγνωσμένων τη Εκκλησία και των ενδόξως υπ’ αυτής εορταζομένων Αγίων, δια να είναι έφοροι και φύλακες των βαπτιζομένων νηπίων και ταχείς και αδιάλειπτοι χορηγοί της χάριτος αυτών εις τους μετά πίστεως.»

[Παρέκβαση: Λίγο μετά την εκλογή του ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Χριστόδουλος εξέδωσε εγκύκλιο , που απαγορεύει στους ιερείς να βαπτίζουν τα βρέφη με ελληνικά ονόματα.]

Λειτουργικά βιβλία Ε
Στα λειτουργικά βιβλία τα ψαλλόμενα και αναγιγνωσκόμενα στις εκκλησίες και τα μοναστήρια της Ελλάδος κείμενα, στους ύμνους, στις ωδές, στις παρακλήσεις, στα τροπάρια ο Ελληνισμός χαρακτηρίζεται «μωρία»,« αγνωσία», «πλάνη», « απιστία»,«λυμαντική βλάβη»,«πλάνου δυναστεία», « αρχεκάκου παγίς», «άκανθα αγνωσίας », «πολύθεος απάτη », «εσπέρα αθεΐας», «σκότος πλάνης», « ύλη δυσσεβείας», «πλάνη διαβόλου», «θάλασσα πλανών»·και οι άνθρωποι του Ελληνορρωμαϊκού κόσμου «αγέλαι εθνών» κ.λπ.:

Ωδή γ, σελ. 21:• «Σοφία και γνώσει αληθεί οι μάρτυρες πληρούμενοι, ελληνικήν σοφίαν εμώραναν, τον σοφιστήν τε κακίας ώλεσαν, και στερρώς αθλήσαντες, επαξίως έλαβον τους της νίκης στεφάνους γηθόμενοι.» ( Από την «Παρακλητική» η «Οκτώηχο», όπως και τα επόμενα.)

(Πέμπτη πρωί.)• «Διδάσκαλον κτησάμενοι την σοφίαν, ένδοξοι, την του Πατρός εν Πνεύματι των Ελλήνων απεμωράνατε την σοφίαν, θεόπται αξιάγαστοι .»

Εις τον Όρθρον, σελ. 231: • «Οι άσοφοι φιλοσόφους κατήσχυναν, τους ρήτορας αλιείς επεστόμισαν και γεγόνασι των εθνών σοφοί διδάσκαλοι, φωτίσαντες τα πέρατα φωτί της θείας γνώσεως, δι’ αυτών διδόν ημίν το μέγα έλεος.»

(«Τριώδιον», Πέμπτη της Β εβδομάδος, ωδή θ, σελ. 171.) • «Σοφούς και ρήτορας ως μωρούς απελέγξαντες τη γνώσει, παμμακάριστοι Απόστολοι.»

(Σάββατο της Β εβδομάδος Τριωδίου, Γ Στάσις, σελ. 310.) • «Ρήτορας πολυφθόγγους ως ιχθύας αφώνους ορώμεν επί σοι, Θεοτόκε, απορούσι γαρ λέγειν το πως και παρθένος μένεις και τεκείν ισχύσασα.»

(Σάββατο Ακαθίστου Ύμνου, Γ Στάσις, σελ. 310.) • «Χαίρε, φιλοσόφους ασόφους δεικνύουσα, χαίρε, τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα .»
Ακαθίστου Ύμνου• «Χαίρε, των Αθηναίων τας πλοκάς διασπώσα…»
(«Υμνολόγιον το χαρμόσυνον», Αγίου Γεωργίου Τροπαιοφόρου, 23 Απριλίου.) • «Χαίρε, Ελλήνων ο καθαιρέτης.»

( Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, 30 Νοεμβρίου.) • «Χαίρε, ότι κατηργήθησαν των Ελλήνων ραψωδοί.»

(Μηναίον, Μικρός Εσπερινός , σελ. 203.) • «Θεολόγω σου στόματι, θεολόγε Γρηγόριε,… εξήρανας την μωρίαν Ελλήνων και το ψεύδος…»

(30 Ιανουαρίου, των Τριών Ιεραρχών, Κανών του Όρθρου, ωδή ζ, σελ. 252.) • «Ψευδείς μεν εξέκλιναν Ελλήνων ύθλους (= φληναφήματα), πειθώ δε την τύραννον ανθρώποις μόνην είλκοντο…»

(«Μηναίον» Μαρτίου, εις τον Κανόνα, ωδή δ, σελ. 84.) • «Σοφία κρείττονι καλλωπιζόμενος, τους σοφούς των Ελλήνων θεαρχικώ σθένει απεμώρανας …»

(«Μηναίον» Μαΐου, ωδή ζ, σελ. 104.) • «Σταθηράν επιδεικνύμενος την ένστασιν, Μάρτυς Ευτύχιε, τους των Ελλήνων σοφούς ανδρείως κατήσχυνας…»

(«Μηναίον» Ιουνίου, 1 του μηνός, Ιουστίνου μάρτυρος, του φιλοσόφου, εις τον Κανόνα, ωδή ζ, σελ. 8.) • «Σοφία Θεού Ιουστίνος, ο σοφός κεκοσμημένος, την των Ελλήνων απεμώρανε φιλοσοφίαν εν χάριτι…»

(«Μηναίον» Αυγούστου, 23 του μηνός, Λούπου μάρτυρος, εις τον Κανόνα, ωδή α, σελ. 134.) • «Σοφίαν ευράμενος την ενυπόστατον, απεμώρανας Ελλήνων την σοφίαν…»

(«Μηναίον» Σεπτεμβρίου, 17 του μηνός, Πίστεως- Ελπίδος- Αγάπης και Σοφίας μητρός αυτών, εις το Κοντάκιον, σελ. 117.) • «Σοφίας της σεμνής, ιερώτατοι κλάδοι,… σοφίαν απεμώραναν των Ελλήνων εν χάριτι…»

(22 Σεπτεμβρίου, Φωκά ιερομάρτυρος, ωδή ε, σελ. 137.) • «Οι των Ελλήνων σοφοί, ηττηθέντες τοις σοφοίς δόγμασιν…»

(2 Οκτωβρίου, Κυπριανού, ωδή η, σελ. 15.) • «Σοφώτατα της Ελληνικής κατεφρόνησας σοφίας, ένδοξε…»

(3 Οκτωβρίου, Διονυσίου Αρεοπαγίτου, εις το Δοξαστικόν Εσπερινού, σελ. 16.) • «Καταπτύσας των Στωικών φιλοσόφων, των απορρήτων μυστηρίων γνώστης εγένετο …»

(18 Νοεμβρίου, Πλάτωνος και Ρωμανού μαρτύρων, εις το Δοξαστικόν Εσπερινού, σελ. 122.)• «Των γαρ αλιέων ζηλώσας την παρρησίαν και την σκηνορράφων θεολογίαν, την Πλάτωνος μυθολογίαν και την Στωϊκήν φλυαρίαν λόγοις και έργοις κατέρραξε…»


Ιωαννης Χρυσοστομος«Ελληνες Πατερες της εκκλησιας» τομος 18, 113:«...οι
Ελληνες φερουν λογους ματαιους και  ακαθαρτους...

Ιωαννης Χρυσοστομος«Ελληνες Πατερες της εκκλησιας» τομος 34, 497:...οι Ελληνες ειναι  εστιγματισμενοι, χειροτεροι απο  τους χειρους που  πασαλειβονται με περιττωματα... πανθλιοι... και καθαρματα...


Ιωαννης Χρυσοστομος«Ελληνες Πατερες της εκκλησιας» τομος 34, 497: ... τα ζωα ειναι  πιο σοφα απο  τους Ελληνες...

Ιωαννης Χρυσοστομος«ο Θεος ειναι ο Χριστος»:  «...οι αποστολοι κατατροπωσαν τους βαρβαρους τους Ελληνες και  καθε αλλο εθνος...

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ:αναρωτιεται τι ωφελησαν στην  ανθρωποτητα τα εργα του Αριστοφανη, του θουκιδιδη, του Πλατωνα, του Ηροδοτου, του Σωκρατη, του Ευριπιδη, του Πυθαγορα... και και και... αποκαλει ψευτη  τον  Ομηρο και τον  Ησιοδο...   «
Πλατων δε, ο δοκων Ελληνων σοφοτερος γεγηνησθαι εις ποσην φλυαριαν  εχωρησεν.....
κατηγορει τους Ελληνες φιλοσοφους οτι αντεγραψαν τους Εβραιους (!) φιλοσοφους (!!!) και τη βιβλο...  «
εκλεψαν τις Αγιες γραφες

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ:«τις Κυριακες και  τις γιορτες ουτε να  παιζεις ουτε να
χορευεις γιατι τα παιχνιδια και  οι χοροι ειναι εργα του διαβολου... οι Ελληνες τα εκαναν αυτα και  επιναν και  χαιρονταν με τα παιχνιδια...» (. Μη γελας, μην ακους  μουσικη, μην κοιτας, μη... μη... μη... μη...)

 [Στὸ ἔργο του «Προκατηχήσεις»:] «Ἔχεις πολλοὺς ἐχθροὺς καὶ πρέπει νὰ ἔχῃς πολλὰ βέλη, γιατὶ πρὸς πολλοὺς θ’ ἀκοντίζῃς καὶ πρέπει νὰ μάθῃς πῶς θὰ κατακοντίζῃς τοὺς Ἕλληνες.»

ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ:«εχεις πολλους εχθρους και  πρεπει να  εχεις πολλα
βελη και  πρεπει να  μαθεις να  τα ριχνεις στους Ελληνες...

ΟΙ ΕΠΤΑ  ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ(Συνοδικον της  Αγιας  Ζ εν Νικαια Οικουμενικης Συνοδου υπερ της  ορθοδοξιας, 787μχ). Καθε χρονο την Κυριακη της ορθοδοξιας τα παρακατω κειμενα διαβαζονται αλλα  ειπαμε... στα  πλαισια της  «αφασιας» που  μας  διεπει, δεν  μπορουμε να δουμε  και να ακουσουμε τιποτα. «
Αναθεμα τρις για την Ελληνικη  μυθολογια και  τοις την των κτισματων λατρεiαν…», 
«αναθεμα τρις τοις τα Ελληνικα διεξουσι μαθηματα...»,
αναθεμα  τρις για τις Πλατωνικες  ιδεες και  τα μυθικα  πλασματα...
αναθεμα  τρις για τα ματαια και  Ελληνικα ρηματα...
αναθεμα τρις για τα Ελληνικα δογματα...
αναθεμα τρις για την σοφια των Ελληνων φιλοσοφων...
αναθεμα τρις για τους κτρειττονες Ελληνες σοφους

Και για όσους δεν κατάλαβαν, λόγω της καθαρεύουσας, που αναφέρονται αυτές οι Επτά Κατάρες και ποιους ακριβώς καταριούνται οι μισαλλόδοξοι ρασοφόροι μας την Κυριακή της Κακοδοξίας, αυτές αναφέρονται:

•    Σε όσους θεωρούν κτιστές της ενέργειες του Θεού.
•    Σε όσους δέχονται σαν αληθινές τις ιδέες του Πλάτωνα.
•    Σε όσους θεωρούν αυθυπόστατη την ύλη.
•    Σε όσους σπουδάζουν τα Ελληνικά μαθήματα όχι μόνο για εκπαιδευτικούς λόγους, αλλά πιστεύουν κιόλας όσα λένε οι Έλληνες.
•    Σε όσους δέχονται και διδάσκουν ότι οι ψυχές προϋπάρχουν. Ότι τα πάντα δημιουργήθηκαν από το μη ον ή ότι η Κόλαση έχει τέλος.
•    Σε όσους δέχονται τα ασεβή δόγματα των Ελλήνων περί ψυχής, περί ανθρωπίνων, περί ουρανού και γης.
•    Σε όσους προτιμούν την ηλίθια σοφία των Ελλήνων φιλοσόφων.
•    Σε όσους πιστεύουν στη μετεμψύχωση.
•    Σε όσους υποστηρίζουν την ανωτερότητα των Ελλήνων σοφών.

Με άλλα λόγια αναθεματισμένη 3Χ7= 21 φορές ολόκληρη η Ελληνική Φιλοσοφία
«ΠΗΔΑΛΙΟΝ»:εκδοση  της  ορθ. Εκκλησιας που  περιεχει τους κανονες των  Αποστολων κι ειναι  εργο  των  Αγιων Νικοδημου και Αγαπιου.

  ΚΑΝΩΝ ΞΒ’: απαγορευση των  Ελληνικων εορτων του «σιχαμερου» Διονυσου και αλλων, απαγορευεται το γελιο... και «
οποιος απο εδω και  στο εξης ενω ξερει τις απαγορευσεις επιχειρησει να  κανει κατι απο αυτα τα δαιμονιωδη και  Ελληνικα, αν  ειναι κληρικος θα  καθαιρειται κι αν  ειναι λαικος θα  αφοριζεται...
ΚΑΝΩΝ ΠΑ’: «οι  των Ελληνων συνηθειες πρεπει να  μισουνται απο τους Χριστιανους δια τουτο ο παρων κανων αφοριζει εκεινους τους Χριστιανους οπου κατα τη συνηθειαν των Ελληνων υμνουσι...  »

 «ναους των ειδωλω κατεδαφισατε...», «ποταμοι δε εξαρανθησαν πολυθειας», «των
Ελληνων απεμωρανατε την σοφιαν»... «ναους ειδωλικους καταστρεψατε

ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ:  «χαιρε Ελληνων ο καθαιρετης» (Αγ.Γεωργιος 23 Απρ) , «Θεους
Ελληνικους εβδελυξω» (Αγ.Δημητριος 26 Οκτ.),                                                                                                        «Χαιρε ο των Ελληνων τους Θεους μυκτηρισας
» (Αγ.Μηνας  14 Νοεμβ) , «Χαιρε οτι κατηργηθησαν των Ελληνων ραψωδοι
» (Αγ.Ανδρεα Πρωτοκλητου 30 Νοεμ).

 17 ΙΑΝ – (Τιμοθεος – Εσπερινα)«το της πλανης των Ελληνων κρατος ευχερως διελυσας...
23 ΙΑΝ– (Κλημεντος ιερομαρτυρος) «Κλημη σοφε... Ελληνων τους πρωτευοντας εν λογω και  αληθεια ενικησας...
25 ΙΑΝ– (Γρηγοριου Ναζιανζηνου) «...εξηρανας των μωριαν Ελληνων και  το ψευδος...»
 30 ΙΑΝ – (3 Ιεαραρχων) «Ψευδεις μεν εξκλιναν Ελληνων υθλους...»
10 ΦΕΒ– (Χαραλαμπους Ιερομαρυρος) «Εξεστησαν  δαιμονες και  Ελληνες οι Αθεοι...»
16 ΦΕΒ– (Παμφιλου μαρτυρος) «Μανιας Ελληνικης το φρυαγμα κατεπατησατε...»

ΤΕΡΤΥΛΙΑΝΟΣ: «Ο Ελληνισμος σκοταδι, ο χτιστιανισμος φως, δεν  εχουμε αλλο  θεο απο το θεο των  εβραιων»


(Μικρός Εσπερινός, σελ. 203, διαβάζεται 25 Ιανουαρίου.)"Θεολόγω σου στόματι, Θεολόγε Γρηγόριε, Θεολόγω γλώττη τε εφανέρωσας, τον εν Τριάδι υμνούμενoν, Θεόν ομοούσιον, τον Πατέρα και Υιόν, και το Πνεύμα το Άγιον, και εξήρανας, την μωρίαν των Ελλήνων και το ψεύδος, την αλήθειαν κηρύττων, τοις θεοφθόγγοις σου ρήμασι."

" (Κανόνας, Ωδή ε', σελ. 65)"Εξέστησαν δαίμονες, και Έλληνες οι άθεοι, βλέποντες τας χείρας κεκομμένας, και κρεμαμένας του σώματός σου δεινώς, Δουκός του παντόλμου υβριστού, συ δ'ως χριστομίμητος, τούτον αύθις υγίανας.

(Κανόνας, Ωδή α', σελ. 91)"Μανίας, ελληνικής το φρύαγμα, κατεπατήσατε, θεία συνέσει Μάρτυρες Χριστού, και σοφία κοσμούμενοι, ή αντιπείν ουκ, ίσχυσαν, οι ευσεβέσιν αντικείμενοι."

(Κανόνας, Ωδή δ', σελ. 84, 22 Μαρτίου.)"Σοφία κρείττονι, καλλωπιζόμενος, τους σοφούς των Ελλήνων θεαρχικώ, σθένει απεμώρανας, και εναθλήσας καρτερώς, νίκης στέφανον απείληφας."

(Εσπερινός, σελ. 111, 28 Απριλίου.)"Μάρτυρες Χριστού πανεύφημοι κατακρατούσης ποτέ της Ελλήνων σκαιότητας και ωθούσης άπαντας προς αθέμιτα βάραθρα..."

(Ορθρος, σελ. 42, 10 Μαϊου.)"Θείου Πνεύματος τη φωταυγία, σκότος έλυσας πολυθεϊας και κατήργησας Ελλήνων μυθεύματα..."

(Κανόνας, Ωδή ζ', σελ. 104)"Σταθηράν επιδεικνύμενος την ένστασιν, Μάρτυς Ευτύχιε, τους των Ελλήνων σοφούς ανδρείως κατήσχυνας..."

(Κανόνας, Ωδή ζ', σελ. 8, 1 Ιουνίου.)"Σοφία Θεού, Ιουστίνος ο σοφός, κεκοσμημένος, την των Ελλήνων απεμώρανεν φιλοσοφίαν εν χάριτι..."

(Κοντάκιο κανόνα, σελ. 69, 18 Ιουνίου.)"Των τυράννων ήλεγξας τας πονηράς επινοίας και Ελλήνων ήσχυνας την αθεώτατην πλάνην..."

(Αίνοι, σελ. 94, 17 Ιουλίου.)"Ανδρικώ φρονήματι ηυτομόλησας και των Ελλήνων σεβάσματα ως κόνιν ελέπτυνας..."

(Κανών, Ωδή η', σελ. 122, 23 Ιουλίου.)"Έρρει των Ελλήνων τα σαθρά πλάνης σεβάσματα και σεσιγήκασι της ματαιότητος άπασαι αι διπλόαι και το ψεύδος αυτών..."

(Κανόνας σελ. 126, 23 Αυγούστου.)"... και θεούς εξηφάνισας των Ελλήνων δυνάμει του πνεύματος..."

(Κανόνας, Ωδή α', σελ. 134)"Σοφίαν ευράμενος, την ενυπόστατον απεμώρανας Ελλήνων την σοφίαν..."

(Κανόνας, Ωδή ε', σελ. 137, 22 Σεπτεμβρίου.)"Οι των Ελλήνων σοφοί ηττηθέντες τοις σοφοίς δόγμασιν..."

(Ωδή η', σελ. 15, 2 Οκτωβρίου.)"Σοφώτατα της Ελληνικής κατεφρόνησας σοφία, ένδοξε..."

(Δοξαστικό εσπερινού, σελ. 16, 3 Οκτωβρίου.)"Καταπτύσας των στωικών φιλοσόφων, των απορρήτων μυστηρίων γνώστης εγένετο..."

(Οίκος, σελ. 82, 14 Οκτωβρίου.)"... ότι πάσαν Ελλήνων απετέφρωσεν μανίαν..."

(Εξαποστειλάριον, σελ. 88, 15 Οκτωβρίου.)" ... πάσαν πλάνην των Ελλήνων έλεγξας την πολύθεον και ψευδώνυμον γνώσιν ..."

(Κάθισμα, σελ.122, 22 Οκτωβρίου.)" ... όθεν προ του θανάτου την Ελλήνων μανίαν, πάλιν δε μετά πότμον, της αιρέσεως ζάλην ελάσαντες."

(Κανόνας, Ωδή α', σελ. 182, 30 Οκτωβρίου.)" ... Αίγλην φωτιζόμενος, σοφέ, της τρισηλίου λάμψεως σκότος διέλυσας Ελλήνων δυσφημίας ..."

(Εσπερινός, σελ. 106, 15 Νοεμβρίου.)"Μονάδα τρισάριθμον, ομολογήσαντες Άγιοι, τών Ελλήνων ελύσατε, πολύθεον φρόνημα, και μωράν σοφίαν, τή νομιζομένη, μωρία είναι παρ'; αυτοίς, Σταυρού δυνάμει μακαριώτατοι, υφ'; ού ενδυναμούμενοι, τάς χαλεπάς τών κολάσεων, υπεμείνατε μάστιγας, θαρσαλέω φρονήματι."

(Δοξαστικό Εσπερινού, σελ. 122, 18 Νοεμβρίου.)"... των γαρ αλιέων ζηλώσας την παρρησίαν και την σκηνορράφων θεολογίαν, την Πλάτωνος μυθολογίαν και την στωικήν φλυαρίαν λόγοις και έργοις κατέρραξε..." (Δοξαστικό Εσπερινού, σελ. 122, 18 Νοεμβρίου.)

(Οίκος, σελ. 124, 18 Νοεμβρίου.)"Τών Ελλήνων λιπών άπασαν την ματαιότητα, των Χριστού Μαβητών τά ψυχωφελή διδάγματα ηγάπησε λίαν Πλάτων ο θεόφρων, Διό και ώφθη πάσιν αιδέσιμος, και άγκυρα πίστεως εν τη ποτρίδι, ης καί η κλήσις σαφώς Άγκυρα υπάρχει, Καλώς γαρ τούτον εκθρεψαμένη, βεβαίαν σκέπην κατ'; εχθρών, και αντιλήπτορα θερμόν εν πολέμοις ευρίσκει, καθ'; εκάστην εκβοώσα προς αυτόν, Βαρβάρων ρύσαι την πόλιν σου Άγιε."

(Αίνοι, σελ. 98, 13 Δεκεμβρίου.)"Ευστράτιος, ο της Ελλήνων μυθοπλασίας στηλιτευτής και της χριστιανών θεοσοφίας κήρυξ..."


Το μίσος του Αγίου Αθανασίου κατά των ελλήνων
     Ο Αθανάσιος στα γραπτά του επιτίθεται κατά πάντων μη ορθοδόξων και ειδικά κατά των ελλήνων: «Ταύτας δε και τας τοιαύτας της ειδωλομανίας ευρέσεις άνωθεν και προ πολλού προεδίδασκεν η γραφή λέγουσα. Αρχή πορνείας επίνοια ειδώλων, εύρεσις δε αυτών φθορά ζωής· ούτε γαρ ην απ΄ αρχής, ούτε εις τον αιώνα έσται, κενοδοξία γαρ ανθρώπων ήλθεν εις τον κόσμον, και δια τούτο σύντομον αυτών (των ελλήνων) τέλος επενοήθη» (Αθανάσιος, «Κατά Ελλήνων», κεφ. 11, 1-6).

     Επίσης «Είθε δε και οι των τοιούτων ψευδοθεών κήρυκες και μάντεις (οι έλληνες), ποιηταί λέγω και συγγραφείς, απλώς θεούς αυτούς είναι γεγραφήκεσαν. Αλλά μη και τας πράξεις αυτών προς έλεγχον αθεότητος και αισχροποιού πολιτείας αναγεγραφήκεσαν; ηδύναντο γαρ και μόνω τω της θεότητος ονόματι την αλήθειαν υφαρπάσαι, μάλλον δε τους πολλούς από της αληθείας πλανήσαι, νυν δε έρωτας και ασελγείας διηγούμενοι του Διος και παιδοφθορίας των άλλων και ζηλοτυπίας προς ηδονήν των θηλειών και φόβους και δειλίας και τας άλλας κακίας, ουδέν άλλο η εαυτούς ελέγχουσιν, ότι ου μόνον ου περί θεών διηγούνται, αλλά ουδέ περί ανθρώπων, περί δε αισχρών και του καλού μακράν όντων μυθολογούσιν» (κεφ. 15, 12-22).

    Επίθετα και φράσεις εναντίον των ελλήνων εξακοντίζονται σε όλα τα έργα του όπως «βλάσφημοι», «τρελλοί», «ψεύτες», «δουλοπρεπείς», «άθεοι», «πρέπει να εξοντωθούν», «θα καούν στην Κόλαση», «αποτρόπαιοι δαίμονες» κ.ά.: «…εξιλεούσθαι ους έλληνες καλούσιν αποτροπαίους δαίμονας» (Σωζομενός, «Εκκλησιαστική Ιστορία», βιβλίο 5, κεφ. 5, παρ. 1).



ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΗΨΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

     - «Τοιούτοι θεοί εις αυτούς ο Έρως και η Αφροδίτη της Πάφου, εις την Κρήτην ο περιβόητος εκεί Ζευς, και ο εν Αρκαδία Ερμής... ημείς έχομεν ένα παράδειγμα εναντίον πάσης ειδωλολατρίας, ότι δηλαδή οι άνθρωποι την εφεύρον όχι δι΄ άλλο τίποτε αλλά δια τα πάθη εκείνων που την έπλασαν, όπως και η σοφία του Θεού προ πολλού εμαρτύρησε λέγουσα “Αρχή της πορνείας η επινόησις των ειδώλων”.» (Σοφ. Σολ. 14,12: 9,15-10.) (Από το έργο του «Κατά Ελλήνων», έκδοση «Έργα Απολογητικά», εποπτεία του καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Παν. Χρήστου, μτφρ. του καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Στέργιου Σάκκου.)

    - «...οι λεγόμενοι φιλόσοφοι και επιστήμονες των ειδωλολατρών, όταν μεν κατηγορούνται, δεν αρνούνται ότι οι παρουσιαζόμενοι ως θεοί είναι μορφαί και τύποι ανθρώπων και κτηνών, όταν δε απολογούνται, λέγουν ότι έχουν τα ομοιώματα, δια να τους απαντά το θείον δια μέσου αυτών και να τους εμφανίζεται –διότι, λέγουν, δεν είναι δυνατόν αλλιώς να γνωρίσουν τον ίδιον τον αόρατον, παρά μόνον με τα τοιαύτα αγάλματα και τας τελετάς. Εκείνοι δε που είναι ακόμη φιλοσοφώτεροι απ΄ αυτούς και νομίζουν ότι λέγουν περισσότερον βαθυστόχαστα πράγματα, ισχυρίζονται ότι τα ομοιώματα κατεσκευάσθησαν και εζωγραφήθησαν, δια να επικαλούνται δι΄ αυτών και να εμφανίζωνται θείοι άγγελοι και θείαι δυνάμεις, ώστε εμφανιζόμενοι δια μέσου αυτών να τους διδάσκουν την γνώσιν του Θεού. Και λέγουν, ότι αυτά είναι δια τους ανθρώπους ένα είδος γραμμάτων, τα οποία διαβάζοντες οι άνθρωποι δύνανται να γνωρίσουν και να κατανοήσουν τον Θεόν, δια της εμφανίσεως των θείων αγγέλων που γίνεται δια μέσου αυτών. Αυτά βέβαια εκείνοι έτσι τα μυθολογούν, διότι ασφαλώς δεν θεολογούν, μη γένοιτο.» («Κατά Ελλήνων», 19, 5-20.)

    - «Και το αξιοθαύμαστον, καθώς λέγουν αυτοί που ιστορούν, είναι το εξής· ότι, ενώ οι Πελασγοί έμαθαν τα ονόματα των θεών από τους Αιγυπτίους, δεν γνωρίζουν αυτοί τους θεούς που λατρεύονται εις την Αίγυπτον και λατρεύουν άλλους θεούς διαφορετικούς από τους θεούς εκείνων. Και είναι τελείως διαφορετική η θεωρία και η θρησκεία των εθνικών, οι οποίοι κατελήφθησαν από την μανίαν των ειδώλων, και δεν συναντώνται τα αυτά εις τους αυτούς.» («Κατά Ελλήνων», 23.)

     Την επίθεση κατά της ελληνικής φιλοσοφίας συνεχίζει ο Αθανάσιος και στο απολογητικό έργο του «Περί Ενανθρωπήσεως»:

     - «Οι φιλόσοφοι των ελλήνων έγραψαν πολλά με αληθοφάνειαν και τέχνην· επαρουσίασαν λοιπόν κάτι τόσον μέγα όσον ο σταυρός του Χριστού; Διότι μέχρι του θανάτου των τα σοφίσματά των είχον την αληθοφάνειαν, αλλά και όσα εθεωρούσαν, όταν ήσαν ζώντες, ότι έχουν ισχύν, ήσαν αντικείμενα ανταγωνισμού μεταξύ των, και εφιλονείκουν μεταξύ των δια την θεωρίαν των. Και το παραδοξότατον είναι, ότι, ενώ ο Λόγος του Θεού εδίδαξε με πτωχοτέρας λέξεις, επεσκίασε τους περιφήμους σοφιστάς και κατήργησε τας διδασκαλίας εκείνων και προσήλωσεν όλους πλησίον του και εγέμισε τας εκκλησίας αυτού. Και το αξιοθαύμαστον είναι, ότι με την κάθοδόν του ως ανθρώπου εις τον θάνατον κατήργησε τα μεγάλα λόγια των σοφών περί των ειδώλων. Ποίου αλήθεια ο θάνατός ποτε εξεδίωξε δαίμονας;» (50, 5-15.)

     - «Των ελλήνων η σοφία μεμώραται». («Περί ενσαρκώσεως του λόγου», κεφ. 46, τμ. 4, γρ. 3).

    - «Πάντα ψευσάμενοι έλληνες». («Περί ενσαρκώσεως του λόγου», κεφ. 50, τμ. 6, γρ. 2).

     - «Την ελληνικήν αφροσύνην». («Τρεις λόγοι κατ΄ Αρειανών», τομ. 26, σελ. 177, γρ. 16).

    - «Των ελλήνων αγνωσίαν». («Τρεις λόγοι κατ΄ Αρειανών», τομ. 26, σελ. 673, γρ. 24).
   

   
  Ο βίος του αγίου Αθανασίου ακολουθεί την πεπατημένη γραμμή της Ορθοδοξίας, που πρεσβεύει, ότι όσο πιο φανατικός, μισαλλόδοξος, αιμοβόρος και βίαιος είναι κάποιος ιερέας ή πιστός της, τότε αγιοποιείται. Αρκεί βέβαια να υποστηρίζει με οποιοδήποτε τρόπο τα εξουσιαστικά συμφέροντα της Εκκλησίας. Ο Άγιος και Μέγας Αθανάσιος εορτάζεται στις 18 Ιανουαρίου κάθε έτους μαζί με τον Κύριλλο Αλεξανδρείας, τον εγκέφαλο της κατακρεούργησης της φιλοσόφου Υπατίας.



Συναξάρια "Αγίων"
[Τ ὰ «Συναξάρια» ἀποτελοῦν ἐπίσημες βιογραφίες ἁγίων καὶ ἀπαρτίζουν τὰ διαβαζόμενα στὶς ἐκκλησίες «ἱερὰ γράμματα» μαζὶ μὲ τὸ «Ψαλτήρι», τοὺς ψαλμοὺς δηλαδὴ τῆς Παλαιᾶς ∆ιαθήκης. Τὰ ἀποσπάσματα ποὺ ἀκολουθοῦν, ἐλήφθησαν ἀπὸ τὶς ἐπίσημες ἐκδόσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.]


• Ὁ ἅγιος Κορδᾶτος (7 Μαΐου) «ἐμβῆκεν εἰς τὸν ναὸν τῶν εἰδώλων καὶ κατεσύντριψεν ὅλα τὰ ἐκεῖ εὑρισκόμενα εἴδωλα».

• Ὁ ὅσιος Ἀχίλλειος, ἐπίσκοπος Λαρίσης (16 Μαΐου), ποὺ ἔλαβε μέρος στὴν Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Νίκαιας τὸ 325, «πολλοὺς ναοὺς κατεκρήμνισε τῶν εἰδώλων, πολλὰς δὲ ἐκκλησίας ἔκτισεν ἐκ θεμελίων καὶ μὲ πάντα στολισμὸν τὰς ἐστόλισεν».

• Ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυρας Θεόδωρος Τήρων (17 Φεβρουαρίου) «ἔκαμενἓν μέγα κατόρθωμα, ἐπειδὴ λαβὼν τὸ εἴδωλον τῆς μητρὸς τῶν θεῶν Ρέας, ὡς φλυαροῦσιν οἱ Ἕλληνες, ἔρριψεν αὐτὸ εἰς τὴν φωτιὰν καὶ τὸ κατέκαυσεν».

• Ὁ ἅγιος Ἀνδρόνικοςκαὶ ἡ ὑπερθαύμαστος Ἰουνία (17 Μαΐου), ἡ ὁποία εἶχε νεκρωθῆ γιὰ τὸν κόσμο καὶ ζοῦσε μόνο γιὰ τὸν Χριστό, γύριζαν τὴν οἰκουμένη ὡσὰν νὰ εἶχαν πτερὰ καὶ «τοὺς μὲν ναοὺς τῶν εἰδώλων κατέστρεφαν, ἐκκλησίας δὲ θείας ἔκτισαν πανταχοῦ».

• Ὁ ἅγιος Μᾶρκος, ἐπίσκοπος Ἀρεθουσίων (σημερινὴ Ρεντίνα τῆς Μακεδονίας), κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Κωνσταντίνου (328) «ἐκρήμνισεν ἕνα ναὸν τῶν εἰδώλων καὶ ἐποίησεν αὐτὸν ἐκκλησίαν».

• Ὁ ἅγιος Ἀδριανὸςὁ νέος (17 Ἀπριλίου), μιὰ μέρα ποὺ οἱ Ἕλληνες ἔκαναν θυσίες, «ἔτρεξε καὶ ἐκρήμνισε τὸν βωμὸν καὶ τὰς θυσίας, ὅσαι ἦσαν ἐπάνω εἰς αὐτόν, ἔχυσε καὶ τὴν φωτιὰν διεσκόρπισεν».

• Ὁ ὅσιος Μάρων (14 Φεβρουαρίου) πῆγε νὰ ζήσῃ στὴν κορυφὴ ἑνὸς βουνοῦ στὴν Ἀντιόχεια, ὅπου ὑπῆρχε ναὸς τὸν ὁποῖο τιμοῦσαν οἱ Ἕλληνες. «Ὅθεν καὶ τὸν ναὸν τῶν δαιμόνων, ὅστις ἦτο ἐκεῖ κτισμένος ἀπὸ ἐκείνους, καθιερώσας εἰς τὸν Θεόν, ἐν αὐτῷ ἐκατοίκησε.»

• Ἡ ἁγία Μαγέλχθα (5 Ὀκτωβρίου), καίτοι Περσίδα καὶ ἱέρεια τοῦ ναοῦ τῆς Ἀρτέμιδος, διδάχθηκε τὰ μυστήρια τῶν χριστιανῶν ἀπὸ κάποιον ἄγγελο θεοῦ, ποὺ τὴν ἐπισκέφτηκε στὸ ὄνειρό της, καὶ βαπτίστηκε χριστιανή. Τότε οἱ Ἕλληνες(;) ἔγιναν πῦρ καὶ μανία καὶ τὴν σκότωσαν διὰ λιθοβολισμοῦ. Τέλος ὁ ἐκεῖ ἐπίσκοπος πῆγε στὸν βασιλέα τῶν Περσῶν «καὶ ἔλαβε ἀπὸ αὐτὸν ἐξουσίαν νὰ κρημνίσῃ μὲν τὸν ναὸν τῆς Ἀρτέμιδος, νὰ οἰκοδομήσῃ δὲ εἰς αὐτὸν ἐκκλησίαν τῆς ἁγίας μάρτυρος ταύτης Μαγέλχθας. Τοῦτο οὖν ποιήσας, ἀπεθησαύρισεν ἐν τῇ νεοκτίστῳ ἐκκλησίᾳ τὸ τίμιον αὐτῆς λείψανον».

• Ὁ ἅγιος Καισάριος (7 Ὀκτωβρίου) ἔφθασε ἀπὸ τὴν Ἀφρικὴ στὴν πόλη Ταρακηνὴ κι ὅταν εἶδε «τὰς μυσαρὰς θυσίας τῶν Ἑλλήνων, ἔπτυσεν ἐπάνω εἰς αὐτὰς καὶ τὰς κατεπάτησεν». Τὸν ἔρριξαν στὴν φυλακὴ καὶ λίγες ἡμέρες ἀργότερα τὸν ἔβγαλαν, γιὰ νὰ τὸν πᾶνε στὸν Ρωμαῖο ἀνθύπατο. Μόλις ὅμως πέρασαν μπροστὰ ἀπὸ τὸν ναὸ τοῦ Απόλλωνος, «προσηυχήθη ὁ ἅγιος, καὶ εὐθὺς ἔπεσεν ὁ ναὸς ἀπὸ τὰ θεμέλια καὶ κατεπλάκωσε μέσα τὸν ἀρχιερέα τῶν εἰδώλων καὶ ἄλλους πολλούς».

• Ὁ ἅγιος Πασικράτης (24 Ἀπριλίου), μόλις εἶδε τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἀπόλλωνος, «ἐπῆγε πλησίον αὐτοῦ καὶ τὸ ἔπτυσεν, εἰπὼν ὅτι αὐτὴ ἡ τιμὴ πρέπει εἰς αὐτόν».

• Ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς Μάρκελλος (14 Αὐγούστου) στὴν Ἀπάμεια τῆς Συρίας «ἐπολιτεύθη δικαίως καὶ ὁσίως» καὶ ἔγινε «θερμὸς τῆς τοῦ Χριστοῦ πίστεως ζηλωτής, ἐκκλησίας μὲν καὶ θείους ναοὺς εἰς δόξαν θεοῦ κτίζων, τοὺς δὲ ναοὺς τῶν εἰδώλων κατακρημνίζων». Ὑπῆρχε ὅμως ἕνας «εἰδωλικὸς ναὸς» τοῦ ∆ιός, ποὺ ὁ «δαίμων» ποὺ κατοικοῦσε μέσα σ’ αὐτὸν δὲν ἄφηνε οὔτε νὰ καῇ οὔτε νὰ γκρεμιστῇ μὲ μηχανή. Ὁ ἅγιος πῆρε ὕδωρ, τὸ εὐλόγησε καὶ ράντισε μ’ αὐτὸ τὰ ξύλα ποὺ εἶχε στοιβάξει μέσα στὸν ναό. «Ἐπειδὴ δὲ ὁ δαίμων δὲν ἐδυνήθη πλέον νὰ φέρῃ ἐμπόδιον, ἤναψαν τὰ ξύλα καὶ κατέκαυσαν τὸν ναόν.»

• Ὁ ἅγιος Εὐψύχιος (9 Ἀπριλίου) «ἀνάψας ὑπὸ θεϊκοῦ ζήλου καὶ πολλοὺς χριστιανοὺς παραλαβὼν ἐπῆγε καὶ ἐκρήμνισεν ἐκ θεμελίων τὸν ἑλληνικὸν ναόν, ὅστις ἐπωνομάζετο τῆς Τύχης, εἰς τὸν ὁποῖον εἶχε προσπάθειαν καὶ ἀγάπην ὁ ἐπάρατος Ἰουλιανὸς προσφέρων εἰς αὐτὸν καθ’ ἑκάστην ἡμέραν θυσίας».


• Ὁ ἀπόστολος Ἰάκωβος τοῦ Ἀλφαίου (9 Ὀκτωβρίου), ἕνας ἀπὸ τοὺς 12 ἀποστόλους, «ἐξελθὼν εἰς τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου κατέστρεφε τοὺς βωμοὺς τῶν εἰδώλων, ὑπὸ τοῦ θείου ζήλου πυρπολούμενος».

• Ὁ ἅγιος Σωκράτης (21 Ὀκτωβρίου) μία μέρα ποὺ «οἱ Ἕλληνες εἶχον μίαν πάνδημον ἑορτὴν καὶ ἐπροσκύνουν τὰ εἴδωλα, τότε, λέγω, ὁ θεῖος Σωκράτης γεμίσας ἀπὸ ἕναν θεϊκὸν ζῆλον ἐπῆγε καὶ κατεκρήμνισε τὸν βωμὸν καὶ τὰς ἐν τῷ βωμῷ θυσίας».

• Οἱ ἅγιοι Γάιος, ∆άσιος καὶ Ζωτικὸς (21 Ὀκτωβρίου), ποὺ ζοῦσαν στὴν πόλη Νικομήδεια, «ἀνέλαβον ζῆλον θεῖον εἰς τὴν καρδίαν αὐτῶν καὶ ἀπελθόντες κατεκρήμνισαν τὰ εἰς τοὺς ναοὺς τῶν Ἑλλήνων εὑρισκόμενα εἴδωλα».

• Ὁ ἅγιος Μαρῖνος (17 Μαρτίου) «βλέπων τοὺς εἰδωλολάτρας προσφέροντας θυσίας ὄχι μόνον εἰς ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ ἑρπετὰ καὶ βδελυρὰ ζωύφια, ἄναψεν ἀπὸ θεϊκὸν ζῆλον καὶ ἐνῷ οἱ Ἕλληνες ἐτέλουν ἑορτὴν εἰς τὰ ἄψυχα εἴδωλα, ὥρμησε καὶ κατεκρήμνισε τὸν βωμὸν καὶ τὰς ἐν αὐτῷ θυσίας κατεπάτησε».

• Ὁ ἅγιος μάρτυς Ἀντώνιος (9 Νοεμβρίου) βλέποντας τοὺς Ἕλληνες νὰ ἔρχωνται στὸν ναὸ τῶν εἰδώλων, τοὺς συμβούλευσε νὰ ἀφήσουν τὴν πλάνη τους. Ἐκεῖνοι δὲν τὸν ἄκουγαν κι αὐτὸς ἀποθαρρυμένος ἔφυγε γιὰ τὴν ἔρημο, βρῆκε ἕναν ἀναχωρητὴ καὶ ἔζησε μαζί του τρία χρόνια. Κατόπιν κατέβηκε στὴν πόλη, ὅπου κατοικοῦσε «ὁ πεπλανημένος ἐκεῖνος λαὸς τῶν εἰδωλολατρῶν Ἑλλήνων» καὶ ἐνῷ «ἑώρταζαν τοὺς δαίμονας», μπῆκε στὸν ναὸ «καὶ συνέτριψεν ὅλα τὰ εἴδωλα».



β. Ὁ  Συναξαριστὴς τοῦ ἁγίου Πορφυρίου

[Βιογραφία τοῦ ἁγίου Πορφυρίου, ἐπισκόπου Γάζης, ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ζῆτρος μὲ συνεπικουρία τῆς μονῆς Σίμωνος Πέτρας στὰ πλαίσια τῆς ἔκδοσης βασικῶν ἔργων βυζαντινῶν συγγραφέων.]


• «...πλεῖστα θαύματα ποιήσας, πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων καὶ Ἰουδαίων ἐβάπτισε καὶ πάντας τοὺς ναοὺς τῶν εἰδώλων καταστρέψας, ἐκκλησίας ἁγίων ἔκτισε, καὶ οὕτω καλῶς βιώσας, πρὸς θεὸν ἐξεδήμησε, κληρονομήσας τὴν
αἰώνιον ζωήν».

• «Οἱ δὲ χριστιανοὶ μετὰ χαρᾶς μεγάλης ἀνευφήμουν τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς ἄρχοντας. Εὐθέως δὲ ὥρμησαν μετὰ τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν ταγμάτων καὶ κατέστρεψαν τὰ εἰδωλεῖα («ἑλληνικοὶ ναοί, ἱερὰ καὶ βωμοί). Ἦσαν δὲ ἐν τῇ πόλει ναοὶ εἰδώλων δημόσιοι ὀκτώ, τοῦ τε Ἡλίου καὶ τῆς Ἀφροδίτης καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Κόρης καὶ τῆς Ἑκάτης καὶ τὸ λεγόμενον Ἡρωεῖον καὶ τῆς Τύχης τῆς πόλεως, ὃ ἐκάλουν Τυχαῖον, καὶ τὸ Μαρνεῖον, ὃ ἔλεγον εἶναι τοῦ Κρηταγενοῦς ∆ιός, ὃ ἐνόμιζον εἶναι ἐνδοξώτερον πάντων τῶν ἱερῶν τῶν ἁπανταχοῦ» (κεφ. 64).

• «Μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τῶν οἰκιῶν ἐγένετο ἔρευνα. Πολλὰ γὰρ ὑπῆρχον εἴδωλα ἐν πλείσταις αὐλαῖς, καὶ τὰ εὑρισκόμενα τὰ μὲν πυρὶ παρεδίδοντο, τὰ δὲ εἰς βόρβορον ἐρρίπτοντο. Εὑρίσκοντο δὲ καὶ βιβλία πεπληρωμένα γοητείας, ἅτινα ἱερὰ αὐτοὶ ἔλεγον. Ἐξ ὧν τὰς τελετὰς καὶ τὰ ἄλλα ἀθέμιτα ἐποίουν οἱ τῆς εἰδωλομανίας, καὶ αὐτὰ δὲ ὁμοίως ἴσα τοῖς θεοῖς αὐτῶν ἔπα σχον» (κεφ. 71).

• «Ἐκ διαφόρων γὰρ αἱρέσεων καὶ δογμάτων ἑλληνικῶν συνέστησαν ταύτην αὐτῶν τὴν κακοδοξίαν, βουλόμενοι πανούργως καὶ δολίως πάντας προσλαβέσθαι. Θεοὺς γὰρ πολλοὺς λέγουσιν, ἵνα Ἕλλησιν ἀρέσωσιν, ἔτι
δὲ καὶ γένεσιν καὶ εἱμαρμένην καὶ ἀστρολογίαν φάσκουσιν, ἵνα ἀδεῶς ἁμαρτά νωσιν, ὡς μὴ ὄντως ἐν ἡμῖν τοῦ ἁμαρτάνειν ἀλλὰ ἐξ ἀνάγκης τῆς εἱμαρμένης.» (κεφ. 85).

• «Τὰ γὰρ Φιλιστίωνος τοῦ σκηνικοῦ καὶ Ἡσιόδου καὶ ἄλλων λεγομένων φιλο σόφων συμμίξαντες τοῖς τῶν χριστιανῶν, τὴν ἑαυτῶν αἵρεσιν συνεστήσαντο. Ὥσπερ ζωγράφος, ἐκ διαφόρων χρωμάτων μῖξιν ποιῶν, ἀποτελεῖ δοκήσει ἄνθρωπον ἢ θη ρίον ἢ ἄλλο τι πρὸς ἀπάτην τῶν θεωρούντων, ἵνα δόξῃ τοῖς μὲν μωροῖς καὶ ἀνοήτοις ἀληθῆ τυγχάνειν, τοῖς δὲ νοῦν ἔχουσι σκιὰ καὶ ἀπάτη καὶ ἐπίνοια ἀνθρωπίνη.»


γ. Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς

[Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς ἦταν ἀρχηγὸς τῆς μοναστικῆς κίνησης τῶν Ἡσυχαστῶν (τελευταῖοι αἰῶνες τοῦ Βυζαντίου).]


• «Οἱ “Σωκράτεις” καὶ “Πλάτωνες” πρέπει νὰ παραμερισθοῦν ἀπὸ τὸ νοῦ σου.» (Ἐπιστολή του πρὸς τὸν μοναχὸ Βαρλαάμ.)



Από χριστιανικά και μη  siteστο διαδίκτυο :


Ο ανθελληνικός λόγος του Πατριάρχη Βαρθολομαίου κατά την ενθρόνιση του.
  « Ο εικονιζόμενος αξιωματικός του ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ στρατού, είναι ο τότε ιεροδιάκονος Βαρθολομαίος Αρχώντης, νυν Οικουμενικός Πατριάρχης.
Λίγους μήνες μετά το συνέδριο της Καμπέρα, τον Οκτώβριο του 1991, ο τότε επίσκοπος Χαλκηδόνος Βαρθολομαίος τόλμησε να σπιλώσει την μνήμη των ηρώων της επανάστασης του 1821, με την εξής δήλωση: «Δυστυχώς οι δυο λαοί διέκοψαν την υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων, όταν ξεσηκώθηκαν κάτι ξεβράκωτοι το 1821 και δημιούργησαν τις γνωστές προστριβές».  (Η φιλοτουρκική δήλωση του Πατριάρχη, έγινε μια μόλις βδομάδα πριν την ενθρόνισή του σε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στις 2 Νοεμβρίου του 1991 και δημοσιεύτηκε από τις εφημερίδες Αυριανή και Ελεύθερη ώρα – 30 Οκτωβρίου 1991).
Ολοι εμείς οι λογικοί τώρα, ας ανατρέξουμε ιστορικά και ας θυμηθούμε τι προσέφερε στον Ελληνισμό το Πατριαρχείο όλα αυτά τα χρόνια ,και τι προσέφεραν οι “ξεβράκωτοι” κατά τον Τούρκο Πατριάρχη Βαρθολομαίο …ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ , ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ, ΜΙΑΟΥΛΗΣ,ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ, ΑΘ.ΔΙΑΚΟΣ …. και τόσοι άλλοι …»

Αρχιεπίσκοπος Κύπρου: Δεν είμαστε Έλληνες. Ο εθνισμός κάνει κακό στην ορθοδοξία
arxiepiskopos-kiprou
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς

Αίσθηση προκάλεσαν οι δηλώσεις του προκαθήμενου της εκκλησίας της Κύπρου, Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου έκανε δηλώσεις σχετικά με την πανορθόδοξο σύνοδο που πρόκειται να λάβει χώρα το επερχόμενο έτος και τις οποίες οι πυρετώδεις προετοιμασίες ήδη λαμβάνουν χώρα για αρκετό διάστημα.

«Έχει σχεδόν 50 χρόνια που εργαζόμαστε για την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας.», ανέφερε ο σεβασμιότατος Κύπρου αναφορικά με την πρώτη σύνοδο τόσο ευρείας συμμετοχής ορθοδόξων εκκλησιών από όλον τον κόσμο, από την εποχή της τελευταίας οικουμενικής συνόδου.

«Η Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να δώσει απαντήσεις στον σύγχρονο άνθρωπο για μια σειρά ζητήματα.» ανέφερε ο κκ. Χρυσόστομος και συμπλήρωσε ότι «εκείνο, το οποίο εμποδίζει την Ορθοδοξία να λάβει αποφάσεις είναι ο εθνικισμός. Δηλαδή, κάθε Προκαθήμενος βλέπει πρώτα την εθνική του καταγωγή και έπειτα την Ορθοδοξία».

Κατέληξε δε ότι  οφείλουμε «πρώτα όλοι να είμεθα Ορθόδοξοι και κατά δεύτερο λόγο να είμαστε Έλληνες, Ρώσοι, Άραβες, Σλάβοι κλπ. Αν δεν αποβάλουμε τον εθνισμό μας και να θέσουμε υπέρ άνω όλων την Ορθοδοξία, δυστυχώς δεν θα πάμε καλά».

Μπορεί οι δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Κύπρου να σοκάρουν διάφορους ειδικά μετά από τόσες δεκαετίες εντατικής προπαγάνδας υπέρ μίας ελληνορθόδοξης ιδεολογίας κατά κύριο λόγο κατασκευασμένη από συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις για στρατηγικούς πολιτικούς και κοινωνικούς λόγους. Ωστόσο, αν σκεφθούμε πόσο πληγώνουν την ενότητα της εκκλησίας οι κατά τόπους εθνικιστικές εξάρσεις, όπως για παράδειγμα στο κράτος των Σκοπίων, τη Βουλγαρία ή στην υπό κρίση Ουκρανία, θα καταλάβουμε και πόσο σημαντική μπορεί να είναι η ενότητα της εκκλησίας για την ειρήνη στα Βαλκάνια αλλά και όλο τον Ορθόδοξο κόσμο.

Με πληροφορίες από ekklisiaonline.gr


ΔΗΛΩΣΗ ΣΟΚ Του ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ-Καλύτερα να ταΐζω ΛΑΘΡΟμετανάστες παρά τεμπέληδες Έλληνες

Διαβάστε την καταγγελία να σας σηκωθούν τα μαλλιά
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΣΤΟΝ 89,5 FM
Αξιότιμοι κύριοι:
Αν και χριστιανή, απευθύνομαι σ εσάς τους Αθέους να σάς ενημερώσω για το εξής: Πρίν από λίγο (μεσημέρι Τετάρτης 8-2-2012, ο Τουρκαλβανός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος έκλεισε με το «έτσι θέλω» το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας 89,5 Fm, γιατί του στοίχιζε πολλά. Μένουν άνεργοι 87 συνάδελφοι.
Και τί είπε ο άθλιος ο Ιερώνυμος στην σημερινή Σύνοδο; Ότι προτιμάει να ταΐζει τους λαθρομετανάστες, παρά να πληρώνει τους τεμπέληδες Έλληνες εργαζόμενους στον 89,5!!!
Πιό πολύ πονάει ο Τουρκαλβανός Ιερώνυμος τους Λάθρο από εμάς τους Έλληνες???
Δουλεύω τηλεφωνήτρια στον Ραδιοσταθμό της Εκκλησίας 8 χρόνια, είμαι χωρισμένη μητέρα 2 παιδιών και βρίσκομαι σε απόγνωση αυτή την στιγμή. Τρελαθήκανε οι Δεσποτάδες μας, αγαπητοί κύριοι; Αυτό δίδαξε ο Ιησούς Χριστός; Να φροντίζουμε τους Αλλόθρησκους και Αλλόφυλους, και να πετάμε στον δρόμο τα δικά μας παιδιά; Πάρτε θέση, σάς παρακαλώ, εσάς που σάς διαβάζουν πολλοί χριστιανοί, γιατί το πράγμα είναι πολύ σοβαρό.
Κάντε μιά σχετική ανάρτηση, γιατί σάς διαβάζει όλη η Θεολογική Σχολή και τους πονάει ό,τι γράφετε. Μπας και φιλοτιμηθούν και κάνουν πίσω.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Παναγιώτα Πεπόνη
Εργαζόμενη του 89,5 FM

makeleio.gr

Στο Φανάρι οι ιεράρχες για να πάρουν την τουρκική υπηκοότητα
Ξεκίνησε η τυπική διαδικασία - Και επισήμως τώρα υποψήφιοι για τον πατριαρχικό θρόνο

Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη

Ξεκίνησε χθες στο Οικουμενικό Πατριαρχείο η διαδικασία για την παραχώρηση της Τουρκικής υπηκοότητας στους Ιεράρχες της Κρήτης. Χθες στο Φανάρι βρέθηκαν οι πρώτοι τέσσερις από τους Ιεράρχες του νησιού που υπέγραψαν τα πρώτα έγγραφα.

Πρόκειται για τους Μητροπολίτες Ιεραπίτνης και Σητείας κ. Ευγένιο, Πέτρας και Χερρονήσου κ. Νεκτάριο, Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιο και Αρκαλοχωρίου, Καστελίου και Βιάννου κ. Ανδρέα. Συνολικά στο Πατριαρχείο βρέθηκαν χθες 15 Ιεράρχες απ’ όλο τον κόσμο.

Κατά τη χθεσινή διαδικασία παρέστησαν εκπρόσωποι της Τουρκικής Πολιτείας ενώπιον των οποίων υπεγράφησαν τα απαραίτητα έγγραφα, ενώ με νεώτερα στοιχεία που προσκόμισαν, οι Ιεράρχες της Κρήτης επαναδιατύπωσαν σε πιο ενισχυμένη βάση το αίτημα τους για την παραχώρηση της Τουρκικής Υπηκοότητας.

Σε δεύτερο χρόνο στο Φανάρι αναμένεται να ταξιδέψουν και οι υπόλοιποι Ιεράρχες της Κρήτης, οι οποίοι επίσης έχουν δηλώσει ότι επιθυμούν να αποκτήσουν την Τουρκική υπηκοότητα.

Οι Ιεράρχες της Κρήτης χαρακτηρίζουν ιστορικό το γεγονός και δεν κρύβουν την συγκίνηση τους, τονίζοντας ότι πλέον θα μπορούν να κινηθούν διαφορετικά στην Αυλή του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Με την παραχώρηση της Τουρκικής υπηκοότητας αποκτούν ταυτόχρονα και το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι» στον Οικουμενικό Θρόνο.

Όπως είναι γνωστό, πριν από μερικά χρόνια, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχε διατυπώσει σχετικό αίτημα προς την σημερινή πολιτική ηγεσία της Τουρκίας και συγκεκριμένα στον πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν.

Πριν από περίπου ένα χρόνο, στη διάρκεια συνάντησης του κ. Βαρθολομαίου με τον Τούρκο Πρωθυπουργό, ο τελευταίος τον διαβεβαίωσε ότι είναι θετικός στο αίτημα που του είχε υποβληθεί και ζήτησε να σταλούν οι σχετικές αιτήσεις από πλευράς των ενδιαφερόμενων Ιεραρχών.

Το θέμα συζητήθηκε στην Ιερά Σύνοδο που πήρε απόφαση να σταλεί σχετική εγκύκλιος στους εκτός Τουρκίας Ιεράρχες του Φαναρίου προκειμένου να δηλώσουν τη βούληση τους.

Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης αποδέχτηκε ομόφωνα την τουρκική προσφορά.

Το γεγονός αυτό προκάλεσε έντονες συζητήσεις καθώς υπήρξαν και οι φωνές εκείνες που εξέφραζαν τον προβληματισμό τους σε σχέση με τα κίνητρα του Τούρκου πρωθυπουργού, στον οποίο αποδίδουν σκοπιμότητες καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα.

Από την πλευρά τους πάντως Ιεράρχες της Κρήτης, μιλώντας στην «Π», τονίζουν «οι εποχές αλλάζουν, τα σύνορα αλλάζουν, ο κόσμος παγκοσμιοποιείται και μέσα σε αυτόν τον κόσμο η Τουρκία λαμβάνει τα μηνύματα που την υποχρεώνουν να σέβεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Δείτε το ως έμπρακτο ενδιαφέρον από την πλευρά της. Είναι ιστορικό γεγονός αν σκεφτείτε ότι μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών, ήταν ελάχιστοι εκείνοι που είχαν την τουρκική υπηκοότητα».



Μητροπολίτες και κληρικοί που έλαβαν την τουρκική υπηκοότητα
 Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο| Εκτύπωση |
Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 18 Φεβρουαρίου 2015
Γράφτηκε από τον/την Εθνικός Κήρυκας - 22.38


ΒΟΣΤΩΝΗ | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΛΜΟΥΚΟΣ

Η τουρκική κυβέρνηση χορήγησε πριν μερικές μέρες την τουρκική υπηκοότητα σε δέκα ακόμα ανώτερα κληρικά στελέχη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εκ των οποίων οι τέσσερις είναι Μητροπολίτες.
Συγκεκριμένα, την τουρκική υπηκοότητα έλαβαν οι εξής: ο Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ, ο οποίος ως γνωστόν τυγχάνει εξ'απορρήτων του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ενώ πληροφορίες τον θέλουν ως μελλοντικό Αρχιεπίσκοπο Αμερικής σε διαδοχή του σημερινού Αρχιεπισκόπου Δημητρίου. Επίσης, Τούρκοι υπήκοοι έγιναν οι Μητροπολίτες Κυδωνιών Αθηναγόρας, Αυστρίας Αρσένιος και Σηλυβρίας Μάξιμος.

Από την Πατριαρχική Αυλή έγιναν Τούρκοι υπήκοοι οι εξής: Ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος, ο Υπογραμματέας Ιωακείμ, ο Μέγας Αρχιδιάκονος Ανδρέας, ο Δευτερεύων των Διακόνων Θεόδωρος, ο Μέγας Σύγκελλος Αμβρόσιος και ο Μέγας Βιβλιοθηκάριος Αρχιμανδρίτης Αγαθάγγελος.

Τονίζεται ότι όλοι οι προαναφερθέντες τυγχάνουν Ελληνες υπήκοοι. Εν τω μεταξύ, κατά τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια έχουν γίνει κι άλλοι Μητροπολίτες Τούρκοι υπήκοοι.

Δειγματοληπτικά αναφέρουμε τους εξής: Ιεραπύτνης Ευγένιος, Πέτρας Νεκτάριος, Αρκαλοχωρίου Ανδρέας, Κισσάμου Αμφιλόχιος, Καρπάθου Αμβρόσιος, Σύμης Χρυσόστομος, Ιταλίας Γεννάδιος, ο αείμνηστος Μητροπολίτης Αυστρίας Μιχαήλ, ο Ιταλίας Γεννάδιος, ο Μπουένος Αϊρες (Νότιος Αμερική) Γεννάδιος, ο Πισιδίας Σωτήριος, Νέας Ζηλανδίας Αμφιλόχιος, ο Δαρδανελίων Νικήτας, Διευθυντής του Αθηναγορείου Κέντρου Ορθόδοξης Θεολογίας στην Καλιφόρνια.

Τονίζεται ότι ο μόνος που δέχθηκε να λάβει την τουρκική υπηκοότητα από την Αμερική είναι ο Μητροπολίτης Ατλάντας Αλέξιος.

Σημειώνεται ότι μέχρι τώρα την τουρκική υπηκοότητα έχουν λάβει περί τους τριάντα πέντε ιεράρχες και κληρικοί του Οικουμενικού Πατριαρχείου, γεγονός το οποίο σηματοδοτεί αφ'ενός μία καινούργια δυναμική και προοπτική για την ανανέωση των στελεχών του Φαναρίου, πράγμα καθοριστικό για τη βιολογική του επιβίωση, και αφ'ετέρου ανατρέπει τους συσχετισμούς και τους συνδυασμούς για τη διαδοχή στον Οικουμενικό Θρόνο ανάμεσα από τους γηγενείς Τούρκους ιεράρχες οι οποίοι γεννήθηκαν και ανατράφηκαν στην Τουρκία και στους αποκτήσαντες την τουρκική υπηκοότητα εκ των υστέρων με ειδική απόφαση της σημερινής τουρκικής κυβέρνησης.

Υπενθυμίζεται ότι οι υποψήφιοι για την Πατριαρχία επιβάλλεται από τους κανονισμούς της Τουρκίας να είναι Τούρκοι υπήκοοι όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα, ενώ εξαίρεση απετέλεσε η περίπτωση του Πατριάρχη Αθηναγόρα Σπύρου, ο οποίος ήταν Αρχιεπίσκοπος Αμερικής και τον επέβαλαν στον Πατριαρχικό Θρόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ταξίδεψε μάλιστα από τη Νέα Υόρκη στην Κωνσταντινούπολη με το Προεδρικό αεροσκάφος του προέδρου Τρούμαν, ενώ εκπρόσωπος της τουρκικής κυβέρνησης τότε ανέβηκε στο αεροσκάφος στην Κωνσταντινούπολη και του επέδωσε την τουρκική υπηκοότητα.

Επίσης, η κυβέρνηση της Τουρκίας ελέγχει και εγκρίνει τον κατάλογο των υποψηφίων για την Πατριαρχία και διαγράφει τους ανεπιθύμητους, όπως συνέβη στην περίπτωση του αείμνηστου Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελίτωνα Χατζή.

Ο «Εθνικός Κήρυξ» είναι σε θέση να γνωρίζει ότι η κίνηση αυτή του σημερινού Πατριάρχη Βαρθολομαίου να αποκτήσουν υπηκοότητα Ιεράρχες οι οποίοι υπηρετούν σε Επαρχίες του Εξωτερικού, αλλά και εν Φαναρίω, καθώς επίσης και κληρικοί της Πατριαρχικής Αυλής, έχει δημιουργήσει διάφορες «σιωπηρές» ως επί το πλείστον αντιδράσεις ανάμεσα σε επιχώριους αρχιερείς γεννημένους στην Τουρκία, οι οποίοι σε μία Πατριαρχική εκλογή υπάρχει το ενδεχόμενο να μην επικρατήσουν και να εκλεγεί κάποιος από τους προσφάτως πολιτογραφηθέντες Τούρκους αρχιερείς.

Αν και επίσημα δεν τίθεται τώρα θέμα διαδοχής για την Πατριαρχία, καθότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι υγιής κατ'άμφω, πλην όμως σε κατ'ιδίαν συζητήσεις γίνονται διάφορες σκέψεις και συνειρμοί τόσο στο Φανάρι, όσο και στην Αθήνα.

Πληροφορίες της Romfea.gr αναφέρουν οτι οι δύο κληρικοί, Αγαθάγγελος Σίσκος και Αμβρόσιος Χοροζίδης δεν έχουν λάβει την Τουρκική Ιθαγένεια, ενώ την έλαβε ο Μητροπολίτης Σιγκαπούρης Κωνσταντίνος.


Επίσης  δες και την «Ανοικτή επιστολή στη σεβαστή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Κρήτης»http://www.antibaro.gr/article/1875



Περιστατικά

ΘΑΝΑΤΩΣΗ ΛΑΚΩΝΩΝ ΑΠΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΕΤΟΣ 1345
 Το 1345,15 Σεπτεμβρίου φτάσανε 300 Λάκωνες υπό τον οπλαρχηγό Δημήτριο Ράλλη στην Κωνσταντινούπολη γιατί θεώρησαν ότι έπρεπε να τεθούν κάτω απο τις διαταγές της Αυτοκρατορίας, για την Αποφυγή του Τούρκικου κινδύνου.

''(Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη τόμ. ΄Ζ, σελ. λθ, Γρηγοράς, Καντακουζηνός).

Αυτοί οι Έλληνες, Λάκωνες κυρίως, εθεωρούντο αιρετικοί, γιατί ήταν απείθαρχοι και στον αυτοκράτορα και στην εκκλησία. Όταν έφθασαν στην Κωνσταντινούπολη, δημιουργήθηκε σάλος. Ο πρώτος ιεροκήρυκας της Αγίας Σοφίας Θ. Μετοχίτης ΄΄επικαλούμενος τους κεραυνούς του υψίστου ''βγήκε έξαλλος στους δρόμους προειδοποιώντας τους πιστούς πολίτες για την συμφορά που θα προκαλούσε η άφιξη των αιρετικών Ελλήνων . Ο Απόκαυκος προσποιούμενος ότι τους υποδέχεται, τους οδηγεί σ'ένα κλειστό στρατόπεδο με την υπόσχεση ότι τις επόμενες ημέρες θα συζητούσαν για την άμυνα της αυτοκρατορίας . Την άλλη ημέρα έφθασαν στο στρατόπεδο διάφορα συνεργεία οικοδομών και ξυλουργών, προκειμένου να διαμορφώσουν τον χώρο χωρίζοντας τον σε μικρά διαμερίσματα.
΄΄Οι δεσμώτες μαθόντες ότι ο αιμοβόρος δούξ διεννοείτο να παραπέμπψη αυτούς έν σιγή είς τον βυθόν της θαλάσσης, διό και διήρει την φυλακήν είς ξύλινα δωμάτια, όπως τους αποχωρήση ανά δύο και τρείς και ούτως ανετώτερον εκτέλεση το σιγηλόν κακούργημα, απέλπιδες ρίπτονται κατ'αυτού και ο μέν Ράλλης δια τεκτονικού οργάνου άποκεφαλισας εκρέμασεν επί των πύργων των κεφαλών αυτού είς θέαν του δήμου Δυστυχώς οι πολίται διεγειρόμενοι υπό της βασιλίσσης και της χήρας του Αποκάυτου εισέβαλαν ακωλύτώς είς τα ανάκτορα και κατέσφαξαν τους εν τω ναώ καταφυγόντες .



Προφήτης Ηλίας κατά... Απόλλωνα

Της ΕΛΙΖΑΜΠΕΤΤΑΣ ΚΑΖΑΛΟΤΤΙ

Επαναλαμβάνεται η επίμαχη σκηνή του ντοκιμαντέρ του Κώστα Γαβρά για το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης που ψαλιδίστηκε με παρέμβαση της Ιεράς Συνόδου επειδή απεικόνιζε ρασοφόρους χριστιανούς να σκαρφαλώνουν στις μετόπες του Παρθενώνα και να καταστρέφουν τα φειδιακά ανάγλυφα.


Με αρχαίους κίονες διακόσμησαν την είσοδο στο μοναστήρι τους οι καλόγεροι, ενώ τώρα πλακοστρώνουν ένα κομμάτι του αρχαιολογικού χώρουΣήμερα το έγκλημα διαπράττεται στο μοναστήρι της Καλαμιώτισσας στην Ανάφη, όπου οι μοναχοί επεμβαίνουν σε αρχαίο ιερό του Απόλλωνα Αιγλήτη, προκειμένου να χτίσουν μάντρες, πλακόστροτα και παρεκκλήσια... Τώρα οι καλόγεροι χτίζουν με ταχείς ρυθμούς ένα πλακόστρωτο, σε πλάτωμα δίπλα στο μοναστήρι, και αρχαιολογικό χώρο ...ενώ ο κοινοτάρχης Ανάφης Ιάκωβος Ρούσος νίπτει τας χείρας του...

Η μονή του Προφήτη Ηλία Θήρας στην Ανάφη είναι γνωστή για τις ιδιότυπες δραστηριότητές της. Την άνοιξη του 2007 εκμίσθωσε έκταση 3.400 στρεμμάτων από το σύνολο της μοναστικής περιουσίας στην Ανάφη, η οποία περιλαμβάνει τον λόφο με ιερό του Απόλλωνα και άλλα αρχαία μνημεία, στον κ. Γρηγόριο Μαυρουδή, επικεφαλής ομίλου εταιρειών που έχουν την έδρα τους στη Λευκωσία της Κύπρου (ετήσιο μίσθωμα 20.000 ευρώ).



Σε διένεξη βρίσκεται η Αρχαιολογική Υπηρεσία με τον ηγούμενο της μονής Προφήτη Ηλία Θήρας. Διαρκή σύγκρουση προκαλούν οι προτάσεις της μονής, οι οποίες αφορούν διάφορες διαμορφώσεις και «ευπρεπισμούς» χωρίς την άδεια της Υπηρεσίας και με κινδύνους για τα μνημεία. Στην κατηγορία των μνημείων, μάλιστα, δεν ανήκει μόνον ο ναός του Απόλλωνα Αιγλήτη, αλλά και τα κτίσματα του μετοχιού, που ιδρύθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα.

«Επισκέφθηκα τον ναό του Απόλλωνα, γιατί το μοναστήρι είναι καθισμένο πάνω στον μεγάλο περίβολο του αρχαίου ιερού», μας είπε η φιλόλογος Αρετή Πότσιου που μας κατήγγειλε το γεγονός και διευκρίνισε:

«Μέσα στον περίβολό του, εκτός από την εκκλησία, υπάρχουν κτίσματα που έχουν συμπληρωθεί με παντός είδους προκτίσματα. Είχα δει εκεί πριν από χρόνια μικρό όρθιο αρχαίο κτίσμα (ναός Απόλλωνα Αιγλήτη;). Χρησίμευε τότε σαν αποθήκη για μπάζα, μέλισσες και κοτούλες τριγύριζαν στον χώρο, γενικά είχε αλλάξει χρήση.

Την εκκλησία και τον αρχαιολογικό χώρο συντηρούσε στοιχειωδώς μια οικογένεια βοσκών. Τώρα το μοναστήρι φιλοξενεί δύο καλόγριες. »Η πόρτα του χώρου ανοίγει 11-1 το πρωί και 6-8 το απόγευμα. Πινακίδα σήμανσης για τον αρχαιολογικό χώρο δεν υπάρχει.

»Αδιάψευστος μάρτυρας, λέει η κ. Πότσιου, είναι ο μεγάλος αρχαίος περίβολος και τα κτίσματα, με τα μύρια προκτίσματα πάνω στο σώμα του αρχαίου αρχιτεκτονικού συμπλέγματος, καθώς και τα διάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη του στην ευρύτερη περιοχή, λίθοι, κιονόκρανα, σπόνδυλοι κιόνων κ.ο.κ., πολλά από τα οποία έχουν μετατραπεί σε χαμηλούς περιβόλους, πεζούλια, εισόδους, κατώφλια. Σε διπλανό λοφίσκο, αρχαίοι λίθοι έχουν χρησιμοποιηθεί σε ένα πρόσφατο κτισμένο εκκλησάκι».

Σχέδια επένδυσης

«Τα μελλοντικά σχέδια της επένδυσης, για τα οποία έχει μιλήσει ο ίδιος ο ηγούμενος της μονής Προφήτη Ηλία Θήρας κ. Δαμασκηνός Γαβαλάς στις κοινοτικές αρχές της Ανάφης, περιλαμβάνουν τη δημιουργία «ξενώνων» που θα αναπτύξουν τον τουρισμό της περιοχής. Περιλαμβάνουν ακόμη γήπεδα μπάσκετ, τένις και βόλεϊ, θέατρο και άλλες εγκαταστάσεις «θρησκευτικού τουρισμού».

Η Εφορεία Κυκλάδων δεν έχει λάβει κανένα αίτημα για δραστηριότητες στην περιοχή ούτε από τη μονή Προφήτη Ηλία Θήρας ούτε από τον επιχειρηματία. Κανείς δεν έλαβε υπόψη του τον κηρυγμένο με νόμο αρχαιολογικό χώρο. Το γεγονός ότι η περιοχή του μετοχίου είναι εκκλησιαστική περιουσία δεν αναιρεί καθόλου τον χαρακτήρα της ως αρχαιολογικού χώρου», αναφέρει επίσης η κ. Πότσιου.



Ο κοινοτάρχης Ανάφης Ιάκωβος Ρούσος, με τον οποίον επικοινώνησε η «Ε» θέτοντάς του υπόψη την καταγγελία, είπε: «Επισκέφθηκα πρόσφατα τον χώρο. Φέτος, προς το παρόν τουλάχιστον, προστέθηκε μόνο ένα πλακόστρωτο σε κύπαρη μπροστά στην εκκλησία, όπου υπάρχουν και κάποια ερείπια. Δεν το βρίσκω κακό...

Δεν αμφιβάλλω ότι χρειαζόταν άδεια της αρμόδιας Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Η αρχαιολόγοι θα κάνουν τους ελέγχους τους και θα τα βρούνε μεταξύ τους...». *

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=81173


Κόμικ με τα κατορθώματα του "Αγίου "Νικολάου!

Κάτι δεν πάει καλά

Επιτέλους!!!!! όλο το κόμικ με τα κατορθώματα του "Αγίου "Νικολάου!!!!

Καιρό έψαχνα να βρώ όλο το τον «ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΒΙΟ του «ΑΗ ΝΙΚΟΛΑ»» και το Βρήκα στο http://toksipnitiri.blogspot.com/ . Επειδή σε αυτό το ΜΠΛΟΓΚ οι αναρτήσεις τρέχουν με γρήγορους ρυθμούς, αποφάσισα να το δημοσιεύσω κι εγώ, ώστε να το απολαύσουν όσο το δυνατόν περισότεροι φίλοι!

Ας Ξεκινήσω όμως με έναν πρόλογο για τον «περί ου ο λόγος» Χαίρε, ο εκτεφρώσας τους βωμούς των ειδώλων"ψάλλουν στους χαιρετισμούς προς τιμή του "αγίου Νικολάου" (6 Δεκ.) οι ορθόδοξοι ιερείς… Και βέβαια σύμφωνα με την «θανατολατρεία» του Χριστιανισμού αυτή είναι και η ημέρα θανάτου του.

Κατάγονταν από τη Λυκία της Μ. Ασίας και αυτό έχει σημασία για να καταλάβουμε ποιους βωμούς των ειδώλων εκτέφρωνε. Αν και στο Κομικ οι δημιουργεί δεν κρύβουν τα λόγια τους και αναφέρονται σαφως μεν, αναίσχυντα δε στην καταστροφή του ναού της Αρτέμιδος. (με τους κίονες του οποίου στηρίζεται ο τρούλος της «αγια» Σοφιάς).

Ήταν επίσκοπος στην Πόλη αυτή. Το 325 μ.Χ έλαβε μέρος στην Α'Οικουμενική Σύνοδο,. Λέγεται ότι κατά τη Σύνοδο χαστούκισε τον Άρειο(τόσο άγιος ήταν) και ο Μέγας Κωνσταντίνος (Άγιος παιδοκτονος, συζυγοκτόνος .... ) τον φυλάκισε, όπως εμφαίνεται και από το ΚΟΜΙΚ. ......

Και ναι!!!! Είναι ο ίδιος άγιος που «φέρνει» τα δώρα στα παιδάκια τα Χριστούγεννα στις άλλες χώρες, εκτός Ελλάδας. (βλ. Santa Claus)

Κόμικ με τα κατορθώματα του "Αγίου "Νικολάου!












ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ
Άγιος Ιωάννης, (Απόζαρι Καστοριάς, 1727).

Άγιος Αθανάσιος , (Ελατοχώρι-Σιέσιο Ζαγορίου, 1812).

(Παρεκκλήσιο τού κοιμητηρίου, μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους, 1739).

(Αγία Παρασκευή, Καλομοίρα Τρικάλων, 1779).

(Αγία Παρασκευή, Καλομοίρα Τρικάλων, 1779).


(Αγία Παρασκευή, Καλομοίρα Τρικάλων, 1779).

Γέννηση τής Θεοτόκου, Κάτω Κλεινές Φλώρινας. (1844)



http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2014/02/blog-post_2177.html



Η εικόνα του 14ου αιώνα από τη Μονή Τιμίου Προδρόμου των Σερρών αναπαριστά τον Ιησού να κάνει πράξη αυτά που λέει στο Ευαγγέλιο: Κυνηγάει να σκοτώσει ειδωλολάτρες, αιρετικούς κι εθνικούς - έλληνες δηλαδή.


alt
Ο άγιος Δημήτριος κάνει έναν φόνο (αυτό περιγράφει η εικόνα)και φονεύει έναν "ειδωλολάτρη"δηλαδή έναν Έλληνα.
Εδώ βλέπουμε τον "άγιο"Αιμιλιανό με το σφυρί στο χέρι με το οποίο "έδιωχνε"το κακό, δηλαδή κατέστρεφε Αρχαίους Ελληνικούς Ναούς.





Εδώ βλέπουμε τον "άγιο"Νικόλαος επί τω θεάρεστο έργον

είναι η συμφωνία μεταξύ Σουλτάνου και Γεννάδιου Σχολάριου

η οποία βρίσκεται στο Φανάρι όπως βλέπουμε στην φώτο

Αποδείξεις καταστροφών Ελληνικών ναών

Εκκλησία στη Μάνη με κίονα ανάστροφα





Μάνη Ταίναρο







Εκκλησία στη Μάνη (με τον κίονα ανάστροφα)


O ναός του Αγίου Γρηγορίου.
Πρόκειται για χριστιανικό ναό του 9ου μ.Χ. αιώνα σχεδόν δίπλα στη Μητρόπολη Θηβών. Στις φωτογραφίες φαίνονται οι δύο πλευρές του. Στην αριστερή τρεις αρχαίοι κίονες και πολλά άλλα μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη του αρχαίου ναού είναι ενσωματωμένα στη δόμησή του. Στη δεξιά φαίνονται τα θεμέλια του αρχαίου ναού, που έχουν αποκαλυφεί από την ανασκαφή.



Ναός Αγίας Αικατερίνης
Στην παραπάνω εικόνα φαίνεται ο κίονας του αρχαίου ναού, ο οποίος μετατράπηκε σε χριστιανική αγία τράπεζα


O ναός των Αγίων Θεοδώρων.
Απ΄ ο,τι φαίνεται και στις φωτογραφίες, πρόκειται για σχετικά νεότερο ναό, ο οποίος όμως επάξια ανταγωνίζεται σε καταστροφές όλους τους παλαιότερούς του. Εντύπωση προκαλεί η απόθεση των αρχαίων κιόνων γύρο-γύρο, περιμετρικά του εξωτερικού του τοίχου.
http://www.awakengr.com/2012/07/blog-post_736.html


Σε απόσταση αναπνοής από τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης, στα ερείπια του αρχαίου ναού του Ιθωμάτα Δίακτίστηκε στα βυζαντινά χρόνια η περίφημη ιερή Μονή του Βουλκάνου
http://messinia1234.com

Ναός της Φωτεινής Μαντινείας 
eekl-mad-esoteriko
ekklhsia-ma-agiografia

Μερικοί ακόμα ναοί κάτω από εκκλησίες

ΠΕΡΙΟΧΗ : Αχερούσια λίμνη ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Μαντείο του Αχέροντα ΕΚΚΛΗΣΙΑ: Χριστιανικό νεκροταφείο

ΠΕΡΙΟΧΗ : Δελφοί ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Κρήνη της Κασταλίας και το μαντείο του Απόλλωνα ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Κοιμητήριο του Αγίου Λουκά

ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Μαντείο της Αμφίκλειας και μαντείο του Δειραδιώτου Απόλλωνα ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Χριστινιανικό εκκλησάκι

ΠΕΡΙΟΧΗ : Μίλητος ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Μαντείο Διδύμων ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία του Ιωάννη του Θεολόγου

ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Μαντείο του Πτώου Απόλλωνα ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Μοναστήρι της Οσίας Πελαγίας

ΠΕΡΙΟΧΗ : Αθήνα οδός Μητροπόλεως ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ιερό των Ιλισιάδων Μουσών ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησάκι Αγίας Δύναμης


ΠΕΡΙΟΧΗ : Αθήνα ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Παρθενώνας ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Παρθένου Μαρίας (6ος μ.Χ αιώνας) 1456 Τουρκικό Τζαμί

ΠΕΡΙΟΧΗ : Αθήνα ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός της Υπερβόρειας Ειλείθυιας ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Μητρόπολη Αθηνών

ΠΕΡΙΟΧΗ : Αθήνα βατραχονήσι ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Βωμός των Ιλισιάδων ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Αγίας Φωτεινής

ΠΕΡΙΟΧΗ : Αθήνα, Πειραιάς ιερά οδός ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Αρχαίο νεκροταφείο Κεραμεικού ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Αγίας Τριάδας

ΠΕΡΙΟΧΗ : Αθήνα κεραμεικός ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Βωμός του Ζέφυρου και ιερό της Δήμητρας και της ΚόρηςΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία του Αγίου Σάββα

ΠΕΡΙΟΧΗ : Αθήνα Δαφνί ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός του Απόλλωνα Δαφναίου ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Παναγίας

ΠΕΡΙΟΧΗ : Ελευσίνα ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός του Τριπτόλεμου ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία του Αγίου Ζαχαρία

ΠΕΡΙΟΧΗ : Καισαριανή ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ιερό της Άρτεμης ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Ιερά μονή Καισαριαννής

ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ιερό των Καβείρων ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Ιερά μονή Αστερίου

ΠΕΡΙΟΧΗ : Μαρούσι ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός της Άρτεμης Αμαρουσίας ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη

ΠΕΡΙΟΧΗ : Άνω Γλυφάδα ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός του Απόλλωνα ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη

ΠΕΡΙΟΧΗ : Πεντέλη ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Αιπόλειο του Πανός ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Χριστιανικό εκκλησάκι

ΠΕΡΙΟΧΗ : Μαραθώνας ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ιερό της Δήμητρας Χθονίας ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Μονή Βρανά

ΠΕΡΙΟΧΗ : Όλυμπος ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ιερό βουνό των θεών ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και άλλα μικρά παρεκκλήσια

ΠΕΡΙΟΧΗ : Πελοπόννησος Σικυώνας ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός της Άρτεμης ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία του Ζάρακα

ΠΕΡΙΟΧΗ : Αχαΐα Ζάρούχλα ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός της Καταθεσίου Αρτέμιδος ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Χριστιανικό εκκλησάκι 1

ΠΕΡΙΟΧΗ : Πελοπόννησος ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Εργαστήριο του Φειδία ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Χριστιανική βυζαντινή εκκλησία 2

ΠΕΡΙΟΧΗ : Άργος ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ιερό και μαντείο του Απόλλωνα και της Αθηνάς ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία του Αγίου Ηλία

ΠΕΡΙΟΧΗ : Αρχαία Τροιζήνα ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός της Αφροδίτης Κατασκοπίας ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Επισκοπής

ΠΕΡΙΟΧΗ : Φλιούντα ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ασκληπιείο ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Παναγίας

ΠΕΡΙΟΧΗ : Ταΰγετος ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός του Διονύσου ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία του Προφήτη Ηλία

ΠΕΡΙΟΧΗ : Παλαιό Λουτρό ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Άγνωστος αρχαίος ναός ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία Αγίων Αναργύρων

ΠΕΡΙΟΧΗ : Μεγαλούπολη Τετράγιο όρος ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός του Πάνα ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Ερημοκλήση της Αγίας Θεοδώρας

ΠΕΡΙΟΧΗ : Λαμία ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός της Δήμητρας ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία του Αγίου Λουκά 3

ΠΕΡΙΟΧΗ : Ευρυτανία Βελούχι ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός του Διονύσου ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Μεταμορφώσεως

ΠΕΡΙΟΧΗ : Πήλιο ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ιερό του Ερμή ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία των Ταξιαρχών και των Αγίων Πάντων 4

ΠΕΡΙΟΧΗ : Παγγαίο ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : << Πέτρα του Απόλλωνα >> ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Αγίας Μαρίνας

ΠΕΡΙΟΧΗ : Έδεσσα ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ιερό του Υψίστου Δία ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

ΠΕΡΙΟΧΗ : Θεσσαλονίκη ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός του Ήλιου ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Αγίας Σοφίας

ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός της Αφροδίτης ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Αχειροποιήτου

ΠΕΡΙΟΧΗ : Κέρκυρα ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναός του Δία ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία της Παναγίας

ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Βωμός του Δία ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου

ΠΕΡΙΟΧΗ : Κέρκυρα Παλαιοκαστρίτσα ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ανάκτορο και ιερό του Βασιλιά Αλκίνοου ΕΚΚΛΗΣΙΑ :Βυζαντινό μοναστήρι Παναγίας

ΠΕΡΙΟΧΗ : Λευκάδα Νυδρί ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Πυραμίδα ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Χριστιανικό Εκκλησάκι

ΠΕΡΙΟΧΗ : Κύθηρα ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Ναοί και ιερά ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Δεκάδες εκκλησίες

ΠΕΡΙΟΧΗ : Άγιο Όρος ΑΡΧΑΙΟΣ ΝΑΟΣ : Άβατο Άρτεμης ΕΚΚΛΗΣΙΑ : << Πρωτεύουσα >> της Ορθοδοξίας 5


Σημειώσεις :

1 : Στην συγκεκριμένη εκκλησία παντρεύτηκε ο ήρωας του 1821 Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

2 : Σε αυτό το εργαστήριο του Φειδία φιλοτεχνήθηκε το χρυσαλεφάντινο άγαλμα του Δία.

3 : Ο ναός της Δήμητρας επικοινωνεί υπογείως με το απέναντι βουνό που υπάρχει εκκλησία του Αγίου Λουκά.

4 : Στο ιερό του Ερμή, ο Ερμής λατρευόταν ως κήρυκας και ψυχοπομπός. Το ίδιο ψυχοπομποί είναι και ο Μιχαήλ και ο αγγελιοφόρος Γαβριήλ σαν συνέχεια της παλιάς πίστης.


5 : Το Άγιο Όρος ήταν έαν από τα πιο ιερά μέρη της αρχαιοελληνικής λατρείας όπου λατρεύοταν ο Δίας, ο Απόλλωνας, ο Διόνυσος, ο Ηρακλής, ο Τιτάνας, ο Νηρέας, η Αφροδίτη, η Μορφώ, η Άρτεμης, η Δήμητρα και άλλοι. Στην αρχαιότητα υπήρχε το άβατο της Άρτεμης που δεν επιτρεπόνταν να πάνε άντρες. Στην αντιστροφή του σύμφωνα με το κώδικα του Παρθενώνα (θα αναφερθούμε σε άλλη έρευνα) αυτό ονομάστηκε το περιβόλι της Παναγίας και έγινε άβατο για τις γυναίκες. Ενώ η αδελφή του Απόλλωνα (Άρτεμις) είχε σαν βασίλειο της την άγρια φύση στο Άγιο Όρος που δεν έιχε βεβηλωθεί από ανθρώπινο χέρι.http://www.eoellas.org/2012/12/27/ellinismosxristianismosnaoiseekklisie/





Video


Αρβελέρ: Να σταματήσουμε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες!


ΑΡΒΕΛΕΡ όποιος λέει ότι είναι Έλληνας είναι φασίστας ειδωλολάτρης




Κλοπη εορτων

ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ 

Τα αναστενάρια παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον τόσο από λαογραφική όσο και από θρησκειολογική άποψη γιατί διέσωσαν μέχρι σήμερα αυτούσια και ζωντανά λατρευτικά στοιχεία της αρχαίας λατρείας του Διονύσου.Οι Αναστηνάρηδες, που χαρακτηρίζονται σαν σύγχρονοι βάκχοι-Χριστιανοί, αποτελούν μία ιδιαίτερη τάξη, ένα «τάγμα» θα λέγαμε, αντίστοιχο προς τους αρχαίους «ιερούς θιάσους» Διονυσιακού τύπου. Αυτοί σπανιότατα εκκλησιάζονται, τη δε λατρεία τους την κάνουν σε ιδιωτικά ιερά που ονομάζονται «κονάκια». Ανώτατο αρχηγό έχουν το «Αναστενάρικο Εικόνισμα του Αγίου» και ανώτατο Ιεράρχη τον «Αρχιαναστενάρη» που είναι μάντης, εξορκιστής, θεραπευτής κ.α. Η τελετή των αναστενάρηδων έχει πολύ ενδιαφέρουσες ιεροπραξίες και μυσταγωγίες όπως η τελετουργική ζωοθυσία, ένθεη έκσταση, πυροβασία.



Η τελετή αρχίζει από την παραμονή της 21ης Μαΐου στο χωριό ΜΑΥΡΟΛΕΥΚΗ με τηνΙερή'; ζωοθυσία και την μεταφορά των Αναστενάρηκων Εικόνων απο την εκκλησία του χωριού στο κονάκι, όπου τελείται η αγρυπνία και γενικά η προετοιμασία των Μυστών για οιστροπληξία.Το πρωί της 21ης Μαΐου οι Αναστενάρηδες μεταφέρουν τα Αναστενάρικα κωδωνοφόρα εικονίσματα και τα βάζουν στο Άγιασμα, τόπο ιερό χωρισμένο μέσα στο άλσος, που καθόρισαν Μύστες σε στιγμές ένθεης οιστροπληξίας. Οι εικόνες αυτές «οι χάρες», όπως λέγονται, παριστάνουν το Ιερό ζεύγος των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Κατά τους Αναστενάρηδες οι «χάρες» τους δίνουν την ικανότητα να περπατάνε πάνω στα κάρβουνα. Το απόγευμα γίνεται η πρώτη μεγάλη πυροβασία. Η Ιερή πυράανάβεται νωρίς το απόγευμα από ορισμένο Μύστη που κατέχει το προνόμιο του λειτουργήματος αυτού από προγονική κληρονομιά. Όταν κατακαθίσουν οι φλόγες και σχηματιστεί παχιά ανθρακιά, τότε ειδοποιούνται και καταφθάνουν οι Αναστενάρηδες με πομπή και αρχίζουν κυκλικό χορό γύρο από την Ιερή ανθρακιά, ενώ η μουσική συνεχώς δυναμώνει και γίνεται πιο γρήγορη. Το τύμπανο, σαν πιο βροντερό, μαστιγώνει τα νεφρά τους και με το διεγερτικό ρυθμό, που ολοένα επιταχύνεται, δίνει ρυθμό στην παράφορη ορχήστρα, που οδηγεί τους Μύστες σε εκστατική μέθη.

Τραγικά αντηχούν τα αχ! μπροστά στην Ιερή'; ανθρακιά. Σε λίγο ο Άγιος δείχνει το δρόμο και αμέσως ο πρώτος Μύστης κατειλημμένος από την Ιερή μανία προχωρεί ξυπόλυτος στα αναμμένα καρβουνά και χορεύει, κρατώντας το κωδονοφόρο Εικόνισμα ή το Ιερό Μαντήλι.

Στα πέλματα του δεν παρατηρείται κανένα έγκαυμα, φαινόμενο που δεν επιδέχεται επιστημονική εξήγηση. Λέγεται ότι αυτό οφείλεται σε ένα χημισμό, που όμως παραμένει ακόμη άγνωστος στην επιστήμη. Το ακραίο φαινόμενο προαιώνιο και οικουμενικό, παραμένει, ανεξήγητο, αληθινό μυστήριο.

Η πυροβασία από θρησκειολογική άποψή βασίζεται στην δυϊστική πίστη των Αναστενάρηδων, τη σχετική με την ύπαρξη κακού πνεύματος, που πιστεύουνε ότι εξουδετερώνεται κατά τη διάρκεια της πυροβασίας με την παρέμβαση του Αγίου ως εκπροσώπου του καλού πνεύματος.

Το έθιμα αυτό αποτελεί μια εξωτερικά εκχριστιανισμένη μορφή της πανάρχαιας λατρείας του Διόνυσου. Η μητρόπολη Δράμας το θεώρησε ειδωλολατρικό έθιμο, πηρέ τις εικόνες από τους κατόχους και απαγόρευσε την τέλεση τους.

Το έθιμο γίνεται προς τιμήν των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Τα Αναστενάρια επιχωρίαζαν παλιότερα στη ΒΑ Θράκη με κέντρο της εθιμικής εκδήλωσης το Κώτσι, το μεγαλύτερο χωριό της περιφέρειας. Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1923,οι κάτοικοι της περιοχής αυτής της Θράκης εγκαταστάθηκαν σε διάφορες περιοχές του ελλαδικού χώρου και κυρίως στη Μακεδονία, όπου μαζί με τα άλλα έθιμα τους μετέφεραν και τα Αναστενάρια. Έτσι το έθιμο μεταφυτεύτηκε στον Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, στη Μελίκη της Ημαθίας, στην Αγία Ελένη των Σερρών και στη Μαυρολεύκη, όπου τα Αναστενάρια, ύστερα από κάποια διακοπή, άρχισαν και πάλι να τελούνται, έχοντας και την ηθική υποστήριξη της Κοινότητας και του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου.

Το έθιμο, μετά την εκρίζωση του από το γεωγραφικά απομονωμένο και κοινωνικά κλειστό περιβάλλον του, ήταν επόμενο να υποστεί μεταβολές κυρίως εξαιτίας του φόβου μήπως η εκκλησία το απαγορεύσει βιαίως, όπως είχε επιχειρήσει και στην αρχική κοιτίδα του, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Έτσι τα Αναστενάρια συνεχίστηκαν μεν να τελούνται, στα κρυφά όμως, μέχρι το 1943, οπότε με ενέργειες του Α. Τανάγρα, προέδρου τότε της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, έγινε δημοσίως στη Μαυρολεύκη η πυροβασία, η φάση δηλαδή εκείνη, από την οποία κυρίως είναι γνωστό το όλο έθιμο. Ακολούθησε επιστημονικός έλεγχος που επέδειξε την ακαία των τελεστών Αναστενάρηδων, επαυξάνοντας το ενδιαφέρον και την περιέργεια για το έθιμο. Πρωτοπορεί έτσι η Μαυρολεύκη στην αναβίωση και επιβίωση των Αναστεναρίων στη νεότερη εποχή.

Η τελετουργία των Αναστεναρίων

Αρχίζει το απόγευμα της 20ής Μαΐου στο κοντάκι, σε ένα χώρο όπου φυλάσσονται οι εικόνες των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, οι οποίες αποτελούν τα πολυτιμότερα κειμήλια για τους Αναστενάρηδες. Τις ονομάζουν «Χάρες» και «Παππούδες» και τις έχουν σε υφασμάτινη θήκη, από όπου κρέμονται κουδουνάκια και πολλά αφιερώματα. Οι εικόνες αυτές έχουν μακριά λαβή στο κέντρο της βάσης τους και καλύπτονται από φύλλα χρυσού ή ασημιού. Στο κονάκι φυλάσσονται και τα «αμανέτεια», μαντήλια που θεωρούνται ιερά, πολύτιμα και αυτά προγονικά κειμήλια. Στο ίδιο χώρο φυλάσσονται και τα αναστενάρικα όργανα, η λύρα και το νταούλι σήμερα, παλιότερα η γκάιντα. Το απόγευμα αυτό, της 20ής Μαΐου, αρχίζουν να συγκεντρώνονται στο κονάκι άντρες και γυναίκες Αναστενάρηδες προσπαθώντας να αυτοσυγκεντρωθούν σε φανερή αγωνιώδη αναμονή. Σε κάποια στιγμή τα όργανα αρχίζουν να παίζουν και να ακούγονται αναστενάρικα τραγούδια. Οι Αναστενάρηδες υψώνουν δεητικά τα χέρια τους προς τις Χάρες, κάθιδροι και κάτωχροι. Η προσδοκία να τους «πιάσει ο Άγιος» κυριεύει τις ψυχές τους. Ξαφνικά κυριαρχούν στεναγμοί και επιφωνήματα. Οι εκλεκτοί αρχίζουν το χορό κρατώντας εικόνες και αμανέτεια. Ο χορός στατικός, μονότονος, συγκλονιστικός όμως, διαρκεί μέχρι τα μεσάνυχτα.

Την άλλη μέρα,21 Μαΐου, εορτή ισαποστόλων Αγίων, γίνεται η ζωοθυσία με τη συμμετοχή όλων των Αναστενάρηδων για το καλό όλων. Παίρνουν επίσης νερό από το αγίασμα, που αποτελεί απαραίτητο στοιχείο του όλου αναστενάρικου τελετουργικού χώρου. Τα αγιάσματα, τα από θεϊκή έμπνευση ή παρουσία Αγίου ευλογημένα και θαυματουργά ύδατα, ήταν και είναι μέσα στους αιώνες και σε όλους τους λαούς μια λατρευτική πραγματικότητα, βασισμένη τόσο στη θρησκευτική πίστη όσο και στη φυσική αλήθεια, ότι το νερό είναι το πρωταρχικό και το απαραίτητο στοιχείο της ανθρώπινης και της παγγενούς ζωής. Στη λαϊκή χριστιανική παράδοσηκαι πίστη τα νερά μπορεί να είναι και από μόνα τους αγιασμένα, αρκεί να ξεπήδησαν ή να στεγάστηκαν κάτω από εκκλησία ή να κυλούν σε παραδοσιακούς θρησκευτικούς τόπους.Το πρωτο το δεχεται και η εκκλησία το δε δεύτερο είναι της πλάνης. Ο χορός επαναλαμβάνεται στο κοντάκι το απόγευμα της ίδιας ημέρας με τα όργανα μπροστά και με συνεχή χορό. Εκεί έχουν ήδη ανάψει ένα σωρό από ξύλα. Την φωτιά την ανάβουν Αναστενάρηδες. Οι εκλεκτοί και πάλι κρατώντας εικόνες και αμανέτια, μπαίνουν στην αθρακιά και συνεχίζουν το χορό τους, χωρίς να δείχνουν πόνο ή κάποια ενόχληση από την πυρά και την υψηλή θερμοκρασία. Τη στιγμή αυτή πιστεύουν ότι δεσμεύεται κάθε αρρώστια, επιζωοτία , κακοδαιμονία. Πρόκειται, δηλαδή, κατά την δοξασία των ίδιων των τελεστών, για ένα ακόμη δρώμενο, από τα πολλά που συναντούμε κατά τη διάρκεια της άνοιξης στον ελλαδικό και στον ευρύτερο ιστορικό ελληνικό χώρο. Η πυροβασία επιστέφεται από κυκλικό χορό, γύρω από τα τσαλαπατημένα κάρβουνα. Ακολουθεί ιεροτελεστικό κοινό δείπνο με κρέας από το ζώο που θυσιάστηκε το πρωί. Ο εκστατικός χορός επαναλαμβάνεται τις δύο επόμενες ημέρες και η όλη αναστενάρικη τελετουργία τελειώνει με πυροβασία το βράδυ της 23ης Μαΐου.

Πρόκειται λοιπόν απο οσα θα καταλάβαινε ο καθένας απο τα παραπάνω για ενα Διονυσιακού τύπου Αρχαιοελληνικού και όχι μόνο εθίμου,στην θρησκειολογική έρευνα βρίσκουμε πολλές περιπτώσεις εθίμων πυροβασίας κυρίως σε ανιμιστικές λατρείες,που εχει προσλάβει επιφανειακά καποια Χριστιανικά στοιχεία,μαγαρίζοντας και βεβηλώνοντας τα.Ουδεμία σχέση εχει με την εκκλησία και την παράδοση της,ενω αν δουμε προσεκτικά το τελετουργικό,βλέπουμε να λειτουργει καθαρά το πνεύμα την πλάνης και πόσο έχουν σχέση με ειδωλολατρεία ιθαγενών. Γι'αυτούς η πυροβασία είναι πρόκληση επίδειξης πνευματικής αξίας και αναπόσπαστο μέρος μυήσεως στο υπερφυσικό. Το γεγονός πιστοποιείται από τις έρευνες του καθηγητή της Βιβλικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες, Dr. Tohn G. Hill, για τρείς συνεχείς εποχές, στους πυροβάτες της Tahiti και των παραπλησίων νησιών. Ο ίδιος παρατηρεί: "Πρίν η πυροβασία αρχίσει, επικλήσεις γίνονται προς την "Nahime", την "Θεά των Ουρανών" ("Κόσμος εν Κόσμω", Αρ. Σ. Παπασταύρου, εκδ. Μακρή, 1959, σελ. 129, 130, 131).Βασικό πνευματιστικό στοιχείο παραμένει το γεγονός πως, όσοι παρακολουθούν τους οιστρόπληκτους, συχνά παθαίνουν εκστατικές κρίσεις και σύμφωνα με τον Χουρμουζιάδη (σε ελεύθερη απόδοση) "τρέμοντας και αφρίζοντας, αγριεύοντας το βλέμμα τους και καταλαμβανόμενοι από σπασμούς, λιποθυμούν ...;. Οι παρευρισκόμενοι κρατώντας λαμπάδα τους θυμιάζουν, ενώ μετά από λίγο, αναπηδώντας με ορμή, ασπάζονται την εικόνα του αγίου και πηδώντας και χορεύοντας με μανία τρέχουν έξαλλοι στα δάση, μέχρις ότου δια του χορού η έκσταση κατασιγάσει" («Ο Άλλος Κόσμος ...;..», σελ. 125, 126).Οι αναστενάρηδες, πριν τολμήσουν το χορό της φωτιάς, ευλογούνται, αγιάζονται και εξομολογούνται από τον αρχιπροεστό της ομάδας και όχι από ορθόδοξο ιερέα.Οι ψευτοαγιαστικές αυτές εμπειρίες των αναστενάρηδων, που μπορούν για παραπλανήσουν τους μη ενημερωμένους και αφελείς συνανθρώπους μας, είναι καθαρά τελετές δαιμονοπληξίας, που απαντώνται συχνά σε συγκεντρώσεις διαμέσων. Το πνεύμα που τους καταλαμβάνει τους αναγκάζει επίμονα να προβούν σε παρόμοιες πράξεις. Ο καθηγητής Γεώργιος Μέγας, στον 19ο τόμο της λαογραφίας του, περιγράφει τα δαιμονιώδη ξεσπάσματα των ανδρών ή γυναικών, που σχίζουν τα ρούχα τους από θρησκευτική μανία, τρέχουν, πηδούν και χορεύουν ξυπόλητοι ή με τις κάλτσες στη φωτιά, ανακατώνουν με τα χέρια τα κάρβουνα, πέφτουν σε καταληψία, επιθυμούν στη διάρκεια των εκδηλώσεων να τους θυμιάζουν και αρρωσταίνουν επικίνδυνα ή πεθαίνουν αν δεν χορέψουν στη φωτιά, τη στιγμή που τους "πιάνει ο άγιος".O άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης κατατάσσει τα "βαστάματα των αγίων εικόνων"στο 13ο είδος μαντείας και μαγείας. Θεωρεί δαιμονισμένους όσους τρέχουν σαν τρελλοί, εδώ και εκεί, βαστώντας τις εικόνες του αγίου Γεωργίου, του αρχαγγέλου Μιχαήλ και άλλων αγίων στους ώμους τους, ανάμεσα σε βουνά και σε λαγκάδια, και κτυπούν πότε στο ένα μέρος και πότε στο άλλο με τις άγιες εικόνες, περιβρέχονται με τον ιδρώτα τους, τάχα απ'το βάρος των εικόνων, προμαντεύουν μερικά πράγματα και φανερώνουν εκείνα που ορισμένοι έχασαν. Πρόκειται λέει για παληές εθνικές και νεκρωμένες πλάνες. Το γιατί τώρα ο Θεός επιτρέπει τέτοια χρήση των εικόνων οφείλεται σε πολλούς λόγους:
α) για την απιστία των σύγχρονων χριστιανών στον Χριστό και τους αγίους, ένεκα της οποίας ο Θεός παραχωρεί να γίνονται αυτά
β) εξαιτίας της καταφρόνησης των εικόνων, που τις πλησιάζουν οι άνθρωποι αθεόφοβα και χωρίς ευλάβεια
γ) για την αδιαντροπιά του διαβόλου
(«Λόγος Ψυχωφελέστατος κατά των μαγικών ειδών», αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου, Θεσσαλ., σελ. 59-61).
 φωτογραφίες:1ο Λύκειο Δράμαςhttp://orthodox-world.pblogs.gr/

Περισσότερα για τις ελληνικές εορτές στο χριστιανισμό


Το θείο βρέφος Διόνυσος στη "φάτνη"του (330 πχ)


Το συγκεκριμένο γλυπτό ανάγλυφο απεικονίζει αφιέρωμα του Νεοπτόλεμου από τον δήμο Μελίτης και χρονολογείται περίπου στο 330 πχ. Εικονίζεται το Σπήλαιο του Πάνα ως φάτνη, όπου ο Ερμής παραδίδει το θείο βρέφος Διόνυσο στις Νύμφες, υπό το βλέμα του Διός, του Απόλλωνος και της Δήμητρας.

Για την επιβεβαίωση και την ολοκληρωμένη έρευνα δημοσιεύουμε ως μπλογκ την περιγραφική επιγραφή του γλυπτού από το Μουσείο Αρχαίας Αγοράς, στο οποίο και βρίσκεται, καθώς επίσης και εικόνα από βίντεο που κινηματογραφεί τα εκθέματα του Μουσείου, όπου στο 6:30 του βίντεο υπάρχει το εν λόγω γλυπτό.



Μία σύντομη περιήγηση στο μουσείο της Αρχαίας Αγοράς μετά από μία βόλτα στον Χώρο της Αρχαίας Αγοράς.





Οι πέτρες ακόμα μιλούν στη Μάνη για την μεγάλη αλήθεια.

Όταν βρεθείς στη Μάνη να προσέξεις τα άπειρα εκκλησάκια που δείχνουν ότι οι μανιάτες ήταν και είναι θεοσεβούμενοι , άνθρωποι που ζουν στη φύση και γνωρίζουν τον σεβασμό προς το θείο (σε όπια έκφραση του). Πρέπει όμως να δεις και μερικές λεπτομέρειες επάνω σε παλιές χριστιανικές εκκλησιές γιατί αυτές μιλούν περισσότερο από τον κάθε φωνή.

Πρόσεξε ότι κάθε παλιά εκκλησία έχει στη δόμηση της και τουλάχιστον έναν αρχαίο ελληνικό κίονα, για στήριξη του ναού τάχα λένε.
Είναι όμως αλήθεια αυτό;

Οι λεπτομέρειες των εικόνων θα μας πουν την αλήθεια.

Αυτή είναι μια από τις κλασικές εικόνες της Μάνης, θα δούμε στο κέντρο της μιας πλευράς έναν αρχαίο Ελληνικό κίονα.




Με πρώτη ματιά δεν υπάρχει κάτι περίεργο. Αυτό που βλέπει κανείς είναι έναν αρχαίο ελληνικό κίονα να στηρίζει μέρος μιας χριστιανικής εκκλησίας.

Αυτή είναι συνηθισμένη εικόνα στη Μάνη και δείχνει την καταστροφή ενός Ελληνικού ναού για να χτιστεί επάνω του ένας χριστιανικός βάση του Θεοδόσιου κώδικα και την βίαιη επιβολή από τον όσιο Νικωνα.


Δες όμως καλύτερα την εικόνα από κοντά .

Πρόσεξε ότι το ανάγλυφο λουλούδι του κίονα είναι ανάποδα. Αυτό σημαίνει ότι για να τοποθετηθεί σωστά η θέση του δεν πρεπει να είναι στην κορυφή του κίονα αλλά στη κάτω βάση του.
Έβαλαν δηλαδή τα επάνω κάτω.
Τυχαίο..... ίσως πει κανείς.



Ναι.... ίσως θα ήταν τυχαίο αν αυτή η εικόνα ήταν και η μοναδική. Δεν χρειάστηκε να ψάξουμε πολύ ούτε να πάρουμε τα βουνά. Και η πρώτη αλλά και η ακόλουθη εικόνα, μια ακόμα απο τις πολλές που υπάρχουν στη Μάνη, δείχνει εκκλησίες επί της ασφάλτου με λάφυρο έναν κίονα.



Και σε αυτή την εικόνα υπάρχει ανάποδα τοποθετημένος ο κίονας με το κιονόκρανο κάτω και την βάση του επάνω.
Τελικά δεν είναι τυχαίο.



Κάτι ήθελαν να πουν με αυτό και μάλιστα για πολλές γενιές μετά αυτοί που τοποθέτησαν τον κίονα ανάποδα .
http://omadaethnikonlakonias.blogspot.gr/

Αυτά λοιπόν είναι μερικά σύνολα ως ερεθίσματα προς σκέψη.
Θα επαναλάβω πως εγώ δεν σχολιάζω πάρα μόνο παραθέτω στοιχεία,
δεν έχω πρόθεση να προσβάλω την θρησκευτική πεποίθηση κανενός  παρά μόνο να θέσουμε  την σκέψη μας σε δράση και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Πηγες:
www.ellinikoarxeio.com
http://originalmakedon.blogspot.gr/
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/
https://el.wikipedia.org
http://hellinondaimonia.blogot.gr
http://neolaia-esfigmenou.blogspot.gr
http://omadaethnikonlakonias.blogspot.gr/

ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΒΑΤΙΚΩΝ

$
0
0
ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΒΑΤΙΚΩΝ - Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΣΠΑΡΤΗΣ


Η βιομηχανική ιστορία του τόπου από την αρχαιότητα ως το χθες.

Σε πολλούς είναι γνωστά τα μεταλλεία του Αγίου Ελισαίου και κυρίως συνδέονται με την μεταλλευτική δραστηριότητα της Γερμανικής εταιρείας GROMMAN, μέχρι και τις παραμονές του 2ου παγκοσμίου πολέμου.

Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι πως η εξόρυξη του σιδήρου στα Βάτικα χάνεται στα βάθη της Ιστορίας.

Ο ορεινός όγκος μεταξύ Αγίων Αναργύρων – Κουλεντιανού πύργου και Βιγκλαφίων, γνωστός ως Όρος (ενταγμένος στο Δίκτυο Natura και προστατευόμενος από το ΣΧΟΑΠ ως ιδιαίτερος ορεινός όγκος), είναι πλούσιος στο ορυκτό αιματίτης το οποίο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο.



Αυτό ήταν γνωστό από τους αρχαίους χρόνους όταν η περιοχή βρισκόταν στην επικυριαρχία της Σπάρτης, η οποία από τα μεταλλεία των Βατίκων έπαιρνε σίδηρο ενώ από την περιοχή της Μονεμβασιάς χαλκό.

Νεότερες επιστημονικές διαπιστώσεις κάνουν λόγο πως η υπεροχή της στρατιωτικής μηχανής της αρχαίας Σπάρτης δεν οφειλόταν μόνο στην πειθαρχία, την εκπαίδευση και τη γενναιότητα των στρατιωτών της. Οι Σπαρτιάτες άριστοι μεταλλουργοί της αρχαιότητας είχαν βρει τον τρόπο να αναμειγνύουν μικρή ποσότητα άνθρακα με τον σίδηρο και να παράγουν ατσάλι.



Έτσι οι πανοπλίες τους δεν ήταν από μαλακά φύλλα χαλκού αλλά από λεπτά ατσάλινα φύλλα που τα καθιστούσε δύσκολα διαπερατά από τα ακόντια και τα βέλη των αντιπάλων.

Αυτό εξασφάλιζε την υπεροχή και το κατά κάποιο τρόπο άτρωτο της πολεμικής μηχανής των Σπαρτιατών.

Για την προστασία των μεταλλείων οι Σπαρτιάτες φέρεται να είχαν εγκαταστήσει δύο φρουρές, μια στην λεγόμενη πυραμίδα των Βατίκων και άλλη στη θέση Γεραντώνια.

Το σιδηρομετάλλευμα μεταφερόταν σε ειδικούς χώρους όπου γινόταν ο καθαρισμός, η πλύση του και η προετοιμασία του για την καμίνευση.



Οι σκωρίες μαρτυρούν θέσεις αρχαίων καμινιών, με πιο εμφανείς στο Παλαιόκαστρο αλλά κυρίως στο Ψαφάκι, εντός της σημερινής πόλης της Νεάπολης.

Αφού το σιδηρομετάλλευμα ζεσταινόταν σε υψηλές θερμοκρασίες, έπαιρναν τον σίδηρο που αργότερα ξαναζεσταινόταν και σφυρηλατείτο στα εργαστήρια.

Ως υποπροϊόν της καμίνευσης έμενε υλικό μαύρου χρώματος, μεταλλικής υφής, ανοξείδωτο και εξαιρετικής σκληρότητας, πιθανόν να πρόκειται για κάποια μορφή άνθρακα.

Το υποπροϊόν έβγαινε από το φούρνο σε ρευστή κατάσταση και με την επαφή του με τον αέρα ψυχόταν και στερεοποιείτο αφήνοντας στην επιφάνεια του «ροή δακρύων».

Η εξόρυξη του σιδήρου συνεχίστηκε στην περιοχή των Βατίκων ως τους ρωμαϊκούς χρόνους που η πόλη των Βοιών γνώρισε τη μέγιστη ακμή της.

Και έπειτα οι χρόνοι κύλησαν και τα μεταλλεία ξεχάστηκαν.

Αλλά η τέχνη του μεταλλωρύχου είχε βαθιά φυτευτεί στο DNA του Βατικιώτη.



Λίγα χρόνια μετά τη σύσταση του νεότερου ελληνικού κράτους, περίπου στο 1860 αρχίζει το πρώτο μεταναστευτικό ρεύμα.

Προορισμοί είναι χώρες όπου υπάρχει μεταλλευτική δραστηριότητα, μιας και την εποχή εκείνη είναι ο δυναμικός κλάδος που υπόσχεται θέσεις εργασίας.

Χώρες προορισμού είναι η Νότια Αφρική (μεταλλεία χρυσού), η Αμερική αλλά και οι χώρες της Λατινικής Αμερικής (Χιλή, Αργεντινή κ.λ.π)

Πολλοί Βατικιώτες μεταναστεύουν στις χώρες αυτές για να εργαστούν στις μίνες (ορυχεία) και εξελίσσονται σε σπουδαίους μιναδόρους (μεταλλωρύχους), με τους απογόνους τους αργότερα να μετεξελίσσονται επαγγελματικά.

Η επαναλειτουργία των μεταλλείων του Λαυρίου το 1870 από τον Σερπιέρι, δημιουργεί ένα νέο κύμα εσωτερικής μετανάστευσης και ένας μεγάλος αριθμός Βατικιωτών εγκαθίσταται στη Λαυρεωτική για να εργαστεί στα μεταλλεία, δημιουργώντας μια μεγάλη παροικία Βατικιωτών και μια νέα γενιά μιναδόρων.

Το 1904 ο Φωκίων Νέγρης, μεταλλειολόγος, γεωλόγος και πολιτικός, κάνει έρευνα στην περιοχή των Βατίκων μελετώντας την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Στην εργασία του για πρώτη φορά γίνεται λόγος για την καταβυθισμένη πολιτεία στο Παυλοπέτρι που είδε, αλλά το γεγονός περνά απαρατήρητο.

Δεν γνωρίζουμε αν στο πεδίο ερευνών του Φωκίωνα Νέγρη ήταν μόνο η μελέτη ανόδου της στάθμης της θάλασσας, ή αν μέσα σε αυτό υπήρχε και έρευνα για τα αποθέματα αιματίτη στον Άγιο Ελισαίο, ούτε και έχουμε επαρκή στοιχεία για να το συσχετίσουμε με την μετά από λίγα χρόνια λειτουργία των μεταλλείων των Βατίκων από τον Γερμανό μεταλλειολόγο Αιμίλιο Γκρόμμαν.

Ωστόσο μπορούμε να δούμε την παράλληλη πορεία των δύο ανδρών.



Ο Φωκίων Νέγρης είχε διατελέσει το 1870 Γενικός έφορος των μεταλλείων του Λαυρίου ενώ το 1875 γίνεται διευθυντής της Εταιρείας των Μεταλλουργείων του Λαυρίου. Το 1899 είναι ιδιοκτήτης της Α.Ε Δημοσίων και Ιδιωτικών έργων, η οποία ασχολείται με την συμμετοχή σε εκμεταλλεύσεις μεταλλείων (Κύμη, Μαντούδι κ.λ.π).

Η Σπηλιαζέζα ΑΕ Γαλλική εταιρεία Μεταλλείων Σερίφου που εκμεταλλευόταν τα μεταλλεία Λαυρίου, το 1884 αναθέτει την εκμετάλλευση των ορυχείων Σερίφου στον Γερμανό μεταλλειολόγο Αιμίλιο Γκρόμμαν ο οποίος περιγράφεται ως τυχοδιώκτης και στυγνός εργοδότης.

Αργότερα τη διεύθυνση των ορυχείων αναλαμβάνει ο γιός του Γεώργιος Γκρόμμαν ο οποίος περιγράφεται πιο σκληρός από τον πατέρα.

Το 1916 στα μεταλλεία της Σερίφου γίνεται η ιστορική απεργία των μεταλλωρύχων, όπου η Χωροφυλακή και οι μπράβοι του Γκρόμμαν πυροβολούν εν ψυχρώ δολοφονώντας 4 απεργούς.

Ωστόσο η απεργία κερδίζει τη μάχη και για πρώτη φορά στην Ελλάδα καθιερώνεται το 8ωρο.

Στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα ο Γεώργιος Γκρόμμαν αρχίζει στα Βάτικα την εκμετάλλευση των μεταλλείων του Αγίου Ελισσαίου μετά από χιλιάδες χρόνια διακοπής τους.

Η επαναλειτουργία των μεταλλείων δίνει την δυνατότητα σε Βατικιώτες μιναδόρους που δούλευαν στο Λαύριο και σε άλλα μεταλλεία, να επαναπατριστούν και να εργαστούν στον τόπο τους.

Το 1924 οι μιναδόροι των Βατίκων αντιδρώντας στην στυγνή εργοδοσία του Γεωργίου Γκρόμμαν, ανήμερα της Αγίας Παρασκευής κάνουν απεργία και κερδίζουν τα εργασιακά τους αιτήματα.

Στην απεργία πρωτοστατεί ο Γιάννης ο Δαλέζιος από τις Κυκλάδες και οι ντόπιοι Κωνσταντινακαίοι, Γκουβεραίοι και Κοντακαίοι.

Η εξόρυξη του αιματίτη από τον οποίο έπαιρναν σίδηρο, χαλκό, κασσίτερο και ώχρα, γινόταν στις σιδηροσπηλιές του Αγίου Ελισαίου. Από εκεί είχε κατασκευαστεί σιδηροδρομική γραμμή όπου έφθανε στη θάλασσα και είχε κατασκευαστεί σιδερένια εναέρια προβλήτα ( γνωστή σήμερα και ως Γερμανική σκάλα).

Το πλοίο με τη βοήθεια ναυδέτων έδενε κάτω από την σκάλα.

Τα βαγόνια μετέφεραν το σιδηρομετάλλευμα όπου με ένα σύστημα διπλής μεταλλικής ταινίας γινόταν η φόρτωση του πλοίου.

Εν τω μεταξύ στη διεύθυνση των μεταλλείων έχει έλθει ο γιός του Γεωργίου, Αιμίλιος ο 2ος.

Λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, το 1938 τα μεταλλεία εγκαταλείπονται.

Για την ιστορία αναφέρεται πως ο Αιμίλιος Γκρόμμαν ο 2ος το 1943 είναι αξιωματικός του Γερμανικού στρατού και μετά το τέλος του πολέμου καταδικάζεται ως εγκληματίας πολέμου και εξαφανίζεται.

Η σιδηροδρομική γραμμή λεηλατείται από τους ντόπιους, καθώς ξύλα και ράγες είναι χρειαζούμενα.

Οι σιδηροσπηλιές παραμένουν να μας θυμίζουν το παρελθόν και η σκάλα λόγω της εγκατάλειψης παρουσιάζει σημάδια κατάρρευσης.

Ωστόσο σιδηροδρομική γραμμή και σκάλα θα μπορούσαν να συντηρηθούν και να αποτελέσουν μνημεία της βιομηχανικής και μεταλλευτικής ιστορίας του τόπου, αλλά και αντικείμενα τουριστικού ενδιαφέροντος.

Θα πει κανείς μεγαλεπήβολα σχέδια. Αλλά οι τόποι που ανέβηκαν ψηλά ήταν αυτοί που είχαν μεγάλα σχέδια.

Πηγη: Σύλλογος "Τουλίπα Γουλιμή"

Έφυγε η χορογράφος Μαρία Χορς…

$
0
0
 Έφυγε η εμβληματική χορογράφος της τελετής αφής των Ολυμπιακών αγώνων, Μαρία Χορς…


  Η χορογράφος Μαρία Χορς άφησε την τελευταία της πνοή…. σε ηλικία 94 ετών προκαλώντας μεγάλη συγκίνηση στον χώρο του χορού αλλά και του θεάτρου. Η κηδεία της θα γίνει την Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου, στις 15.30, στον Ιερό Ναό του Αγίου Λαζάρου στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

  Η χορογράφος των Τελετών Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας, η εμβληματική δασκάλα πολλών χορευτών και χορογράφων, η συνεργάτις του Μινωτή, του Τσαρούχη και της Κάλλας, γεννήθηκε στον Πειραιά το 1921.



  Σπούδασε στη σχολή χορού της Κούλας Πράτσικα, αποφοιτώντας το 1943. Παρακολούθησε μαθήματα σύγχρονου χορού στο εξωτερικό δίπλα στους Χάραλντ Κρόιτσμπεργκ, Ροζαλία Χλάντεκ, Μαίρη Βίγκμαν, καθώς επίσης και στην Unesco στο Παρίσι.

  Παράλληλα, σπούδασε Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δίδαξε ρυθμική και γυμναστική στο Λύκειο Ελληνίδων. Το διάστημα 1938 – 1955 υπήρξε μέλος της χορευτικής ομάδας της Κούλας Πράτσικα, με την οποία χόρεψε ως σολίστ σε παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Με την ίδια ομάδα, άλλωστε, μετείχε για πρώτη φορά ως μια από τις Ιέρειες της Τελετής Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας.

  Ως χορογράφος, στο αρχαίο δράμα πρωτοεμφανίστηκε το 1956 («Ιφιγένεια εν Ταύροις», Δημοτικό Θέατρο Πειραιά) και το 1958 («Οιδίπους επί Κολωνώ», Επίδαυρος). Το διάστημα 1958 – 1993 χορογράφησε για το Εθνικό Θέατρο περίπου 50 παραστάσεις αρχαίου δράματος που δόθηκαν σε Ελλάδα, Ευρώπη, Ιαπωνία, Κίνα, Καναδά, Αμερική, Ρωσία.

  Της απονεμήθηκαν το βραβείο «Κούλα Πράτσικα», Ο Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικα (2000) και το Μετάλλιο της Πόλης των Αθηνών (2002).

naftemporiki.gr

Λέλεγες, οι πρώτοι Έλληνες, Μανιάτες οι τελευταίοι.

$
0
0

Λέλεγες, οι πρώτοι Έλληνες, Μανιάτες οι τελευταίοι....αέναος κύκλος ψυχών.


Μάνη: «…Οι και μέχρι του νυν(950μ.Χ.) Έλληνες προσαγορεύονται»

Σύμφωνα με την μαρτυρία, που μας δίνει ο ίδιος ο Αυτοκράτωρ της Κωνσταντινουπόλεως Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος στο έργο του «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟΝ ΥΙΟΝ ΡΩΜΑΝΟΝ». οι τελευταίοι των «Ελλήνων» στο θρήσκευμα ήσαν οι Μανιάτες.
Το έργο αυτό που πρέπει να γράφτηκε γύρω στο 950μ.Χ. χαρακτηριστικά αναφέρει:
«Ιστέον, ότι οι του κάστρου Μαϊνης οικήτορες ουκ εισίν από της γενεάς των προρρηθέντων Σκλάβων, αλλ’ εκ των παλαιοτέρων Ρωμαίων, οι και μέχρι του νυν παρά των εντοπίων Έλληνες προσαγορεύονται δια το εν τοις προπαλαιοίς χρόνοις ειδωλολάτρας είναι και προσκυνητάς των ειδώλων κατά τους παλαιούς Έλληνας, οίτινες επί της βασιλείας του αοιδίμου Βασιλείου βαπτισθέντες Χριστιανοί γεγόνασιν». 

Απ’ ό,τι μας λέει, λοιπόν, ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος οι Μανιάτες έγιναν Χριστιανοί επί των ημερών του Βασιλείου του Α’(875μ.Χ).
Όμως, πρόκειται μάλλον περί… ευχολογίου αυτό που γράφει και τουλάχιστον ιστορικά αποδεικνύεται ότι εκατό χρόνια μετά

υπήρχαν ακόμα εθνικοί, αφού ο Όσιος Νίκων ο Μετανοείτε έδρασε στην περιοχή πολύ αργότερα.

Ήταν αυτός που επί των ημερών του έγινε μία ακόμη προσπάθεια να γίνουν Χριστιανοί οι Μανιάτες και εξορίστηκαν οι εβραίοι από την μεσαιωνική Λακεδαιμονία.
Τετρακόσια ολόκληρα χρόνια μετά μαθαίνουμε ότι ο Αυτοκράτωρ Μανουήλ ο Παλαιολόγος έκανε ολόκληρη εκστρατεία στα 1408 στη Μάνη για να ξεριζώσει την αρχαία λατρεία και τα έθιμα των Μανιατών.

Αναφέρεται μάλιστα ότι μέχρι εκείνη την εποχή οι Μανιάτες διατηρούσαν το έθιμο του μασχαλισμού.
Ένα πανάρχαιο έθιμο που χάνεται στο βάθος του χρόνου και που το αναφέρει ο Αισχύλος στην τραγωδία του, «Χοηφόροι», καθώς και ο Σοφοκλής στην τραγωδία του, «Ηλέκτρα».
Ένα πανάρχαιο έθιμο που είχε επιβιώσει στην Μάνη για περισσότερα από 2.000 χρόνια! 

Η Γη της Μάνης είναι ποτισμένη από μύθους, θρύλους και παραδόσεις, που γυρίζουν πίσω την μνήμη και την φυλετική ψυχή χιλιάδες χρόνια.

Πρώτα απ’ όλα η μανιάτικη διάλεκτος, που είναι γεμάτη από αρχαϊσμούς, που ξεπερνούν ακόμη και την γλώσσα του Ομήρου και φθάνουν στα χρόνια των Μυκηνών, στα χρόνια των θεογέννητων πολεμιστών και της γραμμικής Β’!
Μια λέξη, που μόνο οι Μανιάτες γνωρίζουν είναι η λέξη «καφός» ή «καβούτσος», που σημαίνει «αδελφός» και αντίστοιχα «καφή», που σημαίνει «αδελφή».
Η λέξη δεν μοιάζει να έχει προέλευση Ελληνική και ο γράφων είχε αυτήν την αντίληψη μέχρι πριν λίγα χρόνια, πίστευε ότι πρόκειται δηλαδή για κάποια ξένη λέξη, που έχει μπει στο λεξιλόγιο των Μανιατών.

Μέχρι που διάβασε ένα βιβλίο για την γραμμική Β’ και το έργο του περίφημου Βέντρις, που απέδειξε ότι είναι γλώσσα Ελληνική.
Στην εποχή, λοιπόν, της γραμμικής Β’ (που δεν είχε φωνήεντα), σύμφωνα με την αποκρυπτογράφηση του Βέντρις η λέξις «αδελφός» παριστάνετο με τα γράμματα «Κ-W», που με την προσθήκη φωνηέντων δεν είναι τίποτε άλλο από την λέξη «καφός»! 

Ακόμη, λέξεις Ομηρικές και μία προφορά της Ελληνικής εντελώς αρχαϊκή υπάρχει στην διάλεκτο της Μάνης.
Την καρδιά οι Μανιάτες την λένε «καρδία», τα παιδιά «παιδία».
Δεν λένε παίζουν, αλλά παίζουσι.
Υπάρχει αυτούσια η προστακτική στον αρχαίο της τύπο, χρησιμοποιούνται οι λέξεις «τίγαρες», «μήγαρες»,«άρμακες», χρησιμοποιείται ακόμη και προφέρεται σε πολλές λέξεις η δασεία σαν «γιοτ» (j). («Τίς οίδε», απαντούν οι Μανιάτες σε ερώτηση που δεν γνωρίζουν την απάντηση,«έγινε Άρατος» για κάποιον που το έβαλε στα πόδια, και τόσες αλλάς λέξεις και εκφράσεις αυτούσιες η παραφθαρμένες απαντώνται και σήμερα, καθώς και πολλά αρχαία ονόματα, σαν βαφτιστικά, δραστηριότητες, και φαγητά -συγκλινο- σαν ανάμνηση του μέλανα ζωμού. με σημαντικότερο την μανιάτικη προφορά, που τείνει δυστυχώς να εκλείψει)

Παράδειγμα η λέξη Ιερός Λιμήν, που οι ντόπιοι το προφέρουν Γιέρο-λιμένας, προφέροντας την δασεία του ιερός σαν γιοτ, ενώ το νεοελληνικό κράτος έχει βάλει πινακίδες «καθαρευουσιάνικες», που γράφουν «Γερολιμήν», μετατρέποντας την λέξη Ιερός στην λέξη γέρος, μη μπορώντας να κατανοήσουν τα αρχαία ακούσματα της Μάνης! 

Ιστορίες για «φουσάτα», δηλαδή φαντάσματα, για την ψυχή που περιπλανιέται στα μέρη που αγάπησε 40 μέρες πριν και 40 μέρες μετά τον θάνατο!

Παραδόσεις για βρυκόλακες, που φτάνουν στα χρόνια των αρχών του 20ου αιώνος και για νεράιδες, που χορεύουν και τραγουδούν στα ξέφωτα είναι παρούσες όχι μόνον στα παραμύθια των γιαγιάδων της Μάνης, αλλά και σε μαρτυρίες συγκεκριμένων προσώπων.
Στο νοτιότερο σημείο της Μάνης, βρίσκεται το ακρωτήριο Ταίναρον, που οι ντόπιοι αποκαλούν Κάβο Ματαπά και κάποιοι έσπευσαν να πουν επίσης ότι είναι καινούργια, μη Ελληνική, λέξη.
Κι όμως, είναι περισσότερο αρχαία από τη λέξη Ταίναρο. 

(Μεττάπιοι, Μεσσάπιοι
Οι ΜΕΣΣΑΠΙΟΙ ηταν Πελασγοί που κατάγονταν από την Πελλοπόνησσο, που τοτε αποκαλουνταν Απία. (Μεσαπία= η χώρα που βρισκεται ανάμεσα σε δύο Θαλασσες).

Εκεί σε μικρή απόσταση από το ακρωτήριο Ταίναρο υπάρχουν τα απομεινάρια του Ναού του Ποσειδώνος, το Νεκρομαντείο και μία από τις θρυλούμενες εισόδους προς τον Άδη, προς τον κάτω κόσμο, προς το βασίλειο των ψυχών.
Εκεί βρισκότανε ο φοβερός Κέρβερος, που νίκησε ο Ηρακλής.
Απόλυτα σχετική με την λατρεία του Άδη, μια λατρεία σκοτεινή και μυστηριακή, είναι η αρχαία επιβίωση ότι για να σώσει κανείς την ζωή αγαπημένου του προσώπου, που βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο, πρέπει να θυσιάσει, κάνοντας «αντιψύχι», ένα μαύρο ζώο.
Μια παράδοση, που λίγοι γνωρίζουν στην Μάνη και που πολεμήθηκε σκληρά από την Εκκλησία.

Η τελετή αυτή δεν είναι τίποτε άλλο από μία θυσία εξευμενισμού προς τον θεό Άδη, που σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία έπρεπε να είναι πάντοτε η θυσία ενός μαύρου ζώου!
Από την Εκκλησία επίσης πολεμήθηκαν και ακόμη και σήμερα θεωρούνται «ειδωλολατρικά» τα μοιρολόγια, γι’ αυτό και οι παπάδες ποτέ δεν επιτρέπουν να μοιρολογιέται ο νεκρός μέσα στην Εκκλησία.

Όποιος θέλει να βιώσει τι υπήρξε πραγματικά στο βάθος και στην ουσία του το πνεύμα της τραγωδίας, πρέπει να ζήσει ένα μανιάτικο «κλάμα».
Αν και σήμερα είναι πολύ αμφίβολο ότι είναι δυνατόν να επιτύχει κανείς μια τέτοια εμπειρία.

Γιατί ο αδίστακτος χρόνος, η μετανάστευση, η ερήμωση της Μάνης έχει πλήξει καίρια έθιμα, που επέζησαν για χιλιάδες χρόνια και σήμερα κανείς βλέπει όλο και περισσότερο να χάνονται.
Γύρω από το νεκρό σώμα του αγαπημένου προσώπου συγκεντρώνονται οι γυναίκες και ίδια απαράλλακτα με τον χορό της αρχαίας τραγωδίας και τις νεκρικές τελετές της Ομηρικής εποχής η κορυφαία μοιρολογιέται τον νεκρό και οι υπόλοιπες κρατούν με το κλάμα τους τον ρυθμό.
Σε παλαιότερα χρόνια μοιρολογιόντουσαν και οι άντρες, όπως ακριβώς στην Ιλιάδα μοιρολογιέται ο Αχιλλέας τον αγαπημένο του φίλο Πάτροκλο, αλλά αυτό το έθιμο έχει χαθεί εδώ και τουλάχιστον εκατό χρόνια.

Συνταρακτικές είναι οι σκηνές όταν πλησιάζουν στην πόρτα του λυπημένου σπιτιού οι συγγενείς. Όσοι είναι από δεύτερη και τρίτη γενιά απόγονοι κραυγάζουν σπαρακτικά «αφέντη», ενώ οι αδελφοί και οι εξάδελφοι αποκαλούν τον νεκρό, «αδέρφι».
Στην έξω Μάνη για τα μοιρολόγια, που αποτελούν γνήσια διαμάντια του δημοτικού λυρικού μας λόγου χρησιμοποιούν στίχο δεκαπεντασύλλαβο, ενώ στην μέσα Μάνη χρησιμοποιούν τον πλέον αρχαϊκό οκτασύλλαβο! 

Όσοι έχουν διαβάσει Όμηρο και γνωρίζουν τη ραψωδία εκείνη της Οδύσσειας, όπου ο βασιλεύς της Ιθάκης κάνει θυσία για να πάει το αίμα των σφαχτών στον κάτω κόσμο και να πιουν οι σκοτωμένοι συμπολεμιστές του, που άθλιοι και λεροί βρίσκονται στον κάτω κόσμο, αλλά και ο Μάντης Κάλχας για να του προφητεύση το μέλλον και να μπορέσει να μάθει το τέλος του ταξιδιού του, αξίζει να διαβάσουν τα παρακάτω λόγια από ένα μανιάτικο μοιρολόι, που δείχνει ακριβώς την επιβίωση της αρχαίας ψυχής μετά από τρεις χιλιάδες ολόκληρα χρόνια.
Την ώρα ακριβώς την δραματική, που το φέρετρο βγαίνει από την πατρική οικεία, η κορυφαία του «τραγικού χορού» λεει τα παρακάτω λόγια:

«-Κατά μεριά να κάτσωμεν εμείς οι λυπημένοι
να μαζωχτούν τα δάκρυα μας να γίνουνε ποτάμι,
να κάνουνε νεροσυρμή, να παν στον Κάτου Κόσμο,
για να νιφτούν οι άνιφτοι, να πιουν κι οι διψασμένοι,
να πλύνουν κι οι βεργόλιγνες τα σκουρομάντηλά τους,
να ρίξουν κι οι γραμματικοί νερό ‘ς τα καλαμάρια
να πλύνουν και τα ρούχα τους οι ματωκυλισμένοι».

Ατέλειωτα τα μανιάτικα μοιρολόγια και ατέλειωτα όσα θα μπορούσαν να ειπωθούν γι’ αυτά.
Όσοι έχουν ζήσει την ατμόσφαιρα και το πάθος από ένα «μανιάτικο κλάμα», πραγματικά τους φαίνονται αστεία αυτά που εμφανίζονται σε διάφορες παραστάσεις σαν… αρχαίες τραγωδίες.
Είναι σαν να έχεις γνωρίσει το φως του ήλιου και να αντικρύζεις ύστερα έναν λαμπτήρα ηλεκτρικό. Είχα την τύχη και την δυστυχία σε χρόνια παιδικά να ζήσω και να βιώσω από κοντά μανιάτικα μοιρολόγια. 

Αυτό που μου μένει είναι ένα ανεξήγητο βουητό, που έμενε στα αφτιά μου για ημέρες ολόκληρες μετά τα μοιρολόγια.
Μια αίσθηση ενός αποτυπώματος ψυχής, που σήμερα πια δεν μπορώ να νοιώσω. Ίσως να χάθηκε η αυθεντικότητα, ίσως η παιδική ψυχή να είναι περισσότερο δεκτική στα αρχαία ακούσματα. Δεν γνωρίζω.
Αυτό όμως το βουητό, σαν ψίθυρος υπερκόσμιος της Φυλετικής Ψυχής του Λαού μας, της Αιώνιας Φυλετικής Ψυχής της Ελλάδος θα με ακολουθεί πάντοτε.


πηγή: http://kariopoliskontostavlifokades.blogspot.gr/


ΠΛΑΤΑΙΕΣ 12/9/2015

$
0
0
ΠΛΑΤΑΙΕΣ 12/9/2015 - ΜΙΚΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ



































πηγή: http://hercolano.blogspot.gr/


"Λακεδαίμον"ραδιόφωνο

$
0
0
ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

Το πρώτο ραδιόφωνο με σκέψη Ελληνική.
Έχουμε στόχο  τη γνώση και όχι το κέρδος.

Μια προσπάθεια από την "Πολιτεία Λακεδαιμονίων"

Συνδέσου  λοιπόν στη διεύθυνση:  http://lakedaimon.listen2myradio.com/

Aν υπάρχει πρόβλημα σύνδεσης προσπάθησε με internet explorer 

Σχέδιο της παγκοσμιοποίησης και ο αφανισμός των Ελλήνων.

$
0
0

Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης Αθήνα 14-1-2014
Οικονομολόγος-Κοινωνιολόγος
Αριστοτέλους 22, 10433 Αθήναι 
 


ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς:
α) Υπουργείο Πολιτισμού.

β) Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.


ΘΕΜΑ: Το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης και ο αφανισμός των Ελλήνων.
Η παγκοσμιοποίηση, δηλαδή το ‘’μίξερ’’ το οποίο αλέθει πολιτισμικές αξίες, εθνικές ταυτότητες, εθνικές συνειδήσεις και κάθε τι που εκ του φυσικού του διαφοροποιεί τις ιδιοσυστασίες-ιδιοσυγκρασίες των λαών δημιουργώντας έναν οικουμενικό χυλό επίμικτων και αλλοιωμένων φυλετικά ανθρώπων, είναι ένα καταστροφικό σχέδιο που ο μέσος Έλληνας εξακολουθεί να αγνοεί βομβαρδιζόμενος από θολοκουλτουριάρικα αντιρατσιστικά μηνύματα μιας επίπλαστης πολυπολυτισμικότητας που τον κάνει να ψελλίζει υπνωτισμένα την φράση της μόδας ‘’Δεν είμαι ρατσιστής… Δεν είμαι ρατσιστής…’’.
Ωστόσο το μοχθηρό σχέδιο της παγκοσμιοποίησης κατά της ανθρωπότητας και ιδίως κατά των Ελλήνων (διότι στους Έλληνες εστιάζεται το ενδιαφέρον του παρόντος άρθρου), είναι ένα
ανθελληνικό σχέδιο με επί μέρους χρονικές αφετηρίες μερικές εκ των οποίων αξίζει να αναφέρουμε:
1) Ο Γερμανός ποιητής, δραματουργός, ιστορικός και κριτικός Friedrich von Schiller, (1759-1805) σε μια έκρηξη απορίας του έγραψε:
«Καταραμένε Έλληνα, όπου να γυρίσω τη σκέψη μου, όπου και να στρέψω τη ψυχή μου, μπροστά μου σε βρίσκω! Αν τέχνη λαχταρώ, ποίηση, θέατρο, αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά μου πρώτος και αξεπέραστος… Αν επιστήμη αναζητώ, μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική, εσύ κορυφαίος και ανυπέρβλητος… Αν για δημοκρατία διψώ, ισονομία και ισότητα, εσύ ξανά μπροστά μου, ασυναγώνιστος και ανεπισκίαστος. Καταραμένε Έλληνα… Καταραμένη γνώση. Γιατί να σε αγγίξω; Για να αισθανθώ πόσος μικρός είμαι, ασήμαντος και μηδαμινός;».
2) Ο Γραμματέας των Ευρωπαίων Βασιλέων και Υπουργός Εξωτερικών της Αυτοκρατορικής Αυστρίας, περιώνυμος Μέτερνιχ από το 1815 μέχρι το 1828, δεν έπαυε ποτέ να διακηρύττει ότι, «Oι Έλληνες είναι επικίνδυνος λαός και πρέπει οπωσδήποτε να συντριβεί…».
3) Ο Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας του 19ου αιώνα, Λόρδος Λοντοτέρρυ, αγορεύοντας στην Αγγλική Βουλή είχε δηλώσει απερίφραστα ότι, «Η Ελλάς πρέπει να καταστεί όσο το δυνατόν ολιγότερον ισχυρά και επομένως ακίνδυνος για τα συμφέροντά μας, ο δε λαός της πρέπει να γίνει μικρόψυχος ως τα Έθνη του Ινδοστάν…».
4) Ο Ουίνστων Τσώρτσιλ που θαυμάζοντας δήθεν, τις νίκες του ελληνικού στρατού κατά των Ιταλών φασιστών, είχε αναφωνήσει το γνωστό: «Οι ήρωεςπολεμούν σαν Έλληνες»,δεν δίσταζε να εκμυστηρεύεται στους συνεργάτες του ότι,«Εάν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλλοίμονό μας…».(Πηγήγια τις προαναφερόμενες ανθελληνικές ρήσεις:Γ.Ν. Κοσσυβάκης, (Διαχρονικός Ηπειρωτικός Ελληνισμός, σελ. 167-170, εκδόσεις Κάδμος 2009).
Καθοριστικά χτυπήματα αποτελεσματικής δυστυχώς, ανθελληνικής προπαγάνδας, υπήρξαν και οι επιρροές που άσκησαν προς κάθε κατεύθυνση (πολιτική, κοινωνική και κυρίως εκπαιδευτική), οι κύριοι, κύριοι Φαλμεράυερ και Κίσινγκερ.
5) Ο μεν Φαλμεράυερ, Αυστριακός στην καταγωγή, περιηγητής, δημοσιογράφος, πολιτικός και ιστορικός, στο γνωστό του σύγγραμμα, το 1835, με τίτλο: ‘’Περί της καταγωγής των σημερινών Ελλήνων’’, ισχυρίστηκε ότι οι νεοέλληνες δεν κατάγονται από την φυλή των Ελλήνων αλλά προέρχονται από Σλαύους που εισέβαλλαν στην Ελλάδα τον μεσαίωνα και Αλβανούς που εξαπλώθηκαν κατά τον ύστερο μεσαίωνα και τους νεότερους χρόνους και αναμίχθηκαν με ελληνόφωνους Βυζαντινούς πρόσφυγες από τους οποίους προέκυψε ο λαός των σύγχρονων Ελλήνων.
Συγκεκριμένα ο Φαλμεράυερ γράφει: «Η Ελληνική φυλή έχει τελείως εξολοθρευτή από την Ευρώπη. Η φυσική ομορφιά, το μεγαλείο του πνεύματος, η απλότητα των συνηθειών, η καλλιτεχνική δημιουργία, οι αθλητικοί αγώνες, οι πόλεις, τα χωριά, το μεγαλείο των μνημείων και των αρχαίων ναών, ακόμα και το όνομα του λαού, έχουν εξαφανισθεί από την Ελλάδα… Ούτε μία απλή σταγόνα αίματος, γνησίου ελληνικού αίματος, δεν τρέχει στις φλέβες των χριστιανών κατοίκων της σημερινής Ελλάδας. Μια τρομερή καταιγίδα διασκόρπισε έως την πιο απόμακρη γωνιά της Πελοποννήσου μια νέα φυλή, συγγενή προς την μεγάλη φυλή των Σλαύων. Οι Σκύθες-Σλαύοι, οι Ιλλυριοί-Αρβανίτες, οι συγγενικοί με τους Σέρβους και τους Βουλγάρους λαοί, είναι εκείνοι που τώρα ονομάζουμε Έλληνες. Ένας λαός με σλαβικά χαρακτηριστικά , τοξοειδείς βλεφαρίδες και σκληρά χαρακτηριστικά Αλβανών βοσκών του βουνού, που φυσικά δεν προέρχεται από το αίμα του Νάρκισσου, του Αλκιβιάδη και του Αντίνοου. Μόνο μια δυνατή ρομαντική φαντασία μπορεί να ονειρεύεται ακόμα μια αναγέννηση των αρχαίων Ελλήνων… Ένα διπλό στρώμα από ερείπια και ο βόρβορος δύο νέων και διαφορετικών λαών σκεπάζει τους τάφους των αρχαίων Ελλήνων. Τα αθάνατα έργα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και μερικά ερείπια, που βρίσκονται στην Ελλάδα, αποτελούν τώρα την μόνη απόδειξη πως πριν από πολλά χρόνια υπήρχε ένας λαός σαν τους Έλληνες…».
Κι όμως, παρόλο που η θεωρία του Φαλμεράυερ έχει καταρριφθεί πλήρως, τόσο από Έλληνες ιστορικούς μελετητές όσο και από πρόσφατες επιστημονικές έρευνες σύμφωνα με τις οποίες η καθαρότητα του DNA (γενετικής σύστασης) των Ελλήνων ανέρχεται σε ποσοστό 99,5%, εξακολουθούν να υπάρχουν (εντός και εκτός των ελληνικών πυλών), ανθέλληνες υποστηρικτές της άποψης, ότι οι σημερινοί Έλληνες κατάγονται από Σλαύους, Αλβανούς και Τούρκους.
(Για την κατάρριψη της θεωρίας του Φαλμεράυερ, βλέπε: α)Κ. Παπαρρηγόπουλο, ‘’Περί εποικίσεως σλαυικών τινών φύλων εις την Πελοπόννησον, Αθήνα 1843, β)Γ. Βελουδή, ‘’Ο Jakob Philip Fallmerayer και η γέννηση του ελληνικού ιστορισμού’’).
6) Ο δε Κίσινγκερ, διάσημος Αμερικανοεβραίος διαμορφωτής της κοινής γνώμης και επί πολλών χρόνων υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, εισηγήθηκε επισήμως τον σχεδιασμό απορφανισμού των σύγχρονων Ελλήνων από τις μακραίωνες πολιτισμικές τους ρίζες, λέγοντας ότι, «Αν θέλουμε να πατάξουμε αυτόν τον ατίθασο λαό πρέπει να τον χτυπήσουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Ίσως τότε αναγκασθεί να συμμορφωθεί. Πρέπει να πλήξουμε τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε τη δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, ώστε να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο και σε όλη αυτή την νευραλγική περιοχή που για μας είναι στρατηγικής σημασίας».
Και γιατί αυτό το μένος κατά των Ελλήνων; (θα ρωτήσει εύλογα ο αναγνώστης). Και οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις;Tο Υπουργείο Παιδείας; Δεν θα έπρεπε να μεριμνά ώστε μέσω των εκπαιδευτικών του συγγραμμάτων να πληροφορεί τις διαδοχές των γενεών για την ανθελληνική δράση; Για την αλήθεια; (Πικρόχολα χαμόγελα).
Μα οι περισσότεροι κρατούντες όλων των Υπουργείων από της επανασύστασης του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, είναι προσκυνημένοι ταγοί, τύποις και ουσίας, εγκοσμίως και μεταφυσικώς στην δυτικοευρωπαϊκή και αμερικανοεβραϊκή παγκοσμιοποίηση της ισοπέδωσης των ελληνικών κυρίως αξιών και στο έλεος του δικτάτορα Θεού Γιαχβέ και των εβραίων ραβίνων του, σύμφωνα με τις διδαχές των οποίων, όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι έναντι ενός και μοναδικού Θεού. Μια επίπλαστη και ξενόφερτη ‘’αξία’’ που γαλούχησε τους νεοέλληνες καθιστώντας τους φοβικούς έναντι των άλλων λαών.
Ο γράφων δεν επιθυμεί να ανοίξει αναλυτικά το θέμα επιρροής της ξενόφερτης θρησκείας του Χριστιανο-Ιουδαϊσμού στη χειραγώγηση του σκοταδισμού των Ελλήνων και στη σχέση του με την απόκρυψη της αλήθειας από την εποχή του Βυζαντίου και μετά, διότι θα παρέκλινε του κυρίως θέματος που πραγματεύεται το παρόν άρθρο. Ωστόσο δεν μπορεί να μην επισημάνει δύο μόνο παραμέτρους.
Πρώτη παράμετρος:
Είναι πλέον γνωστό, πως η επίσημη θέση της Ορθοδόξου Ελληνικής Εκκλησίας (όχι μεμονωμένοι παπάδες), ήταν κατά της επανάστασης του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων από τους Τούρκους οι οποίοι ήθελαν να επιβάλουν την δική τους παγκοσμιοποίηση. Το δε υποτιθέμενο λάβαρο που ύψωσε ο Ιεράρχης Παλαιών Πατρών Γερμανός στην Αγία Λαύρα των Καλαβρύτων και μάλιστα ανήμερα της εορτής του ‘’Ευαγγελισμού της Θεοτόκου’’ είναι αστικός μύθος που εξυπηρετεί την Εκκλησία η οποία προσπαθεί να απεκδυθεί, να εξωραΐσει, να εξομαλύνει και τελικά να αποποιηθεί τις δουλοπρεπείς γονυκλισίες που έκανε στους Οθωμανούς επί 400 σχεδόν χρόνια. (Για περισσότερα περί αυτού του μυθεύματος, Γ. Ν. Κοσσυβάκης, Διαχρονικός Ηπειρωτικός Ελληνισμός, εκδόσεις Κάδμος σελ. 180, και ιστορικό περιοδικό ‘’ΤΟΤΕ’’, τεύχος 34, σελ. 49).
Δεύτερη παράμετρος:
Eίναι επίσης γνωστό, πως η ελληνική επίσημη εκπαίδευση είναι καθοδηγούμενη από την επιβληθείσα θεοκρατία της Ορθοδόξου Εκκλησίας η οποία ούτως ή άλλως εκ του δόγματός της, ταυτίζεται με την παγκοσμιοποίηση και τους διεθνιστές υπηρέτες της. Συν του γεγονότος ότι χωρίς να το ομολογεί, ουδέποτε αρέσκεται στην προβολή των Ελλήνων διανοητών και φιλοσόφων προγόνων μας, λαμβανομένου υπόψη ότι οι Έλληνες σοφοί ήταν πολυθεϊστές και όχι Χριστιανοί. Άλλωστε πως είναι δυνατόν να παραδεχθείς και να επιτρέψεις στους νεοέλληνες Χριστιανούς την προβολή και διδασκαλία των επιστημονικών και πολιτισμικών επιτευγμάτων των προγόνων τους Ελλήνων… ‘’ειδωλολατρών’’; Απόδειξη του θεοκρατικού ελέγχου που ασκεί το χιλίων τετρακοσίων ξενόφερτο θρήσκευμα, στην επίσημη εκπαίδευση του νεοελληνικού κράτους από την επανίδρυσή του μέχρι σήμερα, είναι το γεγονός ότι στις πέντε ονομασίες που έχει αλλάξει το Υπουργείο Παιδείας από το 1833 μέχρι το 2013, ενυπάρχει πάντα ο όρος ‘’Θρησκευμάτων’’ πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα του κόσμου, ούτε και σε αυτές που είναι χριστιανικές.
Ακολουθεί το χρονολόγιο των εκάστοτε ονομασιών του Υπουργείου Παιδείας.
1833-1974: Η επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίου Εκπαιδεύσεως Γραμματεία της Επικρατείας.
1974-2009: Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
2009-2012: Υπουργείο Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
2012-24/6/2013: Υπουργείο Παιδείας Θρησκευμάτων Πολιτισμού και Αθλητισμού.
25/6/2013 μέχρι σήμερα: Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Μερικό συμπέρασμα του γράφοντος είναι, ότι ένα Υπουργείο Παιδείας το οποίο είναι λειτουργικά σφιχταγκαλιασμένο με τις επιταγές μιας θρησκείας που από την ‘’φιλοσοφία της’’ πρεσβεύει την παγκοσμιοποίηση, δεν πρόκειται να προβάλει ποτέ το οτιδήποτε θα ξεπέρναγε την μετριότητα των νεοελλήνων, πόσο μάλλον τις προγονικές τους καταβολές που θα τους αφύπνιζαν και θα τους μετέτρεπαν πάλι σε ‘’ηνίοχους που ξεπερνάνε την σκοταδιστική τους άβυσσο με αχίλλειο πήδημα’’.
Τα υπόλοιπα ολοκληρωμένα συμπεράσματα σχετικά με την επιρροή του χριστιανισμού στα μυαλά των Ελλήνων, επαφίενται στον αναγνώστη.
Ωστόσο για τους πλέον δύσπιστους οι οποίοι θα θεωρήσουν ότι δεν είναι δυνατόν όλος ο δυτικός κόσμος να έχει μεθοδεύσει ειδικά τον αφανισμό των Ελλήνων, ας παρακολουθήσουμε το ιστορικό του γενικότερου σχεδίου μεθόδευσης του αφανισμού των λαών της Γηραιάς Ηπείρου το οποίο σήμερα βρίσκεται εν εξελίξει και στην πατρίδα μας, βαίνοντας στα τελευταία στάδια προ της τελικής του επίτευξης. (Πηγή: identita 11-12-2012, μετάφραση Ε. Αναστασιάδη).
Ο γεωπολιτικός Richard Goudenhove Kalergi (1894-1972), γιος ενός διπλωμάτη επίμεικτης Αυστρο-ουγγρικής καταγωγής και μιας πάμπλουτης Ιαπωνέζας, αν και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός, υπήρξε από τους βασικούς εμπνευστές της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης η οποία έγινε σκόπιμα για να προγραμματιστεί εν συνεχεία, ο αφανισμός των λαών της Ευρώπης. Όχι δεν πρόκειται για σχήμα οξύμωρο, αλλά τουναντίον, εύλογα εφικτό.
Το 1922 λοιπόν, ο Goudenhove Kalergi (όνομα με κάποιες ρίζες από την βυζαντινή οικογένεια των Καλλέργηδων), ιδρύει το κίνημα ‘’Πανευρώπη’’, στοχεύοντας σε μία ομοσπονδία εθνών που θα ετίθετο υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Εκμεταλλευόμενος τις πολιτικές γνωριμίες του πατέρα του, υποστηρίζεται από τους Τσέχους πολιτικούς Tomas Masaryk, Edrard Benes και τον Αυστριακό τραπεζίτη Max Warburg ο οποίος και χρηματοδοτεί το κίνημα με τα πρώτα 60.000 μάρκα. Ο Αυστριακός καγκελάριος Ignaz Seipel και ο πρόεδρος Karl Renner αναλαμβάνουν καθοδηγητές του κινήματος και συνεπικουρούνται από τους Γάλλους πολιτικούς Leon Bloum, Aristide Briand και άλλους. Μεσολαβεί ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος και το κίνημα αναστέλλει τις δραστηριότητές του αλλά εν συνεχεία με την υποστήριξη του Winston Churchill (νάτος πάλι ο Τσώρτσιλ), της ιουδαϊκής μασονικής στοάς Β΄nai B΄rith και της εφημερίδας New York Times, o Goudenhove Kalergi επαναδραστηριοποιείται και η CIA αναλαμβάνει την αποπεράτωση του σχεδίου ενωμένης Ευρώπης.
Η πεμπτουσία του σχεδίου του Goudenhove Kalergi βρίσκεται μέσα στο ίδιο του το βιβλίο ‘’Praktischer Idealismus’’, στο οποίο δηλώνει ότι, «οι κάτοικοι των μελλοντικών "Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης"δεν θα είναι οι παλαιοί λαοί της Γηραιάς Ηπείρου, αλλά ένα είδος υπανθρώπων που θα προέρχονται από επιμιξία». Δηλώνει ξεκάθαρα ότι, «οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να διασταυρωθούν με ασιατικές και έγχρωμες φυλές, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πολυεθνικό κοπάδι χωρίς ποιότητα και εύκολα ελεγχόμενο από την άρχουσα τάξη. (Αυτό δεν γίνεται στην Ελλάδα σήμερα;).
Ο Goudenhove Kalergi διακηρύσσει την κατάργηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των λαών και στη συνέχεια, την εξάλειψη των εθνών μέσω των αυτονομιστικών κινημάτων ή την μαζική μετανάστευση. Προκειμένου η Ευρώπη να είναι ελεγχόμενη από μία ελίτ, θέλει να μετατρέψει τους ομοιογενείς λαούς σε μία μικτή φυλή μαύρων, λευκών, και Ασιατών. Ποια όμως είναι αυτή η ελίτ; O Goudenhoye kalergi γράφει επ`αυτού:
«O άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής φυλετικής καταγωγής. Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα θα εξαφανισθούν σταδιακά λόγω της εξάλειψης του χώρου, του χρόνου και της προκατάληψης. Η ευρωασιατική-νεγροϊδής φυλή του μέλλοντος, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών και την διαφορετικότητα των ατόμων. Αντί της καταστροφής του ευρωπαϊκού ιουδαϊσμού, η Ευρώπη, ενάντια στην θέλησή της, εξευγένισε και μόρφωσε αυτόν τον λαό, οδηγώντας τον στο μελλοντικό του στάτους ως ηγετικό έθνος διαμέσου αυτής της τεχνητής εξελικτικής διαδικασίας. Δεν προξενεί κατάπληξη ότι αυτός ο λαός που δραπέτευσε από το Γκέτο-φυλακή, εξελίχθηκε σε μία πνευματική αριστοκρατία της Ευρώπης. Συνεπώς η ευσπλαχνική πρόνοια έδωσε στην Ευρώπη μια νέα φυλή αριστοκρατίας με τη χάρη του πνεύματος. Αυτό συνέβη τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή φεουδαλική αριστοκρατία κατέπεσε, λόγω της χειραφέτησης των Ιουδαίων».
Αν και σε κανένα σχολικό βιβλίο δεν αναφέρεται ο Goudenhove Kalergi οι ιδέες του, είναι οι κατευθυντήριες αρχές της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πεποίθηση ότι οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να αναμιχθούν με Αφρικανούς και Ασιάτες, για να καταστραφεί η ταυτότητα και να δημιουργηθεί μια ενιαία φυλή μιγάδων, είναι η βάση όλων των κοινοτικών πολιτικών που στοχεύουν στην ένταξη και την προστασία των μειονοτήτων. Αυτό δεν γίνεται για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά εξαιτίας οδηγιών που έχουν εκδοθεί με αδίστακτη αποφασιστικότητα, για να επιτευχθεί η μεγαλύτερη γενοκτονία στην ιστορία (όχι με αιματηρούς πολέμους αλλά με αθρόες επιμειξίες που έχουν ήδη γίνει και γίνονται ολοένα αυξανόμενες σε βάθος λίγων γενεών).
Μάλιστα προς τιμήν του Goudenhove Kalergi ιδρύθηκε και το ομώνυμο ευρωπαϊκό βραβείο με το οποίο βραβεύονται κάθε δύο χρόνια, οι Ευρωπαίοι που έχουν διαπρέψει στην προώθηση του εγκληματικού σχεδίου του. Μεταξύ αυτών που βραβεύτηκαν είναι ο Πρόεδρος της Λετονίας Vaira Vike-Freiberga το 2006, η Γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel το 2010, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Herman Van Rompuy το 2012 και έπεται συνέχεια.
Στην εν λόγω γενοκτονία, προτρέπουν και οι συνεχείς εκκλήσεις των Ηνωμένων Εθνών προς τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να δεχτούν εκατομμύρια μεταναστών, έτσι ώστε να αντισταθμιστεί το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2000, στην αναφορά ‘’Population division’’ των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, με τίτλο ‘’Μετανάστευση: Μία λύση για την μείωση και γήρανση του πληθυσμού’’, η Ευρώπη θα έχει ανάγκη έως το 2025 από 159.000.000 μετανάστες. Αναρωτιέται κανείς, πώς θα ήταν δυνατό να γίνουν τόσο ακριβείς εκτιμήσεις για τη μετανάστευση, αν δεν ήταν ένα προμελετημένο σχέδιο.
Είναι βέβαιο ότι το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων στις ευρωπαϊκές χώρες, θα μπορούσε εύκολα να αντιστραφεί μέσω των κατάλληλων κυβερνητικών μέτρων για την στήριξη των οικογενειών. Αλλά ο μοναδικός σκοπός των μέτρων της αθρόας μετανάστευσης, είναι να στρεβλώσει εντελώς έναν λαό, μετατρέποντάς τον σε ένα σύνολο ατόμων χωρίς καμία εθνική, ιστορική και πολιτισμική συνοχή. Εν ολίγοις, οι θέσεις του σχεδίου Goudenhove Kalergi ήταν και εξακολουθούν να είναι, η βάση των επισήμων πολιτικών των κυβερνήσεων που αποσκοπούν στην γενοκτονία των λαών της Ευρώπης, μέσω της μαζικής μετανάστευσης.
Ο G. Brock Chisholm, πρώην διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (OMS), αποδεικνύει ότι έχει μάθει καλά το μάθημα του Kalergi όταν λέει: «Αυτό που σε όλους τους τόπους οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν είναι να εφαρμόσουν τον περιορισμό των γεννήσεων και να τελούν μικτούς γάμους (μεταξύ διαφορετικών φυλών), και αυτό με σκοπό να δημιουργηθεί μια ενιαία φυλή σε ένα κόσμο που θα κατευθύνεται από μια κεντρική αρχή».
Το συμπέρασμα είναι ότι αν κοιτάξουμε γύρω μας, το σχέδιο του Goudenhove Kalergi φαίνεται να υλοποιείται πλήρως. Είμαστε αντιμέτωποι με μία πραγματική τριτοκοσμοποίηση της Ευρώπης από την οποία βεβαίως, δεν εξαιρείται η χώρα μας. Η μάστιγα της επιμειξίας παράγει κάθε χρόνο χιλιάδες νέα άτομα μιγάδες: ‘’Τα παιδιά του Kalergi‘’.
Υπό τη διπλή πίεση της παραπληροφόρησης και της ανθρωπιστικής αποβλάκωσης που καλλιεργείται από τα εντεταλμένα μέσα μαζικής πληροφόρησης, οι Ευρωπαίοι αλλά και οι Έλληνες όπως θα αποδείξουμε κατωτέρω, τείνουν όλο και περισσότερο να απαρνούνται την καταγωγή τους, να απαρνούνται την εθνική τους ταυτότητα.
Οι υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης προσπαθούν να μας πείσουν ότι το να απαρνηθούμε την ταυτότητά μας, είναι μια προοδευτική και ανθρωπιστική πράξη, ότι ο "ρατσισμός"είναι λάθος.
Σύμφωνα με τον μεταφραστή του άρθρου (identita), Ε. Αναστασιάδη:
«Αν και τα αίτια των προσωπικών επιλογών του Goudenhove Kalergi, δεν μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα, που σίγουρα θα διαμορφώθηκε στο μυαλό των αναγνωστών: Γιατί ένας Ευρωπαίος αριστοκράτης με Αυστριακο-ουγγρικές έως και Βυζαντινές ρίζες, ακόμη και με αίμα Σαμουράι στις φλέβες του(από την μητέρα του) έγινε φορέας τέτοιων σχεδίων και όργανο στα χέρια σκοτεινών δυνάμεων; Οι λόγοι, κατά την γνώμη μας, είναι πολλαπλοί: ιδιοσυγκρασιακοί, ψυχολογικοί και λόγοι… γυναικείων επιδράσεων. Παρατηρούμε λοιπόν μία προσωπικότητα με έντονα σνομπ συμπεριφορές, υπεροψία, και έναν, ας μου επιτραπεί ο όρος, ‘’εκφυλισμένο ελιτισμό’’. Επίσης, το γεγονός ότι η μητέρα του ήταν ασιάτισσα, ίσως του δημιούργησε εσωτερικές συγκρούσεις και απωθημένα, κάτι που μπορεί να συμβεί σε άτομα με τέτοια ιδιοσυγκρασία. Όμως ο πιο αποφασιστικός παράγοντας, πρέπει να ήταν η πρώτη γυναίκα του, η Ιουδαία Ida Roland, που όλως τυχαίως φυσικά, βρέθηκε δίπλα του και που αργότερα έγινε φημισμένη ηθοποιός. Ο κύριος Goudenhove Kalergi, είχε περιβάλλον και επιρροές, πολύ ιδιαίτερες...».
Παραθέτουμε 3 επιλεκτικά αποσπάσματα απ` το βιβλίο του Goudenhove Kalergi των οποίων η απόδοση έγινε από την αγγλική μετάφραση και αποτελούν ένα κρεσέντο υπέρ του εβραιοχριστιανισμού ως θρησκευτικά κυρίαρχου της πανσπερμίας των φυλών που θα εισρεύσουν στην Ευρώπη επιμιγνύοντας την, σύμφωνα με το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης της.
1)«Το σύνολο της Ευρωπαϊκής ηθικής έχει τις ρίζες του στον Εβραϊσμό. Όλοι οι πρωταγωνιστές για την χριστιανική η μη χριστιανική ηθική, από τον Αυγουστίνο μέχρι τον Ρουσσώ, τον Κάντ και τον Τολστόι, ήσαν Εβραίοι επιλογής (Wahljuden) κατά την πνευματική έννοια. Ο Νίτσε είναι ο μόνος μη Εβραίος, ο μόνος Ευρωπαίος ειδωλολάτρης ηθικολόγος».
2)«Ο Θεός ήταν ο αρχηγός του κράτους των αρχαίων Εβραίων… Ο Εβραϊσμός διαμέσου των αιώνων παρέμεινε πιστός στην θεοκρατική ιδέα της ταυτοποίησης πολιτικής και ηθικής. Ο Χριστιανισμός και ο Σοσιαλισμός αποτελούν προσπάθειες για να δημιουργήσουν τον επίγειο παράδεισο».
3)«Η Ευρώπη έχει κατακτηθεί θρησκευτικά από τους εβραίους και στρατιωτικά από τους Γερμανούς… ενώ η υπέρτατη πολιτική εξουσία είναι η Ιαπωνία…».
Σημείωση του γράφοντα το παρόν άρθρο:
Οι ιδιοσυγκρασιακοί και ψυχολογικοί λόγοι του μιγά Goudenhove Kalergi και ο ‘’εκφυλισμένος ελιτισμός του’’, θυμίζουν έντονα την ψυχοπαθολογία του Αδόλφου Χίτλερ ο οποίος σύμφωνα με τους βιογράφους του, Κέρσοου, Κρόκοβ και άλλους, έφερε βαρέως το γεγονός ότι ήταν Αυστριακός και όχι Γερμανός. Γι` αυτό και αμέσως μετά την προσάρτηση της Αυστρίας, εκκένωσε και κατέστρεψε τα χωριά των γονέων του μεταβάλλοντάς τα, σε πεδία στρατιωτικών ασκήσεων ωσάν να ήθελε να εξαφανίσει την καταγωγή του, την οποία έκρυβε πίσω από την προπαγάνδα περί φυλετικής καθαρότητας, επηρεαζόμενος τόσο από την ευγονική των Σπαρτιατών, όσο και από τον αρχαιόφιλο φιλέλληνα, Νίτσε. Δυο παράμετροι (η σπαρτιατική αγωγή και ο Νίτσε), που ακόμα και σήμερα χρεώνονται αδίκως τον ψυχονευρωτισμό και την παραφροσύνη του Χίτλερ.
Για τους εντρυφήσαντες στη σχέση μεταξύ των καταβολών-καταγωγής και διαμόρφωσης της προσωπικότητας του ατόμου, σημειώνονται τα ακόλουθα:
Ο Goudenhove Kalergi είχε καταπιεστεί στην παιδική και εφηβική του ηλικία από την ιουδαϊκή θρησκοληψία του πατέρα του πράγμα το οποίο τον έκανε να εξελιχθεί σε φανατικό αντισημίτη. Εν συνεχεία όμως για την επίτευξη των σκοπών της παγκοσμιοποιημένης Ευρώπης αναίρεσε τις αντισημιτικές του απόψεις.
Ο Χίτλερ ήταν επίσης φανατικός αντισημίτης ίσως γιατί στις καταβολές του έρεε εβραϊκό αίμα. Συγκεκριμένα ο Βέλγος ιστορικός Μαρκ Βερμέερεν και ο συμπατριώτης του δημοσιογράφος Ζαν-Πωλ Μιούλντερς πήραν δείγματα σιέλου από 39 συγγενείς του Χίτλερ και όπως δήλωσαν στο εβδομαδιαίο περιοδικό ‘’Κnack’’:
«Από τις γενετικές εξετάσεις που έγιναν προκύπτουν ισχυρές ενδείξεις πως ο ηγέτης των ναζί είχε βιολογικούς δεσμούς με τις ‘’υπάνθρωπες’’ φυλές που θέλησε να εξολοθρεύσει. Μία απλοομάδα (σύνολο χρωμοσωμάτων Υ) που βρέθηκε στα δείγματα, η Ηaplogroup Ε1b1b1, είναι σπάνια στη Γερμανία και γενικότερα στη Δυτική Ευρώπη. Απαντάται συχνότερα στους Βερβέρους του Μαρόκου, στην Αλγερία, τη Λιβύη και την Τυνησία, καθώς και μεταξύ των Ασκενάζι και Σεφαραδιτών Εβραίων», σημείωσε ο Μαρκ Βερμέερεν. Στην πραγματικότητα, η Ηaplogroup Ε1b1b1 συνιστά το 18-20% των χρωμοσωμάτων Υ των Ασκενάζι και το 8,6%-30% των χρωμοσωμάτων Υ των Σεφαραδιτών. «Με βάση αυτό, μπορεί κανείς να συνάγει ότι ο Χίτλερ είχε συγγένεια με λαούς πουμισούσε»,πρόσθεσε ο Πωλ Μιούλντερς. Οι εξετάσεις DΝΑ πραγματοποιήθηκαν με τα αυστηρότερα εργαστηριακά πρότυπα. Ο δε Ρόνι Ντεκόρτ ειδικός γενετιστής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβέν δήλωσε ότι, «Πρόκειται για ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα».
Τέλος, αν η Ιουδαία σύζυγος του Goudenhove Kalergi, Ida Roland, επηρέασε καθοριστικά το ήδη πολύ ιδιαίτερο περιβάλλον της καταγωγής του άντρα της, οι τρεις διαδοχικές σύζυγοι του Χίτλερ, Γκέλι Ράουμπαλ, Ρενέιτ Μίλλερ και Εύα Μπράουν αυτοκτόνησαν άπασες. Πράγμα που καταδεικνύει το επίσης πολύ ιδιαίτερο ψυχωτικό περιβάλλον, του από καταβολές προβληματικού Αδόλφου Χίτλερ. Όσο για τους διαχρονικά λαθροβιώσαντες Εβραίους, είτε εγκωμιασμένοι από τον Goudenhove Kalergi, είτε κυνηγημένοι από τον Χίτλερ, είναι ο περισσότερο λαοπρόβλητος και συνάμα σκιερός λαός της υφηλίου, ως ‘’προστατευόμενος’’ του Θεού Γιαχβέ.
(Πηγές: α)Κ. Ξενάκη, Εβραϊκές ρίζες είχε ο Χίτλερ, ΤΑ ΝΕΑ, 25-8-2010 και β)Σ. Νικήτας, Η καταγωγή του Αδόλφου, NEWS 247).
Κλείνοντας το θέμα της γενικότερης μεθόδευσης του αφανισμού της Ευρώπης, είναι ηλίου φαεινότερο, όχι μόνο ότι στο εν λόγω σχέδιο συγκαταλέγονται και οι Έλληνες, αλλά ότι ειδικά οι Έλληνες! πρέπει να αποτελέσουν και αποτελούν τον κύριο και πρώτιστο στόχο του φυλετικού τους αφανισμού. Διότι λόγω του μοναδικού από καταβολής πολιτισμού τους, έχουν (ή δυστυχώς είχαν) και τους ισχυρότερους αμυντικούς μηχανισμούς αντίστασης. Γι` αυτό και το ζηλόφθονο σύμπλεγμα κατωτερότητας των λοιπόν Ευρωπαίων απέναντι στους Έλληνες, το οποίο δείξαμε επαρκώς στις προηγούμενες παραγράφους, γέννησε μεθοδεύσεις αποδυνάμωσης των νεοελλήνων από την πατρώα πολιτιστική και πολιτισμική τους εθνική ταυτότητα, αποδυναμώνοντας κατ` επέκταση και την εθνική τους συνείδηση. Πρόκειται για μία διεργασία εθνικής αλλοτρίωσης που άρχισε αιώνες πριν από το σχέδιο του Goudenhove Kalergi, τις εισηγήσεις του Κίσινγκερ, τις δηλώσεις του Ουίνστων Τσώρτσιλ, τις διακηρύξεις του Μέτερνιχ και τις ανθελληνικές μελέτες του Φαλμεράυερ ο οποίος αμφισβήτησε την καταγωγή των σημερινών Ελλήνων.
Το μεγαλείο της ανωτερότητας του ελληνικού πολιτισμού και οι συλλήψεις των ιδεών, εμπνεύσεων, ανακαλύψεων, φιλοσοφικών και επιστημονικών δημιουργημάτων της ελληνικής διανόησης, σίγασαν από τότε που οι Έλληνες αναγκάστηκαν δια πυρός και σιδήρου να εγκαταλείψουν την πατρώα τους Κοσμοθέαση και να υιοθετήσουν τη δήθεν ανθρωπιστική αλληλεγγύη και ταπεινή νοοτροπία του Χριστιανοϊουδαϊσμού ο οποίος χρησιμοποιώντας ως άροτρο την τότε διεθνή ελληνική γλώσσα, εξαπλώθηκε και φώλιασε στην ούτως ή άλλως μεσαιωνική Δύση και Ανατολή, κρατώντας έκτοτε, σε πνευματική ομηρία την ανθρωπότητα και αστυνομεύοντας την φοβική της σκέψη που συν τω χρόνο, της δημιούργησε.
Σήμερα στη χώρα μας υλοποιείται πλήρως το σχέδιο του Goudenhove Kalergi δηλαδή το σχέδιο της φυλετικής αλλοίωσης των Ελλήνων, διότι το ποσοστό των μικτών γάμων αυξάνεται συνεχώς και οι μιγάδες απόγονοι πολλαπλασιάζονται με αποτέλεσμα μετά από 25-30 χρόνια, δηλαδή διάρκεια περιόδου μιας γενιάς, να δικαιωθούν οι μέχρι προ τινός ανοησίες του Φαλμεράυερ. Τα πρόσφατα στοιχεία των μικτών γάμων που γίνονται μεταξύ Ελλήνων και αλλοεθνών, καταδεικνύουν την φυλετική επιμειξία που θα χαρακτηρίζει τις μελλοντικές γενιές των Ελλήνων ή ακριβέστερα των Ελλήνων υπηκόων, μιας και η ποσοστιαία ελληνική καταγωγή θα βαίνει συνεχώς φθίνουσα.
Συγκεντρώνοντας και μελετώντας αντιπροσωπευτικό δείγμα δευτερογενούς πηγής πληροφόρησης και συγκεκριμένα τις αγγελίες των δημοσιευμένων γάμων της εβδομαδιαίας κυριακάτικης εφημερίδας ΝΕΑ, από τις 14 Αυγούστου του 2011, μέχρι τις 13 Ιανουαρίου του 2013, επί συνόλου 269 αναγγελθέντων γάμων, μόνο οι 193 αφορούσαν ζευγάρια ελληνικής καταγωγής, ενώ οι 76 δημοσιεύσεις αφορούσαν ζευγάρια μικτών γάμων μεταξύ Ελλήνων ανδρών και αλλοεθνών γυναικών ή αντίστροφα, μεταξύ Ελληνίδων γυναικών και αλλοεθνών ανδρών. Δηλαδή παρατηρούμε ότι σε διάστημα 18 μηνών (Αύγουστος 2011-Ιανουάριος 2013), το ποσοστό μικτών γάμων ήταν 28,25% ή αλλιώς, 3 στους 10 γάμους ήταν μικτοί όπου ο ένας εκ των δύο συντρόφων ήταν αλλοεθνούς καταγωγής. Για τον επιστημονικό κλάδο της στατιστικής, ο αριθμός αυτός των μικτών γάμων είναι ιδιαίτερα υψηλός!
Ειδικότερα όσο αφορά τις χώρες προέλευσης-καταγωγής των αλλοεθνών με τους οποίους συνήψαν γάμους οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία των αναγγελιών, έχουμε:
Οι Ελληνίδες παντρεύτηκαν άντρες καταγόμενους από Ιράν, Αλβανία, Ουκρανία, Αλγερία, Αιθιοπία, Γεωργία, Γερμανία, Πακιστάν, Δανία, Λίβανο, Ιταλία και Τουρκία. Οι Έλληνες νυμφεύθηκαν γυναίκες από Αλβανία, Βουλγαρία, Καζαχστάν, Γεωργία, Φιλιππίνες, Ρουμανία, Αμερική, Μεξικό, Πολωνία, Τσεχία, Ισραήλ, Ρωσία, Ιαπωνία, Ζιμπάμπουε, Ουζμπεκιστάν, Ουκρανία και Λευκορωσία.
Σημειώνεται δε, ότι το δείγμα έχει ληφθεί από τις στήλες αναγγελίας γάμων, μόνο της εφημερίδας ΝΕΑ, πράγμα που μας δίνει τη δυνατότητα να εκτιμήσουμε την τάση του δείγματος και να προβάλουμε το ποσοστό των μικτών γάμων στη χώρα μας, μετά από 25-30 χρόνια, όσο διαρκεί μια γενιά.
Επίσης, προκειμένου να διαπιστώσουμε τον αυξανόμενο δείκτη του ποσοστού των μικτών γάμων, που έγιναν μεταξύ Ελλήνων και αλλοεθνών, ανατρέξαμε σε στοιχεία γάμων της περιόδου 2006, ήτοι 5εώς7χρόνια πριν από την περίοδο 2011-2013. Σύμφωνα λοιπόν με δημοσίευμα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Κύπρου, καθ` όλη τη διάρκεια του 2006 τελέστηκαν 4.218 γάμοι εκ των οποίων οι 944 ήταν μεταξύ Ελλήνων της Κύπρου και αλλοεθνών. Δηλαδή ποσοστό μικτών γάμων 22,38%. Συγκρίνοντας το ποσοστό του 2006 με το ποσοστό του 2011-2013, βλέπουμε ότι κατά τη διάρκεια των 5έως7 (μέσος όρος 6) χρόνων που μεσολάβησαν, είχαμε μία αύξηση μικτών γάμων κατά 5,87%. Εάν θεωρήσουμε το ποσοστό αυτό ως σταθερό (δηλαδή ως μη αυξανόμενο) και αρχίσουμε να το προσθέτουμε ανά εξαετία με αφετηρία το 2011-2013 και καταληκτική χρονολογία το 2041-2043 (διάστημα 30 χρόνων μιας γενιάς), οι πλέον συντηρητικές προβλέψεις, θα μας οδηγήσουν σε ένα αποτρόπαιο ποσοστό μικτών γάμων, της τάξης του 57,60%, καταστροφικό για την ελληνική φυλετική ομοιογένεια του 2041-2043.
Αναλυτικά:
2011-2013 (ποσοστό μικτών γάμων 28,25% + 5,87% (έστω η σταθερή αύξηση) = 34,12%, θα είναι το ποσοστό μικτών γάμων το 2017-2019. Και ούτω καθεξής:
2017-2019 (ποσοστό μικτών γάμων 34,12% + 5,87% = 39,99%, το 2023-2025.
2023-2025 (ποσοστό μικτών γάμων 39,99% + 5,87% = 45,86%, το 2029-2031.
2029-2031 (ποσοστό μικτών γάμων 45,86% + 5,87% = 51,73%, το 2035-2037.
2035-2037 (ποσοστό μικτών γάμων 51,73% + 5,87% = 57,60%, θα είναι το ποσοστό των επίμεικτων γάμων στην χώρα μας το 2041-2043.
Όσο αφορά τις χώρες προέλευσης-καταγωγής των αλλοεθνών με τους οποίους συνήψαν γάμους οι Ελληνίδες και οι Έλληνες της Κύπρου, σύμφωνα πάντα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία έχουμε:
Οι Ελληνίδες Κύπριες παντρεύτηκαν άντρες καταγόμενους από Συρία, Βρετανία, Αμερική, Ρουμανία, Ινδία, Ιράν, Ιορδανία, Ρωσία, Ουκρανία και Γεωργία. Οι Έλληνες Κύπριοι νυμφεύθηκαν γυναίκες από Ουκρανία, Ρωσία, Μολδαβία, Ρουμανία, Φιλιππίνες, Βουλγαρία, Λευκορωσία, Βρετανία, Σρι Λάνκα, Γεωργία και Ιρλανδία.
Στα ανωτέρω αποκαρδιωτικά στοιχεία για το παρόν αλλά κυρίως για το βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο μέλλον της ελληνικής φυλής (μακροπρόθεσμα δεν θα υπάρχει καν), δεν έχουμε συμπεριλάβει στοιχεία μικτών γάμων της ελληνικής ομογένειας με αλλοεθνείς, διότι στην περίπτωση αυτή η κατάσταση είναι προ πολλού εκτροχιασμένη. Συγκεκριμένα σύμφωνα με στοιχεία (δημοσιευμένα στο Neos Kosmos.com-Ομογενειακή Ενημέρωση καιwww.gazetta.gr, 28- 8-2012),τα οποία έχουν ληφθεί από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, οι μικτοί γάμοι μεταξύ Ελλήνων ομογενών και αλλοεθνών, που τελέστηκαν το 1999 μόνο στην Μελβούρνη, ήταν 42%, ενώ (σύμφωνα πάντα με την ίδια πηγή), το 2011 ανήλθαν στο 62%. Δηλαδή σε διάρκεια 12 χρόνων (1999-2011), υπήρξε αύξηση μικτών γάμων κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες. Η δε αλλοεθνείς που προτιμήθηκαν από τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, ήταν πρωτίστως ιταλικής καταγωγής και δευτερευόντως, αγγλοσαξονικής.
Σημειώνεται ότι τα ανωτέρω υπέρογκα ποσοστά μικτών γάμων, αφορούν μόνο τους γάμους θρησκευτικών τελετών, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πολύ μεγαλύτερα αν λάβουμε υπόψη τα ποσοστά και των πολιτικών μικτών γάμων τα οποία δεν αναφέρονται.
Εν πολλοίς και εν ολίγοις, οι αυξανόμενες επιμιξίες θα επιφέρουν την υποχώρηση της ελληνικής φυλετικής ιδιοσυστασίας μέχρι της πλήρους εξάλειψης της, με συνέπεια την εξαφάνιση του Έθνους το οποίο συντίθεται από δύο βασικούς παράγοντες, την Φυλή και τη Συνείδηση.
Για την σπουδαιότητα της εννοιολογικής προσέγγισης των όρων αυτών επισημαίνονται τα ακόλουθα:
Με τον όρο ‘’φυλή’’ εννοούμε την ‘’καταγωγή’’ και με τον όρο ‘’συνείδηση’’ δεν εννοούμε την συνείδηση που έχει ο καθένας για την καταγωγή του (διότι αυτή αφορά στον υποκειμενισμό του καθενός), αλλά την εκ των πραγμάτων καταγωγή του. Διότι μόνο η εκ των πραγμάτων κοινή καταγωγή των συντρόφων, συνεπάγεται κοινούς κληρονομικούς χαρακτήρες, άρα κοινά πνευματικά στοιχεία δηλαδή, κατά το μάλλον ή ήττον, κοινή γλώσσα, κοινό πολιτισμό, κοινή θρησκεία κοινά ήθη και κοινά ιστορικά πεπραγμένα παρελθοντικών βιωμάτων που καταγράφονται ως γενετικές μνήμες. Τα εν λόγω κοινά στοιχεία δεν αποτελούν το καθένα ξεχωριστά, απαραίτητη προϋπόθεση συγκρότησης Έθνους, αλλά η συνύπαρξή τους συντελεί στη συνοχή της κοινότητας, δηλαδή στη δημιουργία ενιαίας συνείδησης. Συνεπώς Έθνος είναι ο φυλετικά ομοειδής λαός που έχει συνείδηση της ύπαρξης του.
Όταν λόγω των επιμιξιών διαρρηχθεί η φυλετική ομοείδεια, τότε δημιουργείται το ‘’ψευδέθνος’’ αποτελούμενο από κοινωνούντα άτομα-πολίτες με ετερογενείς φυλετικές ιδιοσυστασίες στις οποίες συγκαταλέγονται τα διαφορετικά ανθρωπομορφικά και φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά καθώς και τα διαφορετικά ψυχικά χαρακτηριστικά.
Τα ανθρωπομορφικά και φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του μεσογειακούελληνικού φύλουτα οποία είναι η ορθοκρανία, η μεσοπροσωπία στα όρια της λεπτοπροσωπίας, το μέτριο σωματικό ανάστημα, η λεπτοφυΐα και η λεπτορινία, μεταμορφώνονται σταδιακά (αναλόγως των προσμίξεων), άλλοτε με τα χαρακτηριστικά του διναρικού φύλου των βορείων λαών (μεγαλοκρανία, πλατοπροσωπία, γρυπή μύτη, πλατυϊνία (επίπεδο πίσω μέρος κρανίου) και αφεστώτα ώτα), άλλοτε με τα χαρακτηριστικάτου προσωασιατικού φύλου (υψικρανία, βραχυκεφαλία, μεγαλορινία με ανεσπασμένους ρώθωνες, έντονη τριχοφυΐα προσώπου, κατσαρά μαλλιά και μικρό σωματικό ανάστημα) και άλλοτε με τα χαρακτηριστικά του βαλτικού φύλου (βραχυκεφαλία και ευρυπροσωπία, ανοιχτό χρώμα μαλλιών και ματιών, ασθενής τριχοφυΐα προσώπου, σώματος και κεφαλής).
Ως προς τα ψυχικά χαρακτηριστικά τα οποία επίσης διαφέρουν μεταξύ των προαναφερόμενων φύλων, υπόκεινται και αυτά σε αλλοίωση, άμα της οποιασδήποτε φυλετικής πρόσμιξης.
Τελικό συμπέρασμα; Οι επιμιξίες είναι καταστροφικές για όλους τους λαούςκαι στην ελληνική περίπτωση (γιατί αυτή μας ενδιαφέρει), οι επιμιξίες που γίνονται και θα γίνουν θα μας αλλοιώσουν φυλετικά, μορφολογικά και ψυχικά μέχρι τελικού αφανισμού μας.
Αλλά ποιος ενδιαφέρεται πλέον… Ως και ο γράφων κουράστηκε και σας κούρασε…
Μετά τιμής και πικρίας
Δρ. Λεωνίδας Λ. Μπίλλης

ΥΣ: Νεοέλληνα αντιρατσιστή… Άντε και στους γάμους της κόρης σου με τον Πακιστανούλη, Αλβανούλη ή άλλους –ούλη. Διαφωνείς; Μη διαφωνείς. Αλλιώς είσαι ρατσιστής κι ας μη ξέρεις τι σημαίνει η λέξη.

Και κάτι ακόμα… Στα περιοδικά life Style της νεοελληνικής μπουρζουαζίας διάβασα ότι αυτοί οι πήγαινε – έλα, τροϊκανοί βαρβαρούληδες αναζητούν νύφες. Θα τρέξετε;
Διαβάστε περισσότερα: Υπάρχει σχέδιο αφανισμού των Ελλήνων; - iPaideia.gr

Αρχαία ιερά και Ασκληπιεία στη Μάνη.

$
0
0
Αρχαία ιερά και Ασκληπιεία στη Μάνη.

Μαθαίνοντας τη Μάνη από την αρχαιότητα
του Γρ. Παπαδοθωμάκου




Αρχαία ιερά και Ασκληπεία στη Μάνη

  Μια γενική περιηγητική καταγραφή για την περιοχή τής Μάνης, μας παραδίδει στα Λακωνικά του ο Παυσανίας.
Πέρα από τα υπόλοιπα, μας παρουσιάζει αρχαία ιερά τόπους λατρείας και θεραπείας.
Τα ιερά και τα Ασκληπιεία παρουσιάζονται αλλά και χωροθετούνται στην περιοχή με σχετική ακρίβεια, και ταξινομούνται ανάλογα με τις πόλεις που υπήρχαν.

Γύθειον
Κτισμένο στους πρόποδες του ιερού βουνού Λαρύσιον, το οποίο ήταν τόπος αφιερωμένος στην λατρεία του Διόνυσου, και κάθε άνοιξη γινόταν γιορτή προς τιμή του εορτή τα «Λαρύσια». Το βουνό σύμφωνα με μια εννοιολογική εκδοχή της ερμηνείας της λέξεως αποτελούσε τον τροφοδότη σε ενέργεια ή γνώση στην περιοχή δια μέσου του Διονύσου.
Λάς + ρέω , ροή πνεύματος, επειδή λάς (ασιατική λέξη) σημαίνει πνεύμα.
Απέναντι από το νησί Κρανάη υπήρχε ιερό της θεάς Αφροδίτης της Μιγωνίτιδος, και όλη η γύρω περιοχή ονομαζόταν Μιγώνιο.
Το ιερό έφτιαξε προς τιμή της θεάς ό Πάρις (Αλέξανδρος), επειδή λέγεται πώς εκεί είχε συνευρεθεί με την ωραία Έλένη της Σπάρτης, και σε αυτή την συνεύρεση οφείλεται και το όνομα.
Τρία στάδια από το Γύθειο (555 μέτρα δηλαδή) υπήρχε ό ακατέργαστος λίθος Ζεύς Καππώτας, που είχε θεραπευτικές ιδιότητες. Σε αυτόν κάθισε ο Ορέστης για να θεραπευθεί από την παραφροσύνη του. Το όνομα Καππώτας στην Δωρική σημαίνει αντικείμενο προερχόμενο από τον Ουρανό.
Στην πόλη υπήρχε και άγαλμα του Απόλλωνος του Καρνείου, σύνηθες σε όλες τις πόλεις της περιοχής, καθώς μια παράδοση θέλει τον Απόλλωνα και τον Ηρακλή σαν ιδρυτή της πόλεως, σε απόδειξη της συμφιλίωσης τους μετά από έριδα.

Λάς
  Στην κορυφή του όρους Ασία, που υπήρχε η αρχική πόλη, και αργότερα ή ακρόπολις υπήρχε ναός της θεάς Αθηνάς της ονομαζόμενης Ασίας. Το ναό ίδρυσαν οι Διόσκουροι, Κάστωρ και Πολυδεύκης, όταν επέστρεψαν από την Αργοναυτική εκστρατεία.
Στην κορυφή του όρους Ίλιον υπήρχε ναός του Ασκληπιού, και παράλληλα θεραπευτήριο. Στο ίδιο βουνό υπήρχε και ναός του Διονύσου, τον οποίο συναντάμε και εδώ, σε σχετικά κοντινή απόσταση από το Γύθειο, πράγμα που αποδεικνύει την έντονη λατρευτική τάση απέναντι στον γιό της Σεμέλης.
Στην κορυφή του βουνού Κνακάδιον ανατολικά της πόλεως υπήρχε ναός προς τιμήν του Καρνείου Απόλλωνος. Όπως θα δούμε και παρακάτω ο Κάρνειος Απόλλων αποτελούσε την κορυφαία θεότητα στην Λακωνία. Ήταν προστάτης της γονιμότητας και συμβολιζόταν με τον κριό, ενώ στην Μάνη κόρνα λέγονται μέχρι και σήμερα τα κέρατα. Άλλωστε σύμφωνα με την μυθολογία στον Απόλλωνα, ανήκει όλη ή περιοχή μέχρι τότε που την αντάλλαξε με τον Ποσειδώνα για τους Δελφούς.
Στα σύνορα της Λάς με την Σπαρτιατική επικράτεια και στην περιοχή Ύψοι, υπήρχε και άλλο ιερό του Ασκληπιού, καθώς επίσης και ναός της Αρτέμιδος τής Δαφναίας.
Στον λόφο κοντά στις εκβολές του ποταμού Σμήνους και άλλος ναός της Αρτέμιδος τής Δικτύνης. Στην δυτική πλευρά της πόλεως μετά τον ποταμό Σκύρα δέσποζε βωμός του Διός και αρχαίο ιερό για το οποίο δεν διευκρινίζεται ο τιμώμενος θεός.
Στην είσοδο τέλος της αρχαίας πόλης υπήρχε άγαλμα του Ηρακλή.
Από το πλήθος των ιερών καθίσταται σαφής η σημασία και το μέγεθος της πανάρχαιας πόλης που δέσποζε σε όλη την περιοχή। Ακόμη από τα προσωνύμια των θεών φαίνεται πώς οι πανάρχαιες θεότητες ανανεώθηκαν και εμπλουτίσθηκαν από τους νεότερους θεούς.

Πύρριχος
  Στην αρχαία πόλη Πύρριχος δεν έχουμε πολλές αναφορές παρά μόνο για δύο θεότητες. Εδώ υπήρχαν τα ξόανα και τα ιερά του Απόλλωνος του Αμαζονίου και της Αρτέμιδος της Αστρατείας.
Λέγεται πώς ιδρύθηκαν από της Αμαζόνες που σε αυτό τον τόπο τελείωσαν την εκστρατεία τους. Μυστήριο αποτελεί η παρουσία των Αμαζόνων στην περιοχή της Λακωνίας όπως μυστήριο καλύπτει και την πραγματική ταυτότητα τους.
Αντιθέτως τα δύο αδέλφια παιδιά της Λητούς, κάνουν κατά κόρον αισθητή την παρουσία τους παντού.

Τευθρώνη
  Αναφέρεται η ύπαρξη και η λατρεία της Αρτέμιδος της Ισσωρίας.
Ακόμη αποδίδεται ως δώρο από την Ναϊάδα νύμφη η πηγή που υπήρχε εκεί και έφερε το όνομά της.

Αίγιλα
  Υπήρχαν δύο αρχαία ιερά εκ των οποίων το ένα ναός της Δήμητρος.
Σημερα η τοποθεσία ονομάζεται Κιόνια και βρίσκεται στο Νύφι, που και αυτό με την σειρά του ελάβε την ονομασία του από τις Νύμφες.

Ταίναρον
  Λατρευτικό κέντρο όχι μόνο της περιοχής αλλά και όλης της Ελλάδος. Από την φημισμένη πύλη προς τον Άδη κατέβη στο κάτω κόσμο, ο Ηρακλής.
Υπήρχε ναός που έμοιαζε με σπήλαιο προς τιμή του Ποσειδώνα. Ακόμη πηγή στα νερά της οποίας καθρεφτίζονταν όλα τα γνωστά λιμάνια.
Αρχαιότατος λατρευτικός χώρος προς τιμήν πολλών θεοτήτων διαδοχικά, Γαιήοχος , Ήλιος, Ποσειδώνας, μέχρι οι Άγιοι Ασώματοι στις μέρες μας.

Καινήπολις
  Εδώ αναφέρονται δύο θεότητες η Δήμητρα με το ιερό της και ο ναός της Αφροδίτης. Παρατηρείται ένας κάποιος διαφορετικός προσανατολισμός σχετικά με την λατρεία των θεοτήτων στις προηγούμενες πόλεις.

Ίππολα

  Υπήρχε το ιερό της Αθηνάς της Ιππολαϊτιδας. Γειτονική με την προηγούμενη πόλη, με κύρια λατρευτική θεότητα, γυναικεία.

Οίτυλο
  Συναντάμε και εδώ την λατρεία του Καρνείου Απόλλωνος, αλλά και ιερόν του Σεράπιδος. Πρόκειται για μια Ελληνο-αιγυπτιακή θεότητα, που παραπέμπει σε κάποιες σχέσεις μεταξύ των δύο λαών.
Μετά το Οίτυλο στον δρόμο προς τις Θαλάμες βρίσκοταν το ιερό της Ινούς. Εδώ υπήρχε και το μαντείο της Ινούς που ο ενδιαφερόμενος έβλεπε τα μελλούμενα κατά την διάρκεια του ύπνου, μέσα στο ιερό.
Λατρευόταν η Πασιφάη που είναι μια άλλη εκδοχή της Σελήνης, και ο Ήλιος.

Πέφνος
  Η πόλις αναφέρεται σαν την γενέτειρα των Διόσκουρων, αγάλματα των οποίων υπήρχαν πάνω στο νησί που βρισκόταν μπροστά. Πρόκειται για τα δύο αδέλφια Κάστωρα και Πολυδεύκη, που είναι οι κατ΄ εξοχήν Λακωνικές θεότητες.

Λεύκτρο
  Σε αυτή την πόλη υπήρχε το ιερό της Κασσάνδρας, που εδώ ονομαζόταν και Αλεξάνδρα. Ακόμη υπήρχε ιερό του Έρωτος. Και εδώ επίσης λατρευόταν ο Κάρνειος Απόλλων.

Καρδαμύλη
  Βρισκόταν κοντά στην θάλασσα τέμενος των θυγατέρων του Νηρέως, των Νηηρίδων. Κατά την παράδοση υποδέχτηκαν τον Πύρρο γιό του Αχιλλέα όταν κατευθυνόμενος προς την Σπάρτη για τον γάμο του με την Ερμιόνη, κόρη του Μενελάου και της Ελένης, πέρασε από εδώ.
Υπήρχε ακόμη ιερό της Αθηνάς και λατρευόταν επίσης ο Κάρνειος Απόλλων.

Από τα παραπάνω, που καταθέτει ο περιηγητής, αποδεικνύεται η εκτεταμένη και βαθειά θρησκευτική αντίληψη των κατοίκων της περιοχής, σε ένα πλήθος θεοτήτων και ημιθέων. Αυτή η ροή ξεκινά από τα βάθη του παρελθόντος, εξελίσσεται και τροποποιείται αλλά δεν μειώνεται στο διάστημα όλων αυτών των αιώνων

ΠΗΓΗ: http://manivoice.gr/

Ο σιωπηλός φύλακας του Ιερού Βράχου

$
0
0
Μανόλης Κορρές: Ο σιωπηλός φύλακας του Ιερού Βράχου

Ο άνθρωπος που τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες έχει ζήσει στον Ιερό Βράχο περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον και έχει ταυτιστεί με την Ακρόπολη, ο πρώην υπεύθυνος του Παρθενώνα, μιλάει στο BHmagazino για τα όνειρα, τη συγκίνηση, την παγκόσμια εμβέλεια και το μέγα μυστήριο του Μνημείου

Ο Μανόλης Κορρές εργάζεται στον Παρθενώνα από την 1η Μαϊου του 1975 (φωτογραφρία: Νικόλας Λιάκο


Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Μανόλης Κορρές, ενοχλείται από τη δημοσιότητα και θεωρεί δημοσιογραφική είδηση μόνο το γεγονός ότι δεν είναι πλέον υπεύθυνος του Παρθενώνα. Ηταν, όμως, ως το 1999, ενώ συνεχίζει να είναι μέλος της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως από το 2002, οπότε ανέλαβε την επιστημονική επίβλεψη. Ωστόσο, παραδέχεται ότι δεν υπάρχει σήμερα άλλος στον τομέα του για να δώσει λύσεις στα προβλήματα στο έργο της συντήρησης και ότι οι εργαζόμενοι βασίζονται και ανατρέχουν στις χιλιάδες σελίδες της επιστημονικής μελέτης του και στους όγκους των σχεδίων του.

Ακριβής και λεπτομερειακός στον λόγο του ο Μανόλης Κορρές με δέχτηκε στο γραφείο του έπειτα από αρκετό δισταγμό. Η κουβέντα μας αρχικώς στράφηκε γύρω από τα ρωμαϊκά ψηφιδωτά του Εθνικού Κήπου, τους αρχαίους δρόμους της πόλης που οδηγούσαν στη θάλασσα, τους πρωτοπόρους της τοπογραφικής μελέτης της Αθήνας, Κώστα Μπίρη και Γιάννη Τραυλό. Και αναπόφευκτα, κατέληξε στον Παρθενώνα, στον οποίο εργάζεται από την 1η Μαϊου του 1975.

Την Αθήνα την παίζετε στα δάχτυλα, κύριε καθηγητά;
«Εχω γεννηθεί εδώ και, αν δεν είχα ασχοληθεί τόσο εντατικά με τον Παρθενώνα και δεν με είχε απορροφήσει η αρχαία αρχιτεκτονική, θα γνώριζα πολύ περισσότερα για την πόλη και τη νεότερη ιστορία της».

Περπατάτε και σκέφτεστε πώς ήταν η αρχαία πόλη;
«Οχι μόνο η αρχαία. Συχνά, το παρελθόν διαπερνά ευθέως το παρόν, με όρους τοπογραφίας. Μια αρχαία οδός, λόγου χάρη, επαναλαμβάνεται στη σύγχρονη πόλη, όχι επειδή είναι μια συνέχεια ιστορική, αλλά επειδή οι όροι που προκάλεσαν στο παρελθόν αυτή την επιλογή των κατοίκων για τον δρόμο τους ισχύουν και σήμερα. Δηλαδή, οι κάτοικοι, χωρίς να επηρεάζονται από ίχνη αρχαία, σε απόλυτη λήθη όσον αφορά το παρελθόν τους, κατέληξαν σε παρόμοια επιλογή, επειδή η μορφή του εδάφους ή ορισμένες διαδρομές που ήταν πάντα εύλογες δεν άλλαξαν».

Δώστε μας ένα παράδειγμα.
«Η λεωφόρος Βουλιαγμένης, εκεί που διασταυρώνεται με την Καλλιρρόης, ήταν σημείο όπου κάποτε έτρεχαν τα νερά της πηγής και οι οδοιπόροι έκαναν στάση για να δροσιστούν. Η συγκεκριμένη οδός διατηρεί τη χάραξή της ως τώρα, κανείς, όμως, δεν σκέπτεται την πηγή».

Σας έχει καθορίσει η επιστημονική σας δραστηριότητα;
«Σε κάποιον βαθμό με έχει επηρεάσει. Ο,τι κάνουμε είναι θέμα επιλογών, αλλά και τύχης. Αν δεν είχαν εξαγγελθεί τα έργα, δεν θα είχα ασχοληθεί επαγγελματικώς με τον Παρθενώνα».

Η αγάπη σας, ωστόσο, για αυτόν τον αρχαίο χώρο προϋπήρχε.
«Ασφαλώς. Είχα κάνει και παλαιότερα μια επιστημονική εργασία, που κράτησε αρκετούς μήνες».

Επιτομή της ευτυχίας ήταν η συγκυρία;
«Ευτυχείς είμαστε, πρώτον, όταν έχουμε υγεία και, δεύτερον, όταν κάτι ικανοποιεί τις πνευματικές ανησυχίες μας».

Είχατε κάποιον δισταγμό για τη συνέντευξη. Τι σας έκανε να διστάζετε;
«Η δυσάρεστη αλήθεια που υπάρχει γύρω μας και το ευχάριστο ψέμα. Να ζητάμε καταφύγιο σε ψεματάκια, κάπως ευχάριστα, κάτι βεβαίως που είναι μέρος του αμυντικού μηχανισμού της ψυχής».

Μα λέμε ψέματα όταν δεν μιλάμε για την τρέχουσα πολιτικοκοινωνική κατάσταση;
«Δεν είναι ψέμα, είναι αποφυγή και στρουθοκαμηλισμός. Κάποτε, το ραδιόφωνό μου ήταν καθημερινά ανοιχτό στο Τρίτο Πρόγραμμα, αλλά τους τελευταίους μήνες ακούω μόνον ειδήσεις. Είναι αναπόφευκτο. Ολα συντελούνται με ραγδαίους ρυθμούς. Βεβαίως, αν κανείς έχει ένα απόθεμα διαφόρων ενδιαφερόντων, όπως είναι η τέχνη, έχει και ένα πρόχειρο καταφύγιο για τέτοιου είδους αποδράσεις. Συμβαίνει, βλέπετε, και στους ενηλίκους, όπως και στα παιδιά που αφήνουν τη σκέψη τους να ταξιδεύει, να διατηρούν κάτι από την ευχαρίστηση ενός κόσμου νοητού, ευρύτερου από τον υλικό κόσμο τού εδώ και τού τώρα».

Κύριε καθηγητά, πότε ανεβήκατε, ως εργαζόμενος, για πρώτη φορά στην Ακρόπολη;
«Την 1η Μαΐου 1975, όταν μου ανέθεσαν να εργαστώ ως υπάλληλος της νεοσύστατης τότε υπηρεσίας για τη συντήρηση των μνημείων. Η πρώτη συνάντηση της Επιτροπής Ακροπόλεως έγινε στο Ερέχθειο».

Πώς ήταν λοιπόν;
«Επικρατούσε ενθουσιασμός. Ηταν εκεί οι καθηγητές Χαράλαμπος Μπούρας, Σωκράτης Αγγελίδης και Θεόδωρος Σκουλικίδης, ο διευθυντής του Μουσείου Ακροπόλεως, Γεώργιος Δοντάς. Ολοι νέοι. Επίσης, ήταν ο Γιάννης Μηλιάδης, o πάλαι ποτέ διευθυντής του Μουσείου. Τον Μηλιάδη, κυρτωμένο από τα χρόνια, γεροντάκι, ανέθεσαν σε εμένα ως νεότερο να τον υποβαστάζω, για να μη γλιστρήσει. Ηταν ένα απόγευμα έπειτα από βροχή, με εξαιρετική διαύγεια, και έβλεπε κανείς γύρω τα νησιά και τα καθρεφτίσματα πάνω στα μάρμαρα. Ξαφνικά, ο Μηλιάδης έβγαλε μια φωνή προς τους καθηγητές που προπορεύονταν: “Σταθείτε και κοιτάξτε πίσω! Πού θα το ξαναδείτε αυτό;”. Εκεί πίσω παιζόταν το απερίγραπτο δράμα της δύσης μέσα σε μια απίστευτη ομορφιά. Ο Μηλιάδης έτρεμε από συγκίνηση στα χέρια μου. Ηταν η τελευταία φορά που ανέβηκε στην Ακρόπολη».

Κι εσείς, σε τι κατάσταση ήσασταν;
«Είχα σημειώσει στο ημερολόγιό μου ότι θα έπρεπε η επιλογή μου να έχει γίνει έπειτα από διαγωνισμό, βάσει αυστηρών κριτηρίων, και όχι βάσει εμπειρίας. Αυτοί που με επέλεξαν είχαν μια γνώση για το ποιος είμαι. Αλλά δεν με ικανοποιούσε. Θεωρούσα ότι ήμουν πολύ νέος για κάτι τέτοιο, προτιμούσα μια πιο δημοκρατική διαγωνιστική επιλογή. Και δεν αισθάνθηκα τίποτε περισσότερο, επειδή ήταν πολύ επιτακτική η ανάγκη να παραχθούν άμεσα μελέτες, σχέδια και λοιπά».

Είχατε στιγμές ανάπαυλας; Βλέπατε την ομορφιά που εντόπισε ο Μηλιάδης;
«Δουλεύαμε εντατικά, “ορθοπεταλιά”. Αλλά θυμάμαι κάθε καιρική αλλαγή κατά τη διάρκεια αυτών των δύο δεκαετιών της συνεχούς παρουσίας μου στην Ακρόπολη. Ημέρες με ιδιαίτερο καύσωνα, ημέρες που από μακριά φάνηκαν καιόμενα δάση, ημέρες έπειτα από βροχή που όλα άστραφταν, ημέρες που την ώρα που ο ήλιος έδυε και ο ουρανός ήταν σκεπασμένος με μολυβένια σύννεφα, έβλεπες να διαδραματίζεται μια τεράστια θεατρική παράσταση των στοιχείων της φύσης… Οταν η εργασία, όμως, είναι τόσο σκληρή και απαιτεί τόση αυτοσυγκέντρωση, σχεδόν τα πάντα σβήνουν γύρω σου, το βλέμμα και η σκέψη σου εστιάζουν σε μια ανεπαίσθητη γραμμή, σε ένα ίχνος, σε έναν κόκκο μαρμάρου».

Τι αναζητούσατε πάνω σε έναν κόκκο;
«Τις αρχικές διαστάσεις του μαρμάρου, τη φθορά του, την Ιστορία του, τις περιπέτειές του μέσα στους αιώνες».

Σφραγίζονται από έναν λυρισμό οι αρχαίοι χώροι.
«Ναι, βέβαια».

Σκεφτόσασταν και εκείνους τους μακρινούς ανθρώπους;
«Περισσότερο τους αρχαίους μαρμαράδες, επειδή ίχνη τους απομένουν επάνω στα έργα. Βλέπεις τον “γραφικό χαρακτήρα” του τεχνίτη από τον τρόπο με τον οποίο πέρασε τα εργαλεία στο υλικό του. Κάποια δακτυλικά αποτυπώματα αναγκαστικά σε παραπέμπουν σε έναν άνθρωπο και ανακαλύπτεις και μια στιγμή της διαδικασίας παραγωγής. Απτό ορατό ίχνος των αρχαίων, προϊόν χειροτεχνίας, και όχι μόνον ιστορική λεκτική μαρτυρία. Αντιθέτως, από το πέρασμα του Περικλή δεν βλέπεις ένα τόσο συγκεκριμένο υλικό ίχνος».

Δεν είναι εντυπωσιακά βραχύς ο χρόνος μέσα στον οποίο χτίστηκε η Ακρόπολη;
«Φαίνεται πως όταν μια κοινωνία συγκροτημένη έφτανε σε πολύ μεγάλη ακμή και το κράτος είχε μεγάλη δύναμη, το έργο τελείωνε γρήγορα. Εχουν γίνει έργα τεράστια, σε ελάχιστο χρόνο. Το Κολοσσαίο χτίστηκε σε τέσσερα χρόνια, η Αγία Σοφία το ίδιο, οι ουρανοξύστες σε 12 μήνες».

Τι είναι ο Παρθενώνας, όχι μόνο για το ελληνικό, αλλά και για το παγκόσμιο κοινό;
«Ο Παρθενώνας περιβάλλεται από τόσο μεγάλη φήμη τους τελευταίους δύο αιώνες, ώστε πλέον είναι πολύ δύσκολο να δει κανείς το θέμα αντικειμενικά. Γι’ αυτό, ακόμη και άνθρωποι που δεν τον είδαν ποτέ εμφορούνται από τον ίδιο θαυμασμό και περίπου από την ίδια δογματική βεβαιότητα για τη σπουδαιότητά του. Τον θεωρούν, a priori, το τελειότερο κτίριο στον κόσμο. Διότι, αφού έτσι λέγεται, έτσι πρέπει και να είναι».

Είναι κακό αυτό;
«Οχι. Μερικά πράγματα έχουν αποκτήσει τη θέση ενός κοινού κτήματος. Αποτελούν κοινό τόπο. Αυτό απέκτησε και ο Παρθενών στην παγκόσμια συνείδηση, ως ένα επίτευγμα ύψιστης τέχνης και τεχνικής. Ισως να είναι και μαζική αυθυποβολή. Ο δάσκαλός μου, Χαράλαμπος Μπούρας, έλεγε ότι σε πολλές περιπτώσεις συμβαίνει η φήμη να προηγείται του αντικειμένου της. Αυτό, βέβαια, μας κάνει πολύ απαιτητικούς και αν εν τέλει η φήμη δεν επαληθευτεί, νιώθουμε ξεγελασμένοι».

Δεν υπάρχουν και επιτεύγματα που δεν απογοητεύουν; «Και πάλι ο δάσκαλός μου έλεγε ότι υπάρχουν και έφερνε ως παράδειγμα την Αγία Σοφία».

Γιατί όχι τον Παρθενώνα;
«Στον Παρθενώνα, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, επειδή σε απόλυτο μέγεθος δεν είναι ένα κολοσσιαίο κτίριο. Δεν είναι μεγαλύτερο από το κτίριο της Βουλής. Είναι, όμως, τα ποιοτικά στοιχεία που δείχνουν, με άλλον τρόπο, το μέγεθος και την πρόσληψη του Παρθενώνος ως τέλειου επιτεύγματος».

Εντοπίστε μας τα στοιχεία αυτά.
«Ο Παρθενών δεν έχει τον πιο κοινό τύπο διαμόρφωσης ενός κτιρίου. Στον πλανήτη Γη, τα κτίρια κατά κανόνα περιβάλλονται από μια κατασκευή που είναι ως επί το πλείστον τοίχος και έχουν μια στέγη προστατευτική. Το γεγονός ότι ο Παρθενών περιβάλλεται από στύλους αποτελεί μια πάρα πολύ σπάνια περίπτωση. Και, επίσης, αφού είναι μαρμάρινο το κτίριο, ο σηκός δεν θα ήθελε προστατευτικούς κίονες ούτε προεξέχουσα στέγη. Σε έργα, όμως, μεγάλης αρχιτεκτονικής, που τείνουν προς το μνημειώδες, τα στοιχεία τους κάθε άλλο παρά με πρακτικούς όρους εξηγούνται. Επομένως, έχει συντελεστεί μια υπέρβαση για κάποιον σκοπό. Και σε κάθε ανθρώπινη πράξη, υπάρχει ένας σκοπός και επινοούνται τα μέσα για να τον φτάσουμε. Και όταν το μέσον – στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Παρθενώνας – νοηματοδοτείται τόσο πολύ, τότε, το ίδιο γίνεται σκοπός. Και η απλή οικοδομική γίνεται αρχιτεκτονική. Και μάλιστα υψηλή. Ετσι, τα στοιχεία του έχουν αποκτήσει πνεύμα».

Πώς εκφράζεται το πνεύμα, για να το κατανοήσουμε καλύτερα; «Με τη διαλεκτική που αναπτύσσεται ανάμεσα στα αρχιτεκτονικά στοιχεία – κίονες, κιονόκρανα, γείσα, γλυπτά και φωτοσκιάσεις –, καθώς και με τη σύγκρουση Κενταύρων και Λαπιθών (σ.σ.: φυλή της Θεσσαλίας) στις μετόπες. Αλλού είναι οι Λαπίθες νικητές, αλλού οι Κένταυροι, αλλού η πάλη αμφίρροπη, μοιρασμένες οι νίκες. Ο καλλιτέχνης δεν βιάζεται να δείξει την έκβαση. Θέλει να αναδείξει τον αγώνα, τη σύγκρουση των αντιθέτων, ως διαδικασία. Τη σύγκρουση πολιτισμού και βαρβαροσύνης. Και οι ψυχαναλυτές της μυθολογίας βλέπουν στον Κένταυρο το διφυές του ανθρώπου, το ζωώδες και το πνευματικό, το οποίο προσπαθεί να επιβληθεί στο σώμα. Ανθρωπος και άλογο ήταν ο Κένταυρος, δηλαδή, ο μισός χωρίς λόγο και λογική».

Ωστόσο, ο Παρθενώνας είναι και ένα σύμβολο το οποίο σήμερα θέλουν να καταρρακώσουν ξένα δημοσιεύματα. «Μα, αυτό το σύμβολο ούτε μας ανήκει ούτε δεν μας ανήκει. Δεν έχουμε μεγαλύτερη σχέση ιδιοκτησίας από οποιονδήποτε κάτοικο στη Γη. Είναι ένα επίτευγμα των αρχαίων Ελλήνων και εμείς δεν ταυτιζόμαστε υποχρεωτικώς μαζί τους».

Τι συμβολίζει, λοιπόν, στις ημέρες μας;
«Κάτι διαφορετικό για τον καθένα. Διαφορετικό για τον εικαστικό, για τον φιλόσοφο, για τον σύγχρονο θεωρητικό της αρχιτεκτονικής, ο οποίος βλέπει τον ρόλο που έπαιξε ο Παρθενώνας στη διαμόρφωση ορισμένων ιδεολογημάτων ή ρευμάτων στον 20ό αιώνα. Διαφορετικό και αυτό που βλέπει ο πατριώτης Ελληνας και θυμάται ρήσεις όπως “πολεμήσαμε και για αυτές εδώ τις πέτρες” που αποδίδεται στον Μακρυγιάννη...».

Και εμπεριέχει την ιδέα της Δημοκρατίας;
«Μα, ο Παρθενώνας είναι το επίτευγμά της, είναι ο απτός μάρτυρας μιας μεγάλης στιγμής της ελληνικής Ιστορίας και της Δημοκρατίας. Είναι ένα μνημείο επάνω στο οποίο έχουν αποτυπωθεί τα ίχνη όλων των αιώνων μέχρι σήμερα, εποχών ακμής και παρακμής. Είναι το λίθινο χρονικό, η Επανάσταση του ’21, η Φραγκοκρατία, επειδή εκεί ήταν ο λατίνος επίσκοπος Πρότιμο, εκεί παντρεύτηκε η Κιάρα Τζώρτζη με τον Κονταρίνι (δούκας των Αθηνών, 15ος αι.), εκεί η Αναγέννηση με το παλάτι των φλωρεντινών ηγεμόνων, εκεί η εκκλησία της Παναγιάς Αθηνιώτισσας και κατόπιν η Σάντα Μαρία ντι Ατένε. Είναι όλα αυτά που, φυσικά, επισκιάζονται από το επίτευγμα του Ικτίνου και του Φειδία, το οποίο έχει τεράστιο πνευματικό μέγεθος. Και είναι και ο μόνος ναός όπου εικονίζονται άνθρωποι στη ζωφόρο. Ποτέ άλλοτε δεν τόλμησε ο άνθρωπος να τοποθετήσει εαυτόν μεταξύ θεών σε ναό».

Ποιο είναι το «λίθινο χρονικό» που αναφέρατε;
«Το μεγαλύτερο αρχείο γραπτών μαρτυριών από τους σκοτεινούς χρόνους του Μεσαίωνα, από τον 7ο ως τον 11ο αιώνα. Περίπου 250 επιγραφές είναι χαραγμένες επάνω στον Παρθενώνα, με μικρά γραμματάκια».

Από ποιους έχουν χαραχτεί οι επιγραφές;
«Από επισκέπτες, από επισκόπους και βυζαντινούς, από καπεταναίους που επέστρεφαν θαλασσοπνιγμένοι και ευχαριστούσαν τον Θεό, από άλλους που ζητούσαν βοήθεια για τα επιχειρησιακά σχέδιά τους και για τα καΐκια τους, από κάποιους που γλίτωσαν από μια πανώλη ή από εκείνους που λένε ότι σώθηκε η πόλη από έναν εισβολέα. Από εκεί μαθαίνουμε και πότε η Αθήνα προβιβάστηκε από επισκοπή σε αρχιεπισκοπή. Μέσα από αυτά τα χαράγματα γνωρίζουμε πολύ περισσότερα στοιχεία για το τι συνέβαινε στην Αθήνα επί τέσσερις αιώνες από όσα μας διδάσκουν όλες οι πηγές της Ιστορίας».

Και για εσάς, τι είναι ο Παρθενώνας;
«Η δική μου αντίληψη, από κάποια απόσταση, είναι όλα αυτά μαζί. Βλέπετε, λοιπόν, ότι όσο πιο πολλά γνωρίζει κανείς για ένα αντικείμενο, τόσο πιο πολυσύνθετη είναι η ολική συνείδηση που έχει για αυτό».

Παρ’ ότι τώρα είστε μέλος της Επιτροπής Συντήρησης, καλείστε συχνά στον Παρθενώνα να δώσετε λύσεις σε αναφυόμενα επιστημονικά προβλήματα;

«Βρίσκομαι σε συνεχή ετοιμότητα και, εφόσον μου το ζητούν, πηγαίνω. Αλλωστε, οι επιστημονικές μελέτες μου απαντούν σε προβλήματα που μοιάζουν καινούργια. Τους βοηθούν».

Σας ενοχλεί που, πλέον, δεν βρίσκεστε καθημερινά στον Παρθενώνα;
«Οχι. Ολοκληρώθηκε ένας κύκλος».

Νιώσατε ποτέ ότι ιερουργείτε;
«Κατηγορηματικά όχι».

«Μικρός» μπροστά του;
«Προφανώς! Μικρός και ασήμαντος μπροστά στο αρχαίο επίτευγμα! Ενιωθα, όμως, και τεράστιο θαυμασμό για τους επιστήμονες του 18ου ή του 19ου αιώνα, που είχαν περάσει από την ίδια διαδικασία ενασχόλησης με εμένα. Αισθανόμουν πολύ κοντά τους. Η δραστηριότητά τους μου προκαλεί συγκίνηση».

Περισσότερη συγκίνηση από ό,τι η φαντασιακή επαφή με τους αρχαίους;
«Ναι, επειδή με συγκινεί μόνο καθετί που μπορώ να φτάσω μέσα από τη ζώσα μνήμη. Δηλαδή, καθετί που από παιδί θυμάμαι, που άκουσα από τους γονείς και τον παππού μου. Και, επίσης, με συγκινούν αυτά που μπορεί να φτάσει κανείς, καλύπτοντας προς τα πίσω τα κενά, από γενεά σε γενεά. Και έχω φτάσει ως το 1795. Αλλά δεν υπάρχει συγκίνηση στο να φτάσω στο απώτατο παρελθόν. Γιατί διακόπτεται η σκυταλοδρομία των ανθρώπων. Γιατί ο 5ος αιώνας ανήκει σε άλλο σύμπαν. Γιατί δεν υπάρχει ζώσα μνήμη που να μας συνδέει».

Ταυτοχρόνως με την εργασία σας στον Παρθενώνα, μελετούσατε και άλλα μνημεία;
«Ναι. Πολλά μνημεία όλων των εποχών σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, καθώς και στην Ιταλία. Η ιστορική αρχιτεκτονική είναι εξαιρετικά συναρπαστική και θεωρώ ότι είμαι πολύ τυχερός. Χρωστάω πολλά στην ύπαρξη μιας κοινότητας ανθρώπων με ειδίκευση στα ιστορικά μνημεία η οποία, ευτυχώς, έχει διευρυνθεί τον τελευταίο καιρό, αλλά όσοι από το παρελθόν χάνονται αφήνουν πίσω τους ένα τεράστιο κενό».

Πείτε μου, έρχεται ποτέ το έργο σας στα όνειρά σας;
«Οταν ακόμη σχεδίαζα, μια φορά νόμισα ότι ένα πρόβλημα που με απασχολούσε για πολλούς μήνες, το είχα λύσει και ότι το σχέδιο βρισκόταν σε ένα συγκεκριμένο συρτάρι. Επειτα από πολύ καιρό, όταν έφτασε η στιγμή να το παρουσιάσω, ανακάλυψα ότι δεν υπήρχε στο συρτάρι. Αργησα να καταλάβω ότι ήταν μια βεβαιότητα που είχε δημιουργηθεί στον ύπνο μου. Οτι ήταν ένα όνειρο. Υπήρξαν, όμως, και πολλές περιπτώσεις που, στον ύπνο μου, έλυσα τεχνικά προβλήματα».

Ισως νιώσατε και κάποια μετατόπιση ψυχολογική με αυτή την εντατική ενασχόλησή σας;
«Μερικές φορές, μόνος τα απογεύματα, στο εσωτερικό του ναού, αισθανόμουν ότι κάποιος έστεκε πίσω μου. Και ότι αυτός ήταν ο Φράνσις Πενρόουζ, ο άγγλος αρχιτέκτων, ο οποίος περισσότερο από κάθε άλλον εμβάθυνε στα μυστικά της αρχιτεκτονικής, του σχεδίου και της κατασκευής του Παρθενώνα. Φυσικά, ήταν γέννημα της φαντασίας μου, χωρίς λογική. Οταν αυτό συμβαίνει, όμως, αισθάνεσαι παράξενα».

Για καθετί που έρχεται στη σκέψη σας προσπαθείτε να βρείτε μια λογική εξήγηση; Ακόμη και για κάθε συναίσθημα; «Ναι, γιατί όλα εξηγούνται. Χημικές ενώσεις είναι…».

Δεν χάνεται έτσι η μαγεία των πραγμάτων;
«Αντιθέτως, μεγαλώνει! Οταν ξέρω ότι αυτό είναι παιχνίδι της φαντασίας και η ψυχή λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο, δεν έχει μαγεία; Αλλοι, για να το καταφέρουν, καταφεύγουν σε παραισθησιογόνα! Ακόμη και αν το εξηγήσει κανείς με εργασία νευροδιαβιβαστών, πάλι έχει τη μαγεία του».

Δεν έχει!
«Για εσάς! Για μένα έχει. Και όσο κανείς φτάνει στους ηλεκτροχημικούς παλμούς που συντελούν στο να λειτουργούμε έτσι, βρίσκω ακόμη μεγαλύτερη μαγεία. Δεν είναι ανάγκη να τα βλέπουμε με τα δεδομένα του Μεσαίωνα, σαν φάντασμα που βγαίνει από τον τοίχο. Ο,τι ένιωθα ήταν το αποτέλεσμα της σκέψης μου, που συνεχώς στρεφόταν γύρω από αυτόν τον άνθρωπο. Υπήρξαν φορές που είπα “μόνον ο Πενρόουζ και εγώ έχουμε δει το συγκεκριμένο σημείο. Κανείς άλλος”. Γιατί κανείς άλλος δεν είχε φτάσει εκεί. Και κανείς άλλος δεν είχε σκεφτεί αυτό το πράγμα. Είχα μπει στη σκέψη του».

Και καταλήγουμε στο πόσο μαγικός είναι ο άνθρωπος;
«Ακριβώς».

Εχετε έναν γιο. Τον έχετε ξεναγήσει στην Ακρόπολη;
«Τον έχω πάει σε διάφορους αρχαιολογικούς χώρους, αλλά στην Ακρόπολη θα τον ξεναγήσω όταν μεγαλώσει και καταλαβαίνει περισσότερο».
Viewing all 544 articles
Browse latest View live